İnandığımız nağıllar 1-ci hissə

Yazar: Məsudə Cabbar

Həmin gün hirsimdən bütün otağımı dağıtdım. Masanın üzərindəki hər şeyi yerə çırpıb önümə çıxan hər şeyi təpiklədim. Ailəvi şəkillərimizdən tutmuş , ən sevimli kitablarıma.. pəncərə önündəki dibçəklərdən tutmuş , qırmızı rəngli gitarama qədər..
Nifrət edirdim..
Hər şeyə , hər kəsə nifrət edirdim. .
Ağlıma gələn hər söyüşü söyüb var gücümlə çığırdı. .Ta ki , Boğazımdaki göynəmə və əllərimdən ağrıdan halsız düşüb divarın dibinə çökən qədər..
Qız kimi ağlamaqdan zəhləm gedirdi. .
Hirslənməkdən zəhləm gedirdi..
Çarəsiz hiss etməkdən , heçnə etmədən gözləməkdən , istəklərimin gerçəkləşməməsindən zəhləm gedirdi !!
Və o lənət gündə nəfəsimi sabitləməyə çalışıb , hıçqırıqlarımı boğduğum bütün o iyrənc zaman ərzində dodaqlarım dayanmadan eyni cümlələri təkrarlayırdı..
" Allahım , yalvarıram, onu öldür artıq ! Anamı öz yanına apar !"