Sən də getmə ! 10 bölüm (hekayə)

25 Mart 2017
3 328
0
Sən də getmə ! 10 bölüm (hekayə)
-Həsən əmigil getdikdən sonra otagima qaçıb qapını kilidləmişdim..Əlimlə agzımı tutub hönkürtü ilə aglıyırdım..Həyatım boyunca kimsə məni bu qədər alçaltmamışdı..Anarın dediyi sözlər ürəyimə ox kimi batmışdı..Mənə etdiyi təhqirlər hələdə qulagımda səslənirdi..-"O, məni nə hesab edirdi?!! Mənə pul təklif etdi?? Yəni, mən onun gözündə bir f...ə bərabərəm..-Alçaq!! Namussuz!!..Qolumu agrıdan tərbədə bilmirdim..Yavaşdan üfürüb toxunmaga çalışdım..-offf qolum..
-Dəniz, nənə qurban aç qapını!..Qorxutma mənii!!.. Dənizz??
-Nənə, məni tək burax?! Evləndirmək istədiyiniz adam bu idi?!!
-Nənə sənə qurban olsun aç..mən onun başına oyun açacam bax görərsən..
-Qapını açıb nənəmi qucaqlamışdım..Balaca uşaqlar kimi iç çəkə-çəkə aglıyırdım..-Mən bunlara layiq deyildim?! Niyə mənimlə elə davrandı?!
-Shh sakit ol..gəl qoluna bir şey vuraq..
Əlləri qurusun..cann balam..-Nənəm qolumu təmiz tənziflə sarımışdı..Qolum, deyəsən, çıxmışdı agrıdan heç cürə tərpədə bilmirdim..Dilinin altında Anarı söyürdü..Mənə dediyi sözləri nənəm eşitməmişdi..Deməyəcəkdimdə..mənə görə Həsən əmi ilə arası dəysin istəmirdim.
-Bu oglan belə deyildi?! Nəninki səni incitmək...Sənin gözlərinin yaşınada dayana bilmirdi..
-Nəə!? Anar??..
-Hə, bala, sən lap körpə olanda o bizdə çox qalardı..Sən aglıyanda qucagından yerə qoymurdu..
-O, öküz hələ məni qucagına da götürüb..!
- O vaxt ikinizdə balaca idiz...
Tək qolumla heç bir iş görə bilmirdim.Nənəmin halıda hal deyildi..Nə qədər israr etsəmdə həkimə getmək istəmirdi hiss eliyirdim- məndən nəsə gizlədirdi..
-Bakıya çatana qədər susmuşduq.Deyəsən, atam məndən bunu heç gözləmirdi..Hələ bu az idi, gərək o balaca ifritənin qolun, qıçın sındırardım!!Kiminlə oynadıgın bilmir!! Onun kimiləri mən yaxşı tanıyırdım!

Maşını saxlıyan kimi qapını çırpıb evə daxil olmuşdu..Anam məni bərk-bərk təmbehləmişdiki, atam nə desə susum..Evə daxil olan kimi olan olmuşdu..
-Rüsvay oldum..Sənin bu oglun məni biyabr elədi..!!
-Ata,sakitləş..
-Aslan, apar bunu gözüm görməsin..Qıçı boyda uşaga əl qaldırır!! Utanmadın?!! Gücün ancaq balaca uşaqlara çatır?!!
-Günah ancaq mendedi!! Bax, özün balaca uşaq deyirsən!! Məni ora nəyə görə aparmışdın elə bilirdin bilmirəm?! O axmaq qızla nə də, başqası ilə evlənmiyəcəm.Bu mövzu burda baglandı! Necə istəsəm elə yaşayacam!!
-Anar!! Mənim səbrimi zorlamaa..!!O qızın heç nədən xəbəri yox idi.Bu illər ərzində bizim varlıgımızdan heç xəbəri yox idi!!
-Bu heç nəyi dəyişmir!!
-Anar, gəl çıxaq..Sakit ol! Peşman olacagın sözlər demə!...-Aslan məni dartışdıraraq çölə çıxartmışdı..Yenə əsəbimin pik nöqtəsində idim..Son vaxtlar hər şey mənə dözülməz olmuşdu..Dənizə o cür davrandıgıma peşmən idimi?! Əsla!! İndiki vəziyyətimdə vicdanım bir qramda sızlamamışdı..
Yenə o cəhənnəmə getmiyəcəksən hə?!!
-Gedəcəm, çəkil!!
-Getməyəcəksən, izn vermiyəcəm o zəhrimarı sənə içmək olmaz!! Ölmək istiyirsən?!!
-Həə..ölmək istiyirəm ,başa düşdün!! ölmək..Mən hər gün, hər saat ölürəm!!..indisə çəkil sənə qalmayıb!!...
-Dedimki yoxx!!..
Vurdugum sərt yumrugun ardından Aslan yerə yıxılmışdı..As..Aslan, qardaşım yaxşısan?! Bagışla!!...-dodagının qanın əlinin tərisilə silib mənə baxmışdı...
-Sən busan!! Vurub-dagıdıb sonra üzr istiyirsən!!
-Mən..mən bilmirəm..özümlə bacarmıram...-əlimi başıma tutub dayanmadan uzr istiyirdim...
-Anar, sən yaxşı deyilsən!!..Gəl mənim evimə gedək, danışaq içməklə heç nəyi həll edə bilməyəcəksən...
-Lal-dinməz maşına minmişdim....
Səhər gözümə düşən ısıga oyanmışdım..
-Oyandın..bax axşam danışdıqlarımızı unutmaa..
-Mən heç nə xatirlamıram!!
-Anar, sənn heç vaxt dəyişmiyəcəksən hə?!!
-Heç vaxt..!! İşə gecikmişik gedək..
-Atam zəng eləmişdi?
-Yenə nə istiyir?!
-Anar, bəsdi! o, sənin düşmənin deyil..!

Bilal əmigil bizi yeməyə dəvət edib.Atam hər ikimizin orda olmagın istiyir...Çox əsəbi idi..
-Cəlil bəyi çəkəcək havada deyiləm..!
-Görəsən, sənin çəkə biləcəyin adam varr.Cəlillə aran yaxşı idi..İndi nə olduu?!
-"Əslində elə idi..Bilmirəm Cəlilin adın eşidəndə niyə bu qədər əsəbləşirdim.." ..-Vecsizcə qapını çırpıb getmişdim..Bütün günü vaxtımı işlərə vermişdim..Axşam nə vaxt olmuşdu hiss eləməmişdim, telefonun zənginə başımı masadan qaldırıb zəngi cavablandırmışdım..
-Anar, hardasan? Biz restorana gedirik gəl! ..Mənim xətriməə..
-Offf, yaxşı..!!
Maşına əyləşib Aslanın dediyi restorana yollanmışdım..Hər kəslə görüşüb əyləşmişdim" Cəlil bəyin şərəfinə toplaşmışıq bəyimiz hələ təşrif buyurmuyub!"..- Bir az sonra uzaqdan Cəlilin gəldiyin görmüşdüm...
-Ooo bizim məşhur Cəlil müəllim də təşrif buyurduu...-kinayəli gülüb onu başdan ayaga süzmüşdüm, görməyəli çox dəyişmişdi, buda mənim əsəbləşməyimə bəs etmişdi..
-Sənə də salam, Anar!
-Həsən bunlara nə olub belə?!..
-Evlilik söhbətindən bərii Cəlil bu haldadı..Anarla Dənizin evlənməyin istəmir..
-"Bircə düşündüyüm şey olmasın" Həə..
Yemək çox səsiz keçirdi..Atamla Bilal əmi söhbət etsədə qalan hər kəs susqun idii..-Cəlilin sərt baxışların üzərimdə hiss etdikcə əsəbləşirdim..
-Cəlil, nəsə probləm var
-Yoox! , səninlə nə problemim ola bilər..
-Olada bilməz!!..Deyəsən, bu söz Cəlili yandırmışdı..Mənimlə arası olmadıgın bilirdim.Elə mənə bu lazım idi..-Əlini stola çırpıb ayaga qalxmışdı..
-Sənin kimi insanlara ayıracaq bir dəqiqədə vaxtım yoxdu...
-Cəlil, otur aşagı!!
-Sizə nuş olsun..!
Əsəblə buranı tərk etmişdii..Atamın, Aslanın əsəbi baxışlərın hiss etsəmdə stolda yerimi rahatlayıb iştahla yeməyə başlamışdım..
Yeni sabahı, yeni ümidlərlə açmışdım..Yerimi bir təhər toplayıb aşagı düşmüşdüm..Dünən nənəmlə danışmışdıq.Bakıya köçün orda yaşayacaqdıq..Heç kimə mohtac olmadan..Nənənimi otagına daxil olub onu çagırmışdım.

Nə qədər səsləsəmdə cavab vermirdi..-Nənə..nənə ayıl?! Dayanmadan onu sirkəliyirdim..Əlimi nəbzinəə qorxaraq vurub yoxlamışdım...Yerimdə donub qalmışdım...
-Nənəəəə.....
Bu günü yeni ümidlərlə açsamda, həyat yenə etdiyin etmişdi..Bu gün əzablı, agrılı günlərimin başlangıcın qoymuşdu....
Əvvəlki Xəbər Növbəti Xəbər
RƏY ƏLAVƏ ET
Bilgilendirme
Yorum Ekleyebilmeniz için Sitemize Kayıt Olmanız Gerekmektedir.