Sən də getmə! 34 bölüm (hekayə)

21 Nisan 2017
3 533
0
Sən də getmə!  34 bölüm (hekayə)
-Səhər gözlərimi açıb ətrafa nəzər yetirmişdim...Boynuma dəyən isti nəfəsin təsirindən Anarın hələ də oyanmadığın anlamışdım...Dünən gecə olanları xatırladıqca məni istilik basmışdı..Başını boynuma qoyub meni ele bərk bərk qucaqlamışdı, sanki buraxsa qollarından uçub gedəcəkdim... Anarın qolların üstümdən çəkib nə qədərr itelesem de, gücüm çatmırdı...Cəhdlərimin faydasız olduğun görüb dayanmışdım...Astadan onu səsləyib oyatmağa çalışırdım..Sesim ele yavaştan çıxmışdı, ozum gucle eşitmişdim..Barmaqlarımı üzündə gəzdirib üzündəki her bir çizgini ezberleyirdim...Ne ecebse, qaşlarının duyumu açılmışdı..Ele shirin yatmışdı ki, gülməyim gelirdi..Dodağının qırağından opub gulumsemishdim..Sanki illerdi bele rahat yatmırdı..Onu oyatmağa qiymirdim...Amma bele getsə, nefes çatışmamazlığından öləcəkdim...
-Anar?...
-Hmm...
-Qalx üstümdən boğdun meni...Mənim sözlərimə məhəl vermeden meni özünə daha berk sıxıb yerin rahatlamisdi..Seylerim boşuna idi...Meni, deyəsən, rahat yastıq hesab edirdi...-Anar!!...
-Qollarını boşaldıb yatağın diger tərəfinə ağzı uste sərilib yatmışdı...Örtüye bürünüb ayağımı yavaştan yere qoyub barmaqlarımın ucunda hamama qaçmaq istəyirdim...Ayağımı tam yere qoyub dabanıma tüpürüb qaçmaq istəyirdim ki,belimden tutub meni yatağa yıxmışdı...
-Hop..hopp..hara bele?...
-Qollarımdan yapışıb hərəkət etməyimə imkan verirdi...-Sen oyag idin?..
-Onu deqiq bilmirəm, amma ele gözəl yuxu görürdüm ki, şirin mələyim mene baxmaqdan doymurdu...Hele öpüşün demirem..Yaraşıqlı olduğumu bilirdim, bu qeder de yox...
-Anarin özündənrazı gülüşü meni deli etmişdi...-Se..senn..oyağ idin..öküz!!!..artist!!..zəhləm getmiş!!Çabalayır ondan qurtulmaq istəsəm de, alinmirdi...

Menim hərəkətlərime ürəkdən gülüb gözlərin gözlərimə zilləmişdi...
-Məndən zəhlən gedir?..Əminsən?..Sonra peşman olmayasan...
-Dodaqlarımı, üzümü öpüb ağlımı qarışdırır dı...-Hee..emm..inem..Onun opuslerinden kəlimələri zar-zor birləşdirib picildamishdim..
-Axşam ele demirdin, amma...Belke, xatırladım hmm?...
-Onnsuzda onun baxışları, gülüşü, etiri meni birtəhər etmişdi...Toxunuslari ağlımı başımdan uchururdu..Ona laqeyd qala bilmirdim...
-Men heç ne xatırlamıram...Zəhləm gedir..
-Mənimsə yoxx.. Seni chox sevirəm...Bes sen?..
-Dodaqlarıma yumulub meni öpüşlərə qerq etmişdi...
-See..vmi..remm...
-Sevirsən?...
-Yoox...
-Onda mende "sevirəm" deyənə kimi səni opecem...
-Dodaqlarıma yapışıb meni öpməyə başlamışdı...Hech nefes almagada imkan vermirdi..Olan qalan ağlımda uçub getmişdi...Menden ayrılıb gözlərimə baxmışdı...Özüm Anari qucaqlayıb təcrübəsiz opmushdum...
-Sevirəm...Her şeyden çox..Amma imkan ver gedim..Üzünə yaziq baxışlarla baxib dodağımı sallamishdim...
-Yaxshi..Bu dəfə ele olsun..Anarin qalxdığını gorub yorğanı başıma çəkmişdim...Gülüşləri otaqda eks-seda verirdi...-Abırsız!!!
-Çıx ordan boğulacaqsan...
-Əynini geyin sonraa...
-Mənim ehtirasli arvadım ne utancaq imiş..Nece..nece...
-Bu sözləri ile axşamı işarə etdiyin bilirdim...Yanaqlarımdan od çıxırdı...Yorğanı üstümdən çəkib örtük qarışıq meni qucağına götürmüşdü...

-Neynirsən?!..Buraxx...Gözlərimi açıb Anari qarşımda yari çılpaq gördükdən sonra ichim rahatlamishdi...
-Ne oldu?..Dilini uddun..Yerin rahatdi,deyəsən...Anarin sesin eşitsəm de, menim gözüm yataqda idi..Yatagdaki qanlı örtüyü görüb başımı onun sinəsində gizlətmişdim...Niye bele etdiyimi anlayib meni yere qoyub alnımdan öpmüşdü...
-Səni sevirəm...Hele tezdi yat dincəl..Men aşağıdayam...
-Yanagimdan opub chixmishdi...Hamama keçib duş qəbul etmişdir..Qarnımda az-maz ağrılar olasa da, hech hiss eləmirdim...Dəsmala bürünüb otaga keçmişdim...Ağzım qulaqlarımda otaqda ne varsa, yığıb hamama qoymuşdum...Aynanın önünə keçib saçlarımı qurutmushdum...Xoşbəxtlikdən qarnımda kəpənəklərin üçdugunu hiss edirdim...Güzgüyə baxib öz özümə axmaq-axmaq gulurdum...
-Paltarim?!!...Elimle başıma çırpıb hamama qaçmışdım...Offf...indi ne geyinəcəm?!...
Otağa keçib Anarin qarderobun eseleyib geyinməyə bir shey axtarırdım...Köynəklərindən birin götürüb geyinmişdim...Gel indi bununla gez...
Otaqdan çıxıb aşağı düşmüşdüm...Anari mahnı zümzümə ede-ede süfrə hazırlamasını görüb üzümdə gülümsəmə yaranmışdı...Menim gəldiyimi gorub başdan ayağa meni süzmüşdü...
-Məni öldürmək istiyirsən...
-Üzümə gule-gule baxib qucağına götürmüşdü...
-Belke, seher yeməyinə seni yeyim...
-Yooxx..gözümü nazqemzeyle süzdürüb gülmüşdüm...Meni stula otuzdurub portağal şirəsini süzüb qarşıma qoymuşdu...Istahla şirəni içib ağzımı silmisdim...
-Nush olsun...
-Səhər yeməyin deye-gule yeyib bitirmişdik...Anar bir-iki saatliq çıxmışdı...Pəncərənin önündən durub yağan yağışı seyr edirdim...Belimdə el hiss edib üzümu çevirmişdim...Üzümə sevgiyle baxan Anari görüb gülümsəmişdim...Dodağımdan öpüb məni qucaqlamışdı...
-Darıxmışdım...
-Iki saatdı ayrılmışıq..
-Olsun..men bir saniyədə olsun səndən ayri qalmaq istəmirəm...Sənə yeni geyimlər almışam...Al bunları geyin...Sənə soyuq olmaz...
-Yuxarı çıxıb əynimi dəyişmişdim..Aldığı paltarlar düz əynimə idi...

Demek, mənə aid her şeye bu qeder diqqət edirsən...Gule-gule aşağı düşüb Anari öpmüşdüm...
-Mmm...Məni bu qeder çox sevdiyini bilmirdim...
-Lap çox sevirəm...Bura ele gözəl idi ki, heç getmək istəmirdim...Anarsiz işlər getmirdi...Buna gore geri qayıtmalı idik...
-Dodağını sallama..Qoy her şey düzəlsin sene sürprizim var...
-Nədi?!...De..dee..ne olarr...Balaca uşaqlar kimi Anara yapışıb cavab gözləyirdim...
-Deməyəcəm...
-Yaaa...
-Bele şirinliklər eleme...Deməyəcəm..Hazırlaş çıxaq...
-Yaxşı...Hazırlaşıb yola düşmüşdük...Nehayet, xoşbəxtlik bizimdə qapımızı çalmışdı...Amma bu xoşbəxt günlərimiz ne qədər davam edəcəkdi bilmirəm...Anar bir əliylə maşını idare edir, bir əliylə de barmaqlarını barmaqlarıma keçirib öpürdü...Çox xoşbəxt idim..Amma mənim taleyim de xoşbəxtlik qısamüddətli idi...Içimde qəribə bir hiss vardi..Sanki nəsə olacaq, yene gözüyaşlı günlərim başlayacaqdı....
Əvvəlki Xəbər Növbəti Xəbər
RƏY ƏLAVƏ ET
Bilgilendirme
Yorum Ekleyebilmeniz için Sitemize Kayıt Olmanız Gerekmektedir.