Sən də getmə! 30 bölüm (hekayə)
-Şirin mələyim, yat...
-Anarin bu sözündən sonra gözlərimi yumub yuxuya getmişdim...Seher otaga dusen isiq sefeqlerinin təsirindən gözlərimi yavas-yavas açmışdım..Üzümə deyen isti nəfəsin tesirinden Anarin helede oyanmadigin görmüşdüm...Qollarini yavaşca ayirib yatağda dikelmisdim...Elimle özünə toxunub uz cizgilərini ezeberleyirdim..Anar, heqiqeten, bir kisiye gore cox yarasiqli idi...Qonura calan gozleri, qoxusu ve gülüşü onda en sevdiyim şeyler idi...Ele sirin-sirin yatmışdı, bu şirinlik qarşısında dayana bilmeyib eyilib dodağının qırağından öpmüşdüm...
Bu öpüşdən sonra gerinde tərpənib oyanmağa başlamışdı...
-Yuxuda mələklər mene dedi ki, supurgeli ifritem mene baxmaqdan doymurdu...Hele öpdüyünü de dedi...Üzümə baxib gulen Anari gorende oyag olduğunu anlamışdım...
-Oyag idin he?!..Menimle oynuyurdun..Pissen...Ağzımı buzub qollarimi carpazlasdirib üzümü çevirmişdim...
-Gel, bura gorum...-Anar meni arxasi uste yataga yixib qidiglamaga baslamisdi...
-Anar,eleme... qurban olum besdi..gulmekden sozleri qirig-qirig deyib onun elinden qurtulmağa çalışırdım....
-Bele sirinlik edəndə bilmirdin axirin bele olacaq...
-Mənə qoşulub gülməyə başlamışdı...Qollarımdan yapışıb gözlərini dodaqlarıma zilləmişdi...Nefesini üzümdə hiss edirdim..Tam dodaqlarıma yaxınlaşarkən aradan çıxmağın yollarin axtarirdim...
-Anar?...
-Menden aralanib üzümə baxırdı..Şey..
-Off yaxsi bildim..Üstümdən qalxib hamama keçmişdi..Onu ele bu anlayışına görə çox sevirdim...Ondan niye bu qeder utanırdım, hec özümdə bilmirdim..Ayaga qalxib otağıma qaçmışdım...
Hamama girib elimi-uzumu yuyub qurulanmisdim..Əynimi geyinib aşağı düşmüşdüm..Mətbəxə kecib seher yemeyi üçün süfrəni qurmaga başlamışdım...Anar universitetden bir heftelik icaze almışdı...Ne qeder dil toksem de, tam sagalmamis getməyimə icaze vermirdi...Seher nahar etdikden sonra Anar hazırlaşmağa başlamışdı...
-Deniz, bu gün hec ne hazırlama seni gözəl bir yere aparacam...
-Doğurdan, hara?!...De..deee
-Sürpriz...Demiyecem...Isden sonra gelib seni götürəcəm hazırlaşarsan...
-Goz vurub evden çıxmışdı...Otağıma qaçıb telefonu götürüb Leylaya zeng etmib bize gelmeyin istəmişdim...Leyla gelen kimi tək nəfəsi her seyi ona danışmışdım..Bezi yerlerde gülüb, bəzəndə üzümə əsəbi baxışlarla baxib meni danlamisdi...Evden çıxıb axşam ucun gözəl bir don almışdıq..Saçıma azca kesim edib enli buruqlarla sacimi burdurub..sade makyajla ozumu tamamlamışdım...Eve gəlib hazırlaşmağa başlamışdım..Saatlar keçmək bilmirdi, her deqiqe saata baxib vaxtin keçməsin gözləyirdim...
-Deniz, otur aşağı hele yarım saat var...
-Leylash, makyajm cox deyil...Özümü qeribe hiss edirəm..Belke, silim...
-Otur!! Dedim..Sadelikden bir gun öləcəksən, bele yaxşıdır...
-Divanda oturub dərindən nefes almışdım...
-Deniz?...-Hee
-Celili hec görmüsən?!...
-Me..en yoxx niye ki?...
-Hec ele bele...
-Leyla ele bele dese de, son vaxtlar ondaki dəyişikliyi hiss edirdim..Cəlil haqqında cox sual verirdi..Qisa cavablar verib bu suallardan qaçmaq istesem de, alınmırdı..Özümü günahkar hiss edirdim...Birce Leyla Celili sevmesin, aralıqda üzülən men olacaqdım...Refiqemin xoşbəxt olmasını her kesden cox istəyirdim, amma Celilin meni sevdiyini bilirdim, bunu Leylaya hec cure izah ede bilməzdim...Çıxılmaz vəziyyətdə idim...Bir az sonra Leyla hazırlaşıb getmişdi..Meni tembehlemisdi ki, bu gunde Anardan qaçmayım..Men ki, Denizem özümlə hec cürə bacara bilmirdim...Maşın sesinden Anarin geldiyin eşitmişdim...Ayaga qalxib qapiya yaxinlasmisdim...Qapini acib gülümsəyərək Anara baxmışdım..
Anar meni goren kimi agzi aciq başdan ayağa meni süzüb gülümsəyirdi...
-Men seni bu gözəlliklə indi nece aparım hee?!...Çox, çox gözəl olmusan...
-Elimi qaldırıb xəfifcə öpmüşdü..
-Gedek...
-Əlimdən tutub maşına teref getməyimə kömək etmişdi...Bir əlimlə donumun ətəyindən tutub yeriyirdim..Birce, həyəcandan yixilmamaq üçün dua edirdim...Nəhayət, maşına minib yola düşmüşdük..Anar bir eliyle masini idare edir, bir elinide elime keçirib hərdən bir öpürdü..Gozel bir restoranin önündə maşını saxlayıb enmeyime komek etmişdi...
-Mələyim lə başbaşa gozel bir gece keçirmək istedim...
-Qoluna girib restorana daxil olmuşduq...Burdaki insanlarin coxu, deyesen, Anari tanıyırdı..Çünki bütün gozler üzərimizdə idi...Bizim üçün ayrılmış masaya yaxinlasmisdiq..Anar stulu cekib oturmağıma kömək etmişdi..Gece sozle ifade edilməyəcək qeder gözəl idi..Her sey mükəmməl idi..Yemek arasında məni romantik bir reqse devet etmişdi..Bizden başqa hec kim reqs eləmirdi...
Utandığımdan başımı Anarin sinesinde gizlətmişdim..Ne qeder hündürdaban ayaqqabı geyinsemde boyda ona cata bilmirdim..Reqsi bitirib əyləşmişdik..Her kes bizi alqışlayırdı...Gecə oz füsunkarliği ile davam etmişdi...Anar hesabı odedikden sonra restorandan çıxmışdıq...Tam maşına minərkən eşitdiyim sesden üzümü ses gelen terefe çevirmişdim...-Bu qadin burda neynir?!...
-Ooo kimleri görürəm..Anar bey ve sevimli arvadi...
-Ters-ters Anara baxib tez bir zamanda burdan getmək istiyirdim..
-Natalya sen burda neynirsen?!...
-Yanındakı qadin onu cekib aparmaq istəsə de, o gedene oxşamırdı...Ayaqüstə zorla dururdu, içkili oldugu her halından belli idi...
-Men burda neynirəm?!...Deyesen, unutmusan bura bizim en cox geldiyimiz yerlərdən biri idi axi...Sevimli arvadını da bura gətirmisən?!..Ele sənə de, bu yaraşır..Ona romantik şam yeməyindən sonra kecirdiyimiz ehtirasli geceleri danışmısan...O, sene menim verdiklerimi vere bilməz!!..
-Eşitdiklərimdən sonra burda bir deqiqede durmaq istəmirdim...
Meni mesuqelerini gətirdiyi restorana gətirmişdi...Bu gece mene zeher olmalı idi axi...Anarin üzünə baxıb maşına teref qacib masina minmişdim..Gözlərim dolmuşdu..O bunu nece ede biler..Ehtirasli gecelermis!!..Axmaqlar!!..Onun başqa qadınlara toxunduğunu düşündükcə deli olurdum!!..Anarin masina teref gəldiyin görüb gözümdən axan yasi silmisdim...Maşına əyləşib sükan arxasına keçmişdi..Tez-tez nefes almasından əsəbi oldugu hiss olunurdu..Vecimə də deyildii!!..Üzümü diger tərəfə çevirib eve çatana qeder Anara teref baxmamışdım...Maşından enen kimi eve teref qacib qapini açıb içeri daxil olmuşdum...Birbasa pillələrə doğru qaçıb otağıma getmək istəyirdim...
-Dəniz, dayan..Dayan dedim!!
-Anarin səsin esitsemde arxama baxmadan paltarımın ətəyindən tutub yuxari qalxmışdım..Tam qapini orterken əliylə qapını saxlamışdı...
-Men kimnenem he?!..Məni saymırsan?!..
-Mene maraqli deyil...
-Dəniz!!...
-Yene qısqanclıq pristupum tutmuşdu...-Ne Dəniz!!..Meni sevgililərink apardığın yerə aparmağa utanmırsan!!
-Sen ona inanırsan?!..
-Üzümü əlləri arasina alib özünə teref çevirmişdi..
-Mene bax?!..Gözlərimə bax..Bu gözlər hec sənə yalan deyer...Men o qeder şərəfsiz bir kişiyəm arvadımı ele bir yere aparım..İnanirsan mene?..
-Başımı he mənasında yelləyib onu qucaqlamisdim...O qeder kovrelmisdim ki, özümü saxlaya bilməyib ağlamışdım...
-Dəniz...ağlama..
-Gözümün yaşın silib meni sakitləşdirməyə çalışırdı...-Bundan daha da kövrəlib hönkürtüylə ağlamağa başlamışdım...
-Qurban olum ağlama..O sənin goz yasina dəyməyəcək qeder dəyərsiz bir qadındı...Ağlama...
-Gözlərimdən, üzümdən öpüb meni qucaqlamışdı...
-Anar..başqalarına getmirsən he?!..Mən seni kimsəylə paylaşmaq istəmirəm!!..O qadin haqlıdı men senin istədiklərini vere bilməyəcək qədər aciz biriyem...
-Shhh..senin varlığın belə mene yetir...Menim heyatim, varligim, ruhum tekce sene aiddi..Səndən başqa həyatımda heç kim yoxdu..Olmayacaqda!..Yeter ki, ağlama..Sənə qiya bilmirəm..
-Məni qucağına götürüb yataga uzandirmisdi..
Özüdə diger tərəfə keçib meni qucaqlamışdı...Balaca uşaqlar kimi hicqira-hicqira ona sarılmışdım..Ağlamaqdan yorğun düşmüşdüm..Gözlərimi yuman kimi yuxuya getmişdim...Seher oyandigimda Anar yanımda yox idi..Dünən olanlari düşündükcə pis olurdum..Eynimi dondan azad edib duş almışdım..Eynimi geyinib asagi düşmüşdüm..Anar seher yeməyi yemeden evi terk etmisdi..Qaşqabağı yer süpürür dü...Birden-bire 180 dərəcə dəyişib əvvəlki kobud Anar olmuşdu..Uzume bele baxmamisdi...Bütün günü özümü günahlandırıb vaxtı öldürməyə çalışırdım..Amma vaxt keçmirdi..Belke, dünənə görə bele etdi?! Yene göz yaşı axidacam men?!..Bu suallar beynimi yeyib bitiridi..Evde oturmaqdan bezmişdim...Uşaqlıqdan rəsm çəkməyi sevirdim..Ağlıma gelen bu fikirlə evden çıxıb ləvazimatlar almışdım..Axsam üçün yemek hazırlandıqdan sonra..Rəsm çün lazım olan ləvazimatları cixarib bir sey yaratmağa çalışırdım...Qapının açarla açılmasından Anarin gəldiyin görmüşdüm..Gözləri qanla dolmuşdu..Deyəsən, cox esebi idi...
Mene teref yaxınlaşdıqca gelen icki iyindən içkili olduğun bilmişdim..Bir mene birde qarşımdakı resime baxıb eliyle çəkdiyim rəsmi cırıb əşyaları yere çırpıb sindirmisdi...
-Bu nedi?!..
-An..narr..ne olub sene?!..Bu sadəcə..
-Suss!!..İtir bunlari gözümün onunden!!..Yığışdır bu zir-zibilleri!!..Cəhənnəm ele tez!!...
-Qorxudan əsməyə başlamışdım...Bir anda fırtına kimi əsib keçmişdi...Asa-asa yuxari qalxmışdı...Qapının cirpilmagindan yerimdə dik atilmisdim..Sanki yuxudan ayilib yere çökmüşdüm..Yene hemin Anar?!!..Men bu Anari istəmirəm!!...Yene ne oldu axii?!!..Honkur-honkur ağlayıb yerdeki əşyaları divara cirpmişdim...
