Sən də getmə! 32 bölüm (hekayə)
-Anardan ayrılıb gözlərinə baxaraq yalnız bir cümləni pıçıldamışdım...-Onu hələdə sevirsən?!.. Ürəyimdə dayanmadan eyni sözləri təkrarlayib gözlərinin içinə baxırdım..."Bircə sevirəm deməsin!"Deməsin!..Anar üzümə məətəl halda baxıb susmuşdu.. Əla!!.. cavabımı aldım ayağa qalxıb otağdan çıxmışdım... Ağlaya-ağlaya pillələrdən düşüb evin bağçasına açılan qapıdan çıxmışdım...Guclu yağış yağırdı..Bu gecə göylərdə, deyəsən, mənim taleyime ağlayırdı..O qadının etdiklərinin cəzasını mən çəkirdim...
Hovuzun başında oturub suyun üzərində rəqs eden yağış damlalarina baxırdım...Gözümdən axan yaş yağış suyuna qarışmışdı.. Başımı göyə qaldirib Allaha çəkdiyim acıların bitməsi üçün yalvarirdim.. Yağış damcilari üzümə dəydikcə içimdəki yanğı azda olsa, sönürdü...
-Yatağdan qalxib Denizin arxasından getmişdim...Bu qədər danışdıqlarımdan sonra verdiyi suala çaşbaş qalmışdım...Asagi dusub onu axtarsam da,tapa bilmirdim...Şüşeli qapidan onu gördükdə dəli olmuşdum..Bu qiz bir gun meni dərddən öldürəcək..Yağışın altında oturub!..Qapını acib ona teref getmişdim...
-Deniz, sen burda neynirsən?!...
-Sene ne?!..Get burdan!..
-Necə yeni mene ne?!..Deli olmusan?!..Bu havada burda oturmusan?!...
-Çoxda vecinə idim axi!!..
-Qalxx!!..Yenə xesteleneceksen..
-Elini cek!!...Men cavabımı aldım,daha heç ne istəmirəm!..
-Sen ne danışırsan?!..Men hec agzimi acib bir soz dedim?!..
-Susmagda bir cavabdır inkar eləmədin!!...Anar qolumdan tutub meni qaldirmisdi..
-Gözlərimə bax!!..Ona olan nifretimi gorursen?!...
Bu heyatda her kəsdən cox ona nifret edirəm!!..Bunu demeyin axmaqligdi!..Bu qeder çəkdiyim acidan sonra onu nece sevdiyimi düşünə bilersen!?!
-Həqiqətən de, o gözlerde qəzəbdən, nifrətdən basqa bir sey görmürdüm...
-Bes mene çəkdirdiyin acilar?!..Ona ne deyəcəksən?!..Burda menim günahım ne idi?!..Üzümə tokulen sacimi kenara cekib uzumu elleri arasina almışdı...
-Günahkar mənəm..Seni bu qeder incitmeye haqqim yox idi..Men axmagam!!..Hemde eclaf!!..Qorxdum hem coxx!!..Seni de itirməkdən qorxdum!!..Bağışla meni!!..Sene hamısını unudduracam..Soz verirem..Bagisla...
-Anarin məsum baxışları gördükdə ürəyim yumsalmisdi..Men ona ne əsəbləşə bilirdim, ne de nifret ede...Ne etse de, o menim gözümde mükəmməl bir adam idi...Əllərimi onun elinin ustune qoyub gözlerine baxırdım..O gozlerde o qeder şey var idi ki..İllerin yorgunluğu, kederi, yalvaris dolu baxislar, xosbextliye umidle baxis..Hele sacindan uzune damla-damla dusen yagis deneleri onu daha yarasigli etmisdii...
Bu baxislar qarşısında eridiyimi hiss edib gözlərimi qaçırmış dim...
-Zehlem getmis!!.Əllərini itelyib üzümü çevirmişdim...Aniden belimden tutub meni ozune çəkmişdi...
-Əminsən..Bu gözlər ele demir amma...
-Üzümə baxib bic-bic gulumsediyin görüb ondan qurtulmağa çalışırdım...
-Eminem!!..Zehlem gedir senden!!..Kobudd!...
-Bu sözləri gözlərimə baxarag de...
-El cek!...
-Yaxşı bu defe de qaç..Əynindəki jaketi çıxarıb çiynimə atmışdı...Yağışdan islanan köynəyi bədəninə yapışmışdı...Bu gecenin axiri hec yaxsi bitene oxsamirdi..-Gel iceri kecek..Mene yazığın gelsin başdan ayağa su oldum...
-Demək, bele Anar bey, oz canini düşünürsen?!..
-Səni dusunmeyecem ki..
-Gule-gule dediyi bu sozler daha mene tesir etmirdi..Tam saglamisdim, ustegel bu yagis halimin pislesdiyin hiss edirdim...Anardan yapisib yixlamamaga calisirdim..
-Deniz!!..Ne oldu sene?!..Off...basimin belasi, ne demisdim men..Qulaq asirsan ki?!..Denizi qucagima goturub eve daxil olmusdum...Birbasa otaga cixib onu yataga uzatmisdim..
Alina elimi vurub heraretin yoxlamisdim..Qizdirmadan yanirdi...Bundan artiq ne olmali idi axi..Otagimdan telefonu goturub aile hekimiz Semed emiye zeng elemisdim..Atamla yaxin dost idiler..En az atam qeder cox istiyirdim onu..Bu saatda sirin yuxusundan durub gelmisdi...Mene dannaglar yagdirib eseblesmisdi...
-Anar, bu boyda kisisen ozunu lap usaq kimi aparirsan..O qeder yagisin altinda qalarlar!..Bu usaqdi sene ne olub?!..
-Semed emi, men neyniyim bu qizin inadinin yaninda keci inadi yalandi..
-Sene hele bu azdi...Qızdırması düşdü..Sabaha bu dermanlari alarsan..Yeməyinə diqqet yetir..Cox zeyifdi...Sənində halin hal deyil, belke, sənədə iyne vurum?..
-Yoox, men yaxsiyam..
-Başını bulayib otaqdan çıxmışdı..Aşağı enib onu yola salmışdım...
-Eşşek boyda kişisən..Ona yaxsi bax...
-Çiyinlərimi çəkib gulumsemisdim..Qapini ortub yuxari qalxmışdım..Yatagin kənarında oturub Denizi seyr eləmişdim...
İslanmis paltarları çıxarılmalı idi...Qarderobu acib quru paltarlar çıxarmışdım...Ne edeceyimi bilmirdim..Başımı qasiyib Denizin yaninda əyləşmişdim..Yorğanı üstündən kenara çəkmişdim..Basini dikəldib əynindəki islaq donu çıxarmışdım..Ele sirin-sirin yatmisdi ki, dünyadan xeberi yox idi..Denizi ust geyimlərdən azad edib qarşımda yari çılpaq buraxmışdım..Ona her toxunusumda qeribe hissler keçirirdim..Bu hissler mene hec tanis deyildi...Soyuq olacağından ehtiyatlanib rahat geyimler geyindirib ustunu ortmusdum..Elimle alnina, uzune toxunub istiliyin yoxlamisdim...Cox sukur düşmüşdü..Üstümdə ki islaq geyimlere baxib ayaga qalxmışdım..Meni istilik basdığın hiss edirdim..Əlimlə alnima toxunub terimi silmisdim..Otağıma gedib içəri girmişdim..Özümü o qeder pis hiss edirdim ki, tagetim yox idi..Yatağın kənarında oturub guc toplamağa çalışırdım...Gözümün qaraldigin hiss edib yavaşca yataga uzanmisdim..Gözlərimi yumdugum an özümdən getmişdim..Ondan sonra olanlari xatırlamırdı...
Gözlərimi yavas-yavas acib etrafa baxmışdım..Her yer qaranlıq idi...Əlimlə basimi tutub ufuldamisdim..Sumuklerim sızıldayırdı...İsigi yandiri saata baxmisdim..Hele sehere cox var idi..Yatağın kənarında Anarin jaketin gorub elime götürmüşdüm..Burnuma dayayib qoxusun icime çəkmişdim..Danışıqların bir-bir düşünüb nəticə çıxarırdım..Menim etdiyim uşaqlığ idi, onun yanında olub yasadiglarin ona unutdurmali idim..Keçmişin açdığı yaraları sagaladacaqdim..Onu her şeyden çox sevirdim..Bundan sonra yanında olub ona sevgimlə dayaq olacaqdım..Bunları dusune-dusune Anarin otağına getmişdim..Yeqin, yatmış olardi, qapını yavaşca acib iceri daxil olmuşdum..Yatağın kənarında əyləşib ona baxmışdım..Rengi bembeyaz idi..İşığı yandırıb əlimlə alnina toxunmuşdum..
-Aman Allah, qızdırmadan yanir!..Anar?!..Anar..Əlimlə üzünə vurub ne qeder sirkelesem de, ses çıxmırdı...Qorxudan elim-ayagima dolasmisdi..Belke, Aslana zeng edim?!..Bu saatda..Men neyniyecem!..Mene gore oldu..Axmaq Dəniz!!...
Otagdan qaçaraq düşüb metbexe getmişdim...Temiz parca ve sirkeli su götürüb yuxari qalxmışdım..Bu mende həmişə ise yariyirdi..Nənəm bu cur qizdirmami salardi...Yatağa oturub parçanı isladib alnina qoymuşdum..Dayanmadan uzunu, boğazını silib qızdırmani salmağa çalışırdım...Amma hec cure düşmürdü...Əynindəki köynəyi çıxarıb kənara atmışdım...Parcani isladib bədənin terin silmisdim..Termometri qoluna qoyub gözləmişdim..Qizdirmasi daha cox qalxmışdı...Qorxudan ağlamağa başlamışdım..Gozumden axan yas gilelenib Anarin cilpaq bədəninə düşürdü...
-Anar, qurban olum, ayil!!..Qorxutma menii..Ellerini dayanmadan ovxalayib öpurdüm..Axir ki, temperaturu düşmüşdü, üzünün, gözünün tərin silib saçından öpmüşdüm..Başımı sinesine qoyub ureyinin döyüntüsünə qulaq asırdım..Bu ses hezin musiqiden de gozel idi...Yarim saat idi ki, bu veziyyetde idim..Qorxudan gözüme yuxu getmirdi...
-Boynuma deyen isti nefesin tesirinden gozlerimi açmışdım..Dənizin ince ellerin vucudumda hiss edirdim...
Pıçıltıyla dediyi sözləri eşidib gözlərimi yunmusdum...
-Anar..seni o qədər çox sevirem ki, sen olmasan men nece olaram, düşünmək bele istəmirəm..Soz verirem, bundan sonra seni dünyanın en xoşbəxt adami edecem...Burnumu boynuna dayayıb ətrini ciyerlerime çəkmişdim..Men erimi sevirdim..Hem de cox...
-Bu sözlər mene dərman kimi gəlmişdi.."Men de seni sevirem" dememek üçün özümü güclə saxlayırdım..Menim basqa planlarım var idi..Yerimde tərpənib özümü yenice oyanmış kimi göstərmişdim...-Deniz...
-Anar, ayildin?!..Çox şükür..Meni cox qorxutdun...Həyəcandan özümü itirmişdim...
-Az qalmışdı məndən qurtulurdun....
-Ne?!..Bunu birde eşitməyim..sene nese olsa men neyniyerem?!..
-Neyniyersen?!..
-Ölərəm..Barmağı ile dodağıma sus isaresi edib dayanmışdı...
-Birce ölüm deme...
-Nəsə istiyirsən?!..-Hee su..
-Bakala tez su töküb əlimlə basini azca qaldirib sudan icirtmisdim...Uzume baxib gulduyunu gördükdə bir qaşığı qaldırıb ona baxmışdım...-Neye gülürsən?!..
-Bilsem, bele qaygikeşsen her gun xestelenerem..
-Görürəm, özünə gəlmisən, bele zarafat etdiyinə gore..Okuz!!..
-Gel, gel buraa Dənizi berk-berk qucaqlayıb saçından op5ub qoxusun icime çəkmişdim...
-Anarin sinəsindəki çapıq gözümdən qaçmamışdı...Barmağımls sinesine toxunub başımı əyib kicik bir opus qondurmusdum...-Cox incitmisdi..Bu nedi?!...
-Ürəyimi incitdiyi qeder yox...Sevimli qardaşım Cabbardan xatirədi...Bu mövzuları xatırlamaq istəmirdim..Denize bic-bic baxib gülmüşdüm..Menim köynəyim hani?..Hmm..
-Men çıxarmışam...Basımı Anarin boynunda gizlədib bu sözləri demişdim..
-Hec utanmırsan?...Başını gizlədib bu sözü deməsi meni guldurmusdu...Menim arvadim, həqiqətən, boyumemisdi..
-Ərim deyilsen?..
-Elee!..Denizi bir hərəkətlə cevirib ağırlığımi üstünə salmadan gözlərinə baxmışdım..-Basqa neyinem?...Gözlərindən, üzündən öpüb onun fikrin qarışdırmaq istiyirdim...
-Basqa?.. bilmirəm ki..
-Əminsən?..Yalancii..Men deyim neyimsen?...
Nazla qollarımı Anarin boynuna dolayib -dee..söyləmişdim. Utancaq Deniz hara yoxa çıxmışdı, bilmirem,erimin sirin halarin gorub ona qoşulmuşdum...
-Mmm..sen menim sirin meleyimsen..süpürgəli ifritemsen...korpe arvadimsan..Damlamsan...
-"Amma sevdiyimsen yox,olsun bunada raziyam"..Bir anda kefim qacsa da, sonuncu dediyi sozde ilismisdim...-Damla?!..
-Aha..korpe olanda o qeder balaca ve sirin idin ki, seni bu curu cagirirdim..Dəniz sene gore cox boyuk ad idi..En az bir damla qeder balaca idin..Ele indide eləsən...
-Damlaa..sevdim bu adi...Hami senin kimi ayi deyil ki...
-Menim arvadim nece de romantikdi...Xeberin var ki, ayilar balaca qizlari yeyir...
-Anarin bu sozune gülmüşdüm..Bu gun mənə nese olmuşdu..Xoşbəxtlikdən qarnımda kepenekler uçurdu..
-Alnimi Dənizin alnina dayayib gözlərimi yunmusdum...-Deniz, sen mene lazımsan...O qeder acizem ki..Bilirem cox əsəbiyəm, amma bu özümdən asili deyil..Özümü idare ede bilmirəm...Her kese əsəbləşirəm, amma sene yox...
Sen mənə huzur veren yeganə insansan..Atam haqqli imiş..Sen menim yaralarimin dermanisan...Qanayan yaralarim senin sayəndə qasnaq bağlayıb...Həmişə yanimda ol...Sen menim ucun çox çox deyerlisen...
-Anarin bu sözləri meni cox kövrəltmişdi...-Ömrümün sonuna kimi yaninda olacam..Her seyi unudacaqsan, soz verirem...Sen yeter ki, iste..Meni tek qoyma...
-Shhshh aglama, soz verirəm, senin həmişə yaninda olacam...Seni məndən hec kim ala bimez..Sen yalniz mənimsən...Sirin meleyim...
-Dənizin alnından opub gözlərində dayanmışdım...-Bu gözlərdən bir damla yas axmasın, her seye dayanaram amma senin ağlamağına yox...Seni yetərincə aglatmisam, bunun ağrısı mene bəsdi...Gözlərindən öpüb yanagi boyunca onu öpüşlərə qerq etmişdim...
-Bu sozler qarşısında sehirlenmisdim...Başımı astaca qaldırıb Anarin dodağına toxunmuşdum..Onun ezeleli bedeni, ehtirasli baxışları meni məndən almışdı..Sevdiyim adama aid olmaq istiyirdim...
-Dənizin bu addımını gözləmirdim..Onu istəmirdim desem, yalan olardi...
Onu çox sevirdim, sevdiyim qadına sahib olmagi her seyden cox istiyirdim...Amma her defe qollarımda tir-tir titrəməsi menim qarşımı kəsirdi..Onu incitmek, istəmədiyi bir şeye məcbur etmek istəmirdim...Bele olmasi ya yaşının azlığından, ya da mene guvenmemisden idi..Her dəfəsində, onu yanildirdim...İncidirdim..Guvenmemekde haqqli idi...Qollarımda olan balaca qızcığazın kicin toxunuslari icimde qeribe hissler yaratmışdı...Heyecandan ürəyimin səsin eşidirdim...Hec Seville sevgili olarken bu hissleri yasamamisdim..Esl sevgi bu idi?!..Onu özümdən bele qorumaq istiyirdim...Ona toxunmağa qiymirdim..Dənizin varlığı menim ucun her seyi evez edirdi ..Yeter ki, yanımda olsun...Əllərimlə yanağına sigal cekib barmağımı dodağında gezdirmisdim..Dəniz gözlərin ele berk-berk yummuşdu, sanki neyneyecekdim..Allanmis yanaglari,isti nefesi, sirin davranışları qarşısında uzun muddet buz heykel kimi dayana bilməmişdim...Nəfəsimi boynunda gəzdirib ince opuslerle cığır acib qulağının ardından öpmüşdüm...
-Gözlərini ac...qulağına bu sozleri pıçıldayıb gözlərinə baxmışdım...Gözlərini acib üzümə xumar baxışlarla baxirdi...Barmağımı dodağında gezdirib,nehayet, aylardir həsrətini çəkdiyim dodaqları dadmisdim...Dodaqlarını ince öpüşlərle öpüb ona dadmadigi bir hissi yaşatmışdım..Gözlerini yene yumub özünü menim öhdəmə buraxmışdı..Deniz öpüşə bilmirdi...Buda meni ona daha cox çəkirdi...Dodaglarini dayanmadan opub yavas-yavas aşağı enmişdim...Çənəsinə kicik öpüşlər qondurub boğazına enmişdim..Dəniz özünü ele sıxmışdı, sanki buraxsaydim indi durub qaçacaq dı...Özümü yavaş yavaş itirdiyimi hiss edib dayanmışdım, ehtirasimin qurbani olmaq istəmirdim..Saçından opub qoxusunu ciyərlərime çəkmişdim...Menim planlarimda bir-iki gözləmək var idi..Bele getse, bir-iki ile onun həsrətindən olub gedəcəkdim...
-Utancaq mələyim ac gözünü...Yatagin diger tərəfində uzanib onu qucaqlamışdım...
-Off..ayagim...
-Ayağın?!..Ne olub ayağına?!...Ayağını əllərimə alib yarasına baxmışdım..Şüşe batan yer idi, kicik bir yara.
-Çox incidir?!...Dəniz basini he mənasında yelleyib ayagina ofulduyurdu...Ayağını əlimə alib opmusdum...-Kecdi?
-Anarin bu hərəkətinə ağzıaçıq baxıb nese demey istiyirdim...
-Dilini udduğuna görə keçib...
-Üzümə gule-gule baxan Anarin şirinliyinə dayanmayıb üzündən opmusdum...Keçdi..
-Axrinci defe yanağımdan tələbə olanda bir qiz öpmüşdü...
-Anarin gulerek dediyi bu soz meni deli elemeye yetirdi..Yastigi elime alib onun basina cirpmisdim...
-Adami ele yox bele operler...-Yeniden dodagima yumulub meni öpməyə başlamışdı...Əllərimi belinde gəzdirib anin gözəlliyinə qapilmisdim..Yunisle yasanan son iyrənc gunde meni dodağımdan öpməmişdi..Bu menim ilk öpüşüm idi..Yalniz vücuduma toxunmuşdu..Kas ki, ilk toxunuslarimda Anara aid olardi..O gunu hec cure unuda bilmirdim..Gözlərimin önündə o səhnə canlandiqca gözlərim dolurdu..Anari özümdən geri iteleyib üzümü çevirmişdim... Ağladığımı görsün istəmirdim...
-De..enizz..ne oldu?!..Nese istəmədiyin hərəkət eledim?!..Mene bax..Bagisla..
-Anar üzümü çevirib duz gözlərimə baxmışdı...Ona baxınca özümdən utanırdım..Əllərimlə üzümü tutub ağlamağa baslamisdim...-Bağışla məni..Anar..bağışla..Men o gunu unuda bilmirəm....Özümü kirlənmiş hiss edirəm...Mene asan deyil bağışla,..
-Ağlama!!..Mene bax...unudacaqsan!!...Sen mənim tanıdığım en pak qızsan...Denizi qucaqlayib saçına sığal çəkirdim..O əclaf hec yadıma da düşmürdü..Dənizin birden-bire keçmişi xatırlaması mənə pis tesir etmişdi...Ne qeder sakit qalmağa çalışsam da, əlimlə örtüyü sixib sakitləşməye çalışırdım...Menim günah idim..Onun bu halına ürəyim ağrıyırdı...Denizi bağrıma basıb berk-berk qucaqlamışdım...Ona çəkdiyi bütün acıları unutduracaqdim...
