Mövsümü olmayan şəhərlərdə, Rəngsiz göz yaşları tökdük. Kimsə görmədi.

"Ağlına gəlim..
Səbəbsiz və zamansız bir yerdə.
İlk öncə gülümsə.
Sonra peşman ol.
Və peşman oluşun heç bir işə yaramasın."





Ey açılan səhər !
Yenə ümüd vəd edirsən,sanki səndə intihar qoxan gecənin qoynundan gəlmirsənmiş kimi ..





ya yanımda qal; tort bişirək, kitab oxuyaq, şərab içək ...ya da get şeir ol..






Sən bir küçə çalğıçısı olsan,mən isə küçə ədəbiyyatı,
Kimsəsiz küçələrdə tapsaq bir-birimizi ..





Bir Adam,onun üçün kəsilən saçların qoxusunu unutmaz ..





Məndəki yaraların sayını unutmuşam..
Xəyanətin ilə başlayan yaralardan sonrası yoxdu,
Silinməyib yox !
Hər tərəfim xəyanətkən,sənin xəyanətin görünmür sadəcə ..






“Mənim kədərim sənə çox yaraşacaq dedi adam və tərk etdi qadını.."






Dünyanı boz görüb,rəngli sevirdim mən,
Sonra 1 cüt qəhvəyi dəniz görüb,rəngləri unutdum ..
İndi rəngsiz görüb,qəhvəyi sevirəm ..







Mövsümü olmayan şəhərlərdə,
Rəngsiz göz yaşları tökdük.
Kimsə görmədi.
Tez saralıb, çürüdük.
Yaşanacaq bir payızımız daha yox idi.
Biz də özümüzü bir ölümün sonsuzluğuna buraxdıq
Halbuki həyat belə yaşamağın illuziyası deyildi mi?






Ovuclarında baharı qoxuladığım Qadın.
Hekayən uzundur dilimdə.
Eşqimizi qurtarmaq üçün mahnılar oxuyaq.
Ayı' ın kölgəsinde öpüşə bilər yaralarımız
Səninlə məftun şeirlərdə görüşək,
Sarılacaq ümüdlərimiz var.