Məhərrəm Ayı
Qalx geyin üstünü.
Matəm çağı yenə gəldi.İndi aşiqlərin zamanı.
Yenə Məhərrəm ayı gəldi.Aç yaralı ürəyini,qaldır yumruqlarını.
Yönəl eşq dəryasına.Qatil yaranan sahilə.
Ağla ey gül suyu sərpən.Gül torpağa düşməkdə.
Bir hüzün fırtınası əsdi.ƏLİ'nin beli büküldü.
Maraqlı bir çeşidlilik var.Günəş qan qoxur.
MUSLİM'in Küfəyə getməsi.Bu Faciənin xəbərçisi oldu.
Qanların çoşduğu Ay gəldi.Eşq və Suyun qaynadığı Ay gəldi.
Qaralar bağlanan Ay gəldi.Kərbəla bir daha canlandı.
Bu Ayda dəryaya qaçan,sahilin yüz ahı olar.
Adı da qalmaz,şanı da,göz yaşını gizli tutanın.
Susuzluq acı vermişdi,əridi su oldu ABBAS.Fərat HAYBER'ə
dönüşdü sanki.
MURTAZA bir daha göründü.Sonra sıra HÜSEYN'ə gəldi.
Meydana getmək üzərəydi.
Doqquz fələk həyəcana gəldi.İki cahan da O'na ağladı.
Hər tərəf atəş içindəydi.Çadırlar isə fəryadda.
Göy yüzü həyəcana gəldi.
Çünki o gün İsmi Azam öldürüldü.
ZƏHRA'nın fəryadıyla,torpaq sovururdu MƏRYƏM.
Hatəmül Ənbiya'nın müsibətiylə,
ADƏM'in acısı təzələndi.
Dinlədiyiniz və sözlərini oxuduğunuz Kuveytipurun İsmi Azam ifasıdır. Tərcümə özümə aiddir. |