Özümdən başqa bir əksiyim yoxdu..

Amma səndən çox yara aldım. Adın yaramdır. Və yaralar gözəldir. Bir insanın ruhunu ancaq yaralarından görə bilərsən. Yara gözəldir, yara "Mən ölmədim" deməkdir.
İndi səndən istədiyim sadəcə məni həyatında gözəl başa vur.
Məni gözəl bitir..

Həyata və digər insanlara dözə bilmirəm. Həqiqətlərlə üz-üzə gələ bilmirəm. Günəş belə ümidimi qırar və kefimi pozar. Sadəcə gecələri bütümüylə tənha olarkən, içimə qapanmış, gerçək və yararlı heç bir şeylə əlaqəm qalmamışsa, ancaq o zaman özümü tapır və hüzurlu hiss edirəm.

Göstərmək dahamı önəmlidir ? Hər gördüyünü göstərə bilərsən ? De mənə, hər gödüyünü göstərə bilərsən ? Yuxularının şəklini çəkə bilərsən ? İşığın kifayət edərmi ?
Görməyi, sadəcə görməyi bacara bilirsən ? Həm nə göstərəcəksən ? Xəbərləşmək üçünmü ? Kimlərlə ?
Özünlə xəbərsiz qaldınmı heç ?
Göstərilə bilməyən şeylər görürəm həmişə.
Gör ! Sadəcə gör ! Nə olar o şəkillərə görmək üçün bax.
Görə bilirsən ?

Mən sevgilimi bir otağa həbs elədim ..
Onu ən gözəl halı ilə xatırlamaq üçüm daima,
Xəyanətindən bir neçə bədən öncəsinə aid olan halı ilə,
Yağışda islanıb,günəşdə qurumuş ən təmiz halı ilə..
Həmişəlik mənə aid olsun deyə Sevgilim..
İndi sən gedə bilərsən,tərk edə bilərsən rahatlıqla,
Mən sevgilimi bir otağa həbs elədim ..

Həyat alt yazısı titrəyən reklam kimidir.. Düzdür, o cür reklamlar var axı. Görüntüyə və səsləndirməyə baxırsan, sənə çox yaxşı bir məhsulu, ya da xidməti təklif edər kimi görünür. Amma altdan sürətlə keçib gedən yazılarda heç də elə olmadığı yazılar. O yazılar titrəyişlə keçib getdiyi üçün heç birimiz oxuya bilmərik. Onsuz da oxuya bilməyək deyə elə sürətlə keçirilər. Reklamda yaxşı bir şey kimi təqdim edilənin nə üçün əslində ziyanlı olduğunu soruşduqda "biz ki alt yazıda bunu bildirmişdik", - deyərlər. Heyatda belədir, bax.. Həm o yazını oxutdurmaz bizə, həm də oxuya bilmədiyimiz o yazıyla atar üstündən məsuliyyəti.