Adların mənası - TAM SİYAHI (3)

16 Ocak 2017
17 820
0
Adların mənası - TAM SİYAHI (3)
Nizami - (Ər.) 1.Üsuluna uyğun, tərkibli, nizamlı. 2.Qanun və nizama aid,- onunla əlaqədar. Nizami;
Azərbaycanın ən böyük şairlərindəndir, Gəncəlidir.
Nizami - Nizam, intizam.
Nizamuddin - Dinin nizamı. - Dilimizdə "Nizaməddin" olaraq istifadə edilir.
Nofəl - Alicənab, comərd.
Novcəvan - (Fars.) Gənc, dəliqanlı.
Novrəstə - (Fars.) Yeni yetişən, yeni bitən. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Novsalə - (Fars.) Gənç, təzə, kiçik.
Novruz - Təzə gün.
Nuran - (Fars.) Işıqlı. Nurlu, nura aid.
Nurani - (Fars.) Işıqlı, işıq saçan, hörmət oyandıran, nurlu.
Nuratay - (Ər.) Nurlu, ışıq saçan tanınmış kimsə.
52
Nuray - ( Ər.Tür.İbr.) İşıq saçan ay, ay Işığı, ışıqlı ay, ayın ən çox işıq saçdığı dövrü.
Nural - ( Ər.Fars.Tür.) Nur, işıq al, işıqlı ol.
Nuraləm - (Ər.) Kainatın nuru, aləmi işıqlandıran.
Nurbaki - (Ər.) Davamlı işıqlı olan, nurlu səhər.
Nurbanu - ( Ər.Tür.İbr.) Nur üzlü xanım, gəlin, şahzadə. - Nur və ba-nu'dan birləşmiş ad.
Nurbay - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu, işıqlı kimsə.
Nurcan - ( Ər.Tür.İbr.) Canlı, nəşəli, həyat dolu.
Nurcahan - ( Ər.Tür.İbr.) 1.Cahan nuru, işığı, dünyaya işıq saçan. 2.Türk-Hind imperatoru Cihangirin
arvadı.
Hurcəvan - ( Ər.Tür.İbr.) 1.Parlaq, şən, gənc. 2.Mərd, qorxmaz, gənc.
Nurçin - ( Ər.Tür.İbr.) Nur yığan, işıq yığan.
Nurdağ - ( Ər.Tür.İbr.) Nur dağı, Nurdan dağ.
Nurdan - ( Ər.Tür.İbr.) Nura aid, nurdan edilmiş.
Nurdanay - ( Ər.Tür.İbr.) Çox ışıqlı, çok parlaq.
Nurdanə - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu, parlaq və ışıqlı olan.
Nurdil - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu, işıqlı könül.
Nurdoğan - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu, parlaq biri şəkildə doğulan.
Murəddin - (Ər.) Dinin nuru (ışığı), inam işığı, dinin işığı.
Nurəfşan - ( Ər.Tür.İbr.) İşıqlıq verən, ortalığı işıq içində buraxan. - Nur və əfşan sözlərindən birləşmiş ad.
Nurəl - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu əl.
Nurər - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu insan.
Nurfidan - ( Ər.Tür.İbr.) Təzə və parlaq gənc, zərif xanım.
Nurgül - (Fars.) Gülün ən parlaq olanı.
Nurgün - ( Ər.Tür.İbr.) 1.Nurlu gün, işıqlı gün. 2.Günün və bütün həyatın nurlu, parlaq olması.
Nurhilal - (Ər.) (Bax.Nuray) İşıqlı ay.
Nurxan - ( Ər.Tür.İbr.) Nurun idarəçisi, hakimi.
Nurnisə - (Ər.) Nurlu qadın.
Nuri - (Ər.) İşıq, İşığa aid olan.
Nuridə - Gözümün işıgı.
Nuriyyə - (Ər.) Işıqlı, işıqdan gəlmə.
Nurqan - ( Ər.Tür.İbr.) Təmiz, aydın soydan gələn.
Nurqut - ( Ər.Tür.İbr.) (Bax. Nurqan) Işıqlı, aydınlıq.
Nurlan - Nur, işıq, nur saçan, parıldayan, işıqlandıran.
Nurmələk - (Ər.) (Bax. Mələk). Mələk kimi saf və təmiz gözəl.
Nurnigar - ( Ər.Tür.İbr.) İşıqlı, aydınlıq, sevgili.
53
Nurpəri - ( Ər.Tür.İbr.) Işıklı, pəri qədər gözəl.
Nursabah - (Ər.) Aydınlıq sabah.
Nursaç - ( Ər.Tür.İbr.) "Işık saç, aydınla" "işığ saçan" anlamında.
Nursal - ( Ər.Tür.İbr.) IşıQ saç, çevrəni aydınla.
Nursel - ( Ər.Tür.İbr.) Nur, işıq seli (axışı).
Nursevən - (Ər.) Aydınlığı, ışığı seven.
Nursev - ( Ər.Tür.İbr.) Işığı sev.
Nursevil - ( Ər.Tür.İbr.) "Parlaq, aydın gözəllər tərəfindən sevil" mənasında istifadə edilən bir ad.
Nursim - (Fars.) Aydınlıq və gümüş kimi parlaq.
Nursima - (Fars.) Işıqlı, aydın üz.
Nursinə - (Fars.) Işıqlı, aydın ürəklı.
Nursu - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu su.
Nursultan - Sultanın işığı.
Nursun - ( Ər.Tür.İbr.) Sən işıq, nur kimi aydınsan. - mənasında istifadə edilən bir ad.
Nurşah - (Fars.) Parlaq hökmündə.
Nurşən - (Fars.) Çox, çox ışıqlı, nəşəli insan.
Nurtac - ( Ər.Tür.İbr.) Nurdan tac.
Nurtək - ( Ər.Tür.İbr.) İşıq kimi, parlaq.
Nurtəkin - ( Ər.Tür.İbr.) (Bax Nurtək) Aydın və güvənilən, əmin. İşıq kimi.
Nurtən - Bədəni işıq kimi ağ olan.
Nurulla - (Ər.) Allahın nuru, Alllahın işığı.
Nurvəli - (Ər.) Müqəddəs.
Nurzad - (Tür.) Nurlu, aydın kimsə.
Nurzən - ( Ər.Tür.İbr.) Nurlu, ışıklı qadın.
Nurzər - (Ər.) Qızıl kimi parlaq ışıq, qızılı ışıq.
Nuşirəvan - ( Ər.Tür.İbr.) İranda 531-579 illər arasında hökmranlıq etmiş və doğruluğu ilə şöhrət tapmış
olan Sasani şahı, "ədalətli" ləqəbiylə tanınır.
Nübar - Məhsul, bar.
Nürəddin - İnamın (İlahi) işığı, dinin gətirdiyi nur.
Nüşabə - (Fars) 1.Agıllı və gözəl qadın. 2.İçənə ölümsüzlük verəcəyinə inanılan su, Bengi su, həyat suyu.
Nüsrət - (Ər.). 1.Kömək. 2.Allahın köməyi. 3.Zəfər, üstünlük qələbə, muvəffəqiyyət. - Kişi və qadın adı
olaraq istifadə edilir.
Nüsrəddin - (Ər.) 1.Dinin kömək etdiyi. 2.Dinin müvəffəqiyyətli nümayəndəsi.
O
Odxan - (Tür.) 1.Atəşli hökümdar. 2.Canlı, coşqulu kimsə. 3.Atəşqanlı. 4.Dəlisov, dəliqanlı.
Odman - (Tür.) Atəş kimi canlı, coşqulu, hərəkətli kimsə.
54
Oğuz - Böyük, davamlı, artan nəsil.
Oğuzbala - (Tür.) 1.Oğuz uşağı. 2Güçlü, qüvvətli uşaq.
Oğuzcan - (Tür.Fars) Oğuz can. Gerçək dost.
Oğuzər - (Tür.) Oğuz boyundan olan igid. 2.Güçlü, qüvvətli kimsə.
Oğuzxan - (Tür.) 1.İgid xan, xaqan. 2.Oğuz boylarının əfsanəvi qəhrəmanı.
Oğuzqan - (Tür.) Damarlarında Oğuz qanı daşıyan.
Oğuzman - (Tür.) Güclü, möhkəm, yaxşı ürəkli, dost kimsə.
Oğuztan - (Tür.) Görkəmli, işıqlı.
Oxdəmir - (Tür.) 1.Dəmir kimi möhkəm. 2.Gerçək, köklü dəmir. 2 Dəmirdən düzəldilmiş ox.
Oksana - Allah tərəfindən bəyənilmiş.
Oqtay - (Tür.) 1.Qəzəbli, əsəbi, hirsli. 2.Nəsildaş, eloğlu, hakim.
Olgunay - (Tür.) Ay oldun, Aya bənzədin.
Olgunər - (Tür.) Yetkin ər. Yetişmiş, yaxşı inkişaf etmiş kimsə. Yetişmiş, yaxşı gəlişmiş kimsə.
Omar - Uzun ömülrlü.
Orxan - (Tür.) 1.Şəhərin rəhbəri, hakimi, sərkərdə, basçı, xan qoşunları. 2.Orxan Qazi: Osmanlı
imperatorluğunun ikinci padşahı.
Orman - Meşə.
Osman - (Ər.) 1.Bir növ quş ya da əjdaha. 2.Hz. Məhəmməd (s.ə.s) -in kürəkəni və Hz. Ömərdən sonra
dövlət başçısı olan III. xəlifə. 3.Osmanlı dövlətinin qurucusu, Osman Qazi.
Ozan - Aşıq.
Ö
Ömər - Həyat, uzunömürlü.
Özbək - İgid, qəhrəman, mərd.
Ömər - (Ər.) İslam Dövlətinin II. Xəlifəsi Ömər b.Xə. Dünya durduqca ədalətliliyindən bəhs ediləcək.
Cənnətlə müjdələnmişdir. Haqq ilə Batili çox yaxşı ayırd edə bilən bir alim olduğu üçün Ömərül-Fərrux adını
almışdır.
Ömüral - (Ər.Fars.İbr) Uzun ömürlü ol.
Ömürcan - (Ər.Fars.İbr) Uzun ömürlü. Kişi və qadın adı olaraqistifadə edilir..
Önay - (Tür.) 1.İrəli get, lider ol mənasında. 2.Ayın ilk günlərindəki halı, hilal. - Kişi və qadın adı olaraq
istifadə edilir.
Önel - (Tür.) Bir işin tamamlanması üçün verilən müddət, vədə, möhlət. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə
edilir.
Önər - Qabaqcıl, öndəgedən.
Öngay - (Tür.) Yupiter planeti. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Öngül - (Tür.) 1.Müqavimət göstərən, inadçı kimsə. 2.Təşviq edən. 3.Bələdçi. - Kişi və qadın adı olaraq
istifadə edilir.
Örən - (Tür.) 1.Köhnə quruluş ya da şəhər qalığı. 2.Şəhər, kənd. 3.Bir ovalıq. 4.Meşəlik yer. - Kişi və qadın
adı olaraq istifadə edilir.
55
Örəngül - (Tür.) Yabanı gül.
Özaslan - (Tür.) Aslan kimi güclü, soylu kimsə.
Özbək - (Tür.) 1.İgid, cəsur, özü güclü. 2.Orta Asiyada yaşayan bir Türk boyu və bu boydan olan kimsə.
3. Dərə, çay. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Özbən - (Tür.) "Gerçəkdən mən" anlamında istifadə edilən bir ad.
Özbir - (Tür.) Özü, sözü bir olan kimsə.
Özcan - (Tür.) Candan, səmimi, içdən, həqiqətən dost olan kimsə.
Özdəmir - (Tür.) Özü dəmir kimi güçlü.
Özəndər - (Tür.) Nadir tapılan, yaradılışda olan, qiymətli.
Özəngin - (Tür.) Özü sağlam, dürüst olan kimsə.
Özəngül - (Tür,) Özünə diqqət göstərən gözəl qadın.
Özənir - (Tür.) Çalışan, Cəhd göstərən, ən yaxşısını etməyə çalışan.
Özərxan - (Tür.) İgid, cəsur xan.
Özgənay - (Tür.) Özü geniş, rahat, sakit kimsə - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Özgür - (Tür.) 1.Öz-özünə hərəkət etmə, davranma qərar vermə, gücü olan. 2.Tutulmayan, azad.
Başqasının köləsi olmayan, müstəqil. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Özgüvən - (Tür.) Özünə güvənən. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Öznur (Tür.) Özü ışıqlı, aydınlı kimsə. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Özpolad - (Tür.) Er. - Özü polad kimi sağlam olan.
P
Pakizə - (Fars.) Təmiz, pak, saf, xalis, ləkəsiz.
Parlanur - (Tür.) Nur kimii parla, parla nur.
Paşa - (Tür.) 1.Padşah. 2.General. 2.Osmanlı dövlətində yüksək rütbəli əsgərlərə verilən ad.
Peyman - (Fars.) Söz vermək, and, əhd, vəd, sözvermə.
Peymanə - (Fars.) Böyük qədəh, şərap badəsi.
Pəhləvan - (Fars.) 1.Güləşi. 2.Boy- buxunlu, cüssəli adam, güçlü kimsə, igid.
Pənah - Arxa, dayaq, havadar.
Pəri - (Fars.) Gözəl qadın şəklində mifik məxluq. 2.Gözəl, füsünkar, gözəl qadın və ya qız.
Pərizad - (Fars.) Anadan pəri kimi doğulan, gözəl.
Pərizə - (Fars.) 1.Qırmızı qızıl. 2.Odda bişirilən çörək.
Pərva - (Fars.) 1.Qorxu, çəkinməklik.
Pərvanə - Vəfali, sədaqətli.
Pərvər - (Fars.) Bəsləyən, bəsləyici, yetiştirən, yetiştirici, qoruyan, tərbiyə edən.
Pərvin - (Fars.) 1.Ülkər ulduzu. Yeddi (və ya altı) ulduzlardır ki; iki-iki qarşılıqlı dayanarlar və Ayın keçdiyi
yerlərə yaxın görünərlər. 2.Yeddi qardaş ulduzdan ən balacası.
Pərviz - (Fars.) 1.Üstün. 2.Ələk. Süzgəç. 3.Balıq. 4.Gğzəllik, cilvə. 5.İran hökümdarı Xosrovun ləqəbi.
6. Müzəffər, qələbə gətirən.
56
Pinar - Çeşmə, bulaq.
Piranə - (Fars.) Yaşlılara yaraşan şəkildə, olduqca tədbirli.
Pirayə - (Fars.) üzük, zinət.
Piruz - (Fars.) Kutlu, xeyirlı, uğurlu.
Piruzə - (Fars.) Ka. - Mavi rəngli və dəyərli bir üzük daşı.
Polad - (Ər.) Dəmir, polad. Güc, qüvvət.
Poladxan - (Tür.) Poladkimi qüvvətli xan.
Poladqan - (Tür.) Polad kimi güçlü soydan gələn.
Pünhan - (Fars.) Gizli.
Püstə - 1.Təpəcik,torpaq və ya qum yığını. 2.Subtropik ağac növü, ləpəsi yeyilən şəffaf qabıqlı meyvəsi
Püstəbadam - Püstə və badam sözlərindən ibarətdir
R
Rabi - (Ər.) Dördüncü uşaq.
Rabih - (Ər.) Yararlı, qazanclı, karlı.
Rabiqə - (Ər.) Peyğəmbərin dördüncü qızı.
Rabit - (Ər.) Rabitə ilə bağlı, bağlayan, birləşdirən. Nəfsini dünyadan mən edib axirətə bağlamış olan.
Rabitə - (Ər.) 1.İki şeyi birbirine bağlayan şey, bağ. 2.Münasibət, ilgi. 3 Bağlılık, mənsub olma. 4.Sıra, tərtib,
üsul, düzən.
Rabiyə - (Ər.) Uca, yüksək yer.
Raci - (Ər.) 1.Rica eden, yalvaran, diləyən. 2.Dönən, geri gələn. 3.Nisbət ve ilgisi olan, toxunan.
Racifə - (Ər.) Surun qıyaməttə bütün canlıları öldürəcək olan ilk üflənişi.
Racih - (Ər.) Dəyərli, üstün.
Raciyə - (Ər.) 1.Rica edən, yalvaran. 2.Ümüdlü.
Radi - (Ər.) Boyun əyən, qəbul edən, rıza göstərən.
Radif - (Ər.) Valideynlərdə son uşaq.
Radifə - (Ər.) Qiyamətdə üfürüləcək surun ikincisi.
Radiyə - (Ər.) Rıza göstərən, qəbul edən, boyun əyən.
Rafat - Ağilli, dərrakəli.
Rafet - (Ər.) Acıma, mərhəmətetmə, əsirgəmə anlamında.- Qur'an-ı Kərimdə Nur surəsi 2- ayət. Hədid surəsi
27- ayətdə keçir.
Rafi - (Ər.) Qaldıran, ucaldan, yüksədən. Allahın isimlərindəndir.
Rafiə - (Ər.) Yüksəldən, qaldırmaq üçün dəstək verən.
Rafih - (Ər.) Rahat və azad yaşayan.
Rafiq - Yoldaş, dost, xoşxasiyyət.
Rafis - (Ər.) Gözə çarpan, məşhur, gündəmdə olan.
Rafiz - (Ər.) 1.Tərk edən. 2.Yollayan. 3.Buraxan.
57
Rağib (Rağibə) - (Ər.) Arzulu, istəyən, rəğbət edən.
Rahdan - (Fars.) Yol bilən.
Rahə - (Ər.) Ovuc içi, əl ayası.
Rahi - (Ər.) Rahat, azad, dinc.
Rahib - Monastırda tərki-dünya yaşayan xristian (kişi).
Rahibə - Monastırda tərki-dünya yaşayan xristian (qadın).
Rahilə - (Ər.) Yolçu, səfərə çıxan.
Rahim (Rəhim) - (Ər.) Əsirgəyən, ağrıyan, qoruyan, mərhəmətli. - Quranda 220 yerdə zikr edilmişdir.
Allahın adlarından.
Rahim - 1.Rəhm olunmuş insan. 2.Rəhm edən,rəhimli,rəhvdil,mərhəmətli.
Rahimə - (Ər.) Yüngül səsli, lətif danışan qadın deməkdir.
Rahiyə - (Ər.) Bal arısı.
Raxil - (Qədim yəhudi) Qoyun (quzu).
Raid - Lider, birinci
Raif (Raifə) - (Ər.) Acıması olan, mərhəmətli.
Raik - (Ər.) Sadə, saf, xalis.
Raikə - (Ər.) Sadə, saf, qatışığı olmayan.
Rail (Railə) - (Ər.) Banis (Banisi).
Raisa - Ailəli qadin.
Raki - (Ər.) Namazda əyilən, rüku edən. - Quran-ı Kərimdə 4 yerdə bu mənada zikr edilmişdir.
Rakib (Rakibə) - (Ər.) Hər hansı bir sahədə üstün olmağa çalışan bir kəs.
Rakid - (Ər.) Hərəkətsiz, durğun, yavaş.
Rakidə - (Ər.) Durgun, səssiz, hərəkətsiz.
Rakim (Rakimə) - (Ər.) Yazan, çəkən.
Rakin - Ehtiramlı.
Rakiyə - (Ər.) İrəlidə gedən
Raqib - Arzulayan, rəğbət bəsləyən.
Ramazan - (Ər.) 1.Hicri (qəməri) ayların doqquzuncusu, oruc ayı. - Quranda Bəqərə surəsi 185. ayədə adı
keçən ay adı. 2.Orucluq ayı.
Rami (Ramiyə) Ox, güllə v.s. şeylər atan atıcı, atan, atıcı.
Ramil, Ramilə - (Ər.) 1.Rəml edən, uzaqgörən, her şeyi qabaqcadan düsünən. 2.Sehrli, ovsunlu, möcüzəli,
sehrli.
Ramin - Uşaq, övlad, oğul.
Ramis - (Ər.) Salçı, bərəçi.
Ramiz (Ramizə) - (Ər.) 1.Rəmz edən, dəlalət edən, işarətləyən. 2.Simvol. ,
Rana (Raniyə) - (Ər.) Gözəl..
58
Rasi - (Ər.) 1.Tərpənməyən, oynamayan, sabit, lövbər atmış gəmi dəmirləşmiş gəmi. 2.Ehtiras və tamah
edən.
Rasif - (Ər.) 1.Sağlam dayanıqlı. 2.Dənizin üzünə çıxmış qayalar. 3.Daş, əsas, sahil.
Rasifə - (Ər.) 1.Sahil. 2.Su içində edilən sədd.
Rasih (Rasihə) - (Ər.) 1.Sağlam, təməli güclü, dayanıqlı. 2.Bir elmdə, xüsusilə din sahəsində çox
dərinləşmiş olan (kimsə).
Rasix - (Ər.) Möhkəm, dayanıqlı.
Rasil - (Ər.) Göndərilmiş.
Rasim - (Ər.) Rəsm çəkən, rəssam.
Rasimə - (Ər.) 1.Adət. Mərasim, törən. 2. Rəsmiyyət.
Rasin - (Ər.) Sağlam, dayanıqlı, güclü.
Rasiyə - (Ər.) Böyük dağ.
Raşan - (Ər.) Titrəmə, titrəyiş.
Rəşid (Rəşidə) - (Ər.) 1.Yetkin, ağıllı. 2.Doğru yolda olan. 3.Haqq din olan İslamı qəbul edən.
Ratib - (Ər.) 1.Sıralayan, təşkil edən (kimsə). 2.Sabit, möhkəm, yerləşmiş. 2.Eyni ahəngli, müntəzəm.
Ratiq - Bitişik etmək, bitişdirmək, birlikdə etmək, qarışdırmaq. * Cırıq bir şeyin parçalarını bitişdirmək.
Rauf - (Ər.) Çox acıyan, çox mərhəmətli, ürəyiyumşaq, mehriban. - Allahın adlarından.
Raul - Ralf adından, canavarın məsləhətçisi(Fransiz)
Ravil - (Ər.) Cavan oğlan, yeniyetmə. 2. Səyahətçi.
Rayət - (Ər.) - Bayraq. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Rayxan - (Ər.) Reyhan, həzz, səadət, mutluluq.
Rayihə - (Ər.) Gözəl iy (ətir,qoxu).
Rayixan - (Ər. Fars. İbr.) Xan bayrağı.
Razi - (Ər.) 1.Boyun əyən, qəbul edən, razılaşan. 2.Sirrə aid olan, sirli İslam dünyasında məşhur bir addır.
Razil - (Ər.) Seçiımiş.
Raziyə - (Ər.) Ağıllı, ismətli, gözəl.
Reyhan - (Ər.) 1.Gözəl qoxulu bir bəzək bitkisi. 2.Ruzi, keçimlik, rəhmət mənasına da gəlir.
Rəbab - (Fars.) 1.Kamançanın bir növü. 2.Ərəb dilində dostlar mənasını verir. - Hz. Hüseynin xanımının
adıdır.
Rəbi - (Ər.) Bahar, ilk yaz.
Rəbiyə - (Ər.) 1.Qış sonlarında edilən əkin. 2.Əvvəllər ozanların bahara girərkən böyüklərə təqdim etdikləri
qəsidə.
Rəbiyyə - Rəbbə yaxin olan.
Rəcəb - (Ər.) 1.Hicri qəməri aylarınin yeddincisi, üç ayların ilki. 2.Dəbdəbəli, heybətli.
Rəfahət - (Ər.) Bolluq.
Rəfail - Allah, ilahi.
Rəfaqər - (Ər.) Rəfiq, dostluq, yoldaşlıq.
59
Rəfəddin - (Ər.) İslam dininin vermiş olduğu acıma, əsirgəmə duyğusu
Rəfət - (Ər.) Acıma, mərhəmət etmə, əsirgəmə. - Quran-ı Kərimdə Nur surəsi ayə 2 və Hədid surəsi ayə 27
-də keçməkdədir.
Rəfxan - (Ər.) Varlıq içində yaşayan.
Rəfi - (Ər.) Yüksək, uca, hörmətli.
Rəfih (Rəfihə) - (Ər.) Bolluq ve rahatlıq içində yaşayan.
Rəfiq - (Ər.) 1.Yoldaş, yol yoldaşı, müavin, köməkçi. 2.Qoca. 3.Ortaq, şərik. 4.Peşəyə yeni girən kimsənin
rəhbər olaraq tanıdığı adam. - Quranda keçən bir addır.
Rəfiqə - Yoldaş,dost (qadının).
Rəfqət - (Ər.) Bələdçilik edən, yola salan, öötürən.
Rəftar - (Fars.) Yellənərək, ədalı gediş.
Rəğbət - (Ər.) 1.İstək, arzu. Istəklə qarşılama. 2.Bolluq rifah.
Rəğibə - 1.Arzu olunan şey. 2.Böyük hədiyyə,dəyərli sovqat.
Rəhbər - (Fars.) Yol göstərən, bələdçi.
Rəhamət - (Ər.) Səsin incə, yavaş və şirin olması.
Rəhasət - (Ər.) 1.Təzəlik, yumşaqlıq. 2.Ucuzluq.
Rəhilə - Allahin sevimlisi
Rəhim - 1.Rəhm edən,acıyan. 2.Anatomiyada; balalıq, uşaqlıq. 3.Qohumluq,qan qohumluğu.
Rəhman - (Ər.) Rəhmdil, şəfqətl, bütün canlılara mərhəmət edən, qoruyan.- Quran-ı Kərimdə 55-dən çox
yerdə zikr edilmişdir. Yenə Qurani-Kərimin 55. surəsinin adıdır. - Allahın adlarındandır.
Rəhmət - (Ər.) Acıma, əsirgəmə, qoruma. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Rəhmərulla - (Ər.) Mərhəmətli Allah.
Rəhmli (Rəhmiyə) - (Ər.) Acıma ilə ilgili.
Rəxşən - (Fars.) Parıltılı. Işıltı.
Rəxşəndə - (Fars.) Parıldayan, parıldayıcı.
Rəid (Rəidə) - (Ər.) 1.Gurlayan, gululdayan. 2.Lider.
Rəqanət - (Ər.) Ciddilik, gururluluk.
Rəmidə - (Fars.) Hürkmüş, qorxmuş.
Rəmiz - (Ər.) l.İşarə, məramını, istəyini işarə ilə ifadə etmə. 2.Əlamət, emblem.
Rəmzi (Rəmziyə) - (Ər.) Rəmzlə əlaqədar, rəmzə aid, simvolik.
Rəna - (Ər.) 1.Gözəl, xoş lətif, parlaq, yaraşıqlı, incı, gözəl, xoş ətirli,gözəl bir gül. 2.Çox yaxşı, çox əla. Kişi
adı olaraq da istifadə edilir.
Rənan - (Ər.) İnləyən, zingildəyən.
Rəngidil - (Fars.) Türk musiqisində bir məqam.
Rəngin - (Fars.) 1.Rəngli, parlaq rəngli. 2.Gözəl, xoş, bəzəkli.
Rənginar - (Tür.) Nar rəngində olan.
Rəsanət - (Ər.) Sağlamlıq, mətanət.
60
Rəsan - (Fars.) Çatanlar, yetişənlər. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Rəsanə - (Fars.) İntizar, həsrət.
Rəsanət - (Ər.) Möhkəmlik, dayanıqlılıq, məlanətlik.
Rəsfət - (Ər.) Möhkəmlik, dayanıqlılıq.
Rəsmi (Rəsmiyə) - (Ər.) 1.Dövlətlə bağlı olan. 2.Mərasimlə edilən. 3.Çox ciddi.
Rəsmigül - (Fars.) Gül kimi gözəl, gül formasında.
Rəsulxan - (Ər.Fars İbr.) Hökümdarların elçisi.
Rəsul - 1.Elçi, nümayəndə, səfir. 2.Peyğəmbər, nəbi
Rəşad - (Ər.) 1.Ağıllı, dərrakəli, doğru yolda, haqq yolda gedən. 2.Düşüncəlilik,fərasətlilik. 3.Sultan Rəşad;
Osmanlı son dövr padişahlarındandır.
Rəşadət - Hünər.
Rəşid - 1.Igid, qəhrəman. 2.Ağıl-kamal həddinə çatmış. 3.Düzgün,sağlam,doğru.
Rəşidə - Müdrik, yetişmiş
Rəvah - (Ər.) 1.Bir şeyi əldə etmədən doğan sevinc. 2.Günəş batdıqdan sonra gecə olana qədər keçən
zaman.
Rəvahi - (Ər.) Bal arıları.
Rəvahid - (Ər.) Gurluldayan buludlar.
Rəvan - (Fars.) 1.Gedən, axıcı. 2.Düz yer,hamar yer. 3.Diri,canlı. 4.Həyat, ruh, can. 5.Su kimi axıb gedən
gözəl söz. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Rəvanə - (Fars) Gedən, yeriyən,göndərilən.
Rəvvani - (Ər.) 1.Allahla əlaqədar. 2.Özünü bütün varlığıyla Allaha təslim edən, bütlərə inancdan uzaq,
Rəyasət - (Ər.) Rəislik, başlıq, baş olma, prezident. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə ediir.
Rida - (Ər.) Seçılmış.
Ridvan - (Ər.) 1.Rza, razılıq, razı olma. 2.Cənnət qapısında gözləyən mələk. - Quranda 10-dan çox yerdə
keçməkdədir.
Rifah - (Ər.) Bolluq, rahatlıq, çətinlik içində olmamaq.
Rihat - Yenilənən, yenidən doğulan.
Rifqət - (Ər.) Dostluq.
Riqqət - (Ər.) İncəlik, naziklik. Mehribanlıq, ağrıma duyğusu.
Rima - Ağ antilop.
Rimayət - (Ər.) Atıcılıq, ox, güllə, güllə kimi şeyləri almaqa usta.
Risalə - (Ər.) 1.Məktub. 2.Qısa yazılmış, kiçik kitab. 3.Jurnal, məcmuə.
Risaləddin - (Ər.) Dinin elçisi, peyğəmbəri.
Risalət - (Ər.) Elçilik, peyğəmbərlik.
Riyaz - Çəmənlər, bağlar.
Riza - (Ər.) Razılıq, razı olma, məmnuniyyət, məmnuniyyət, razılıq, qəbul. Bir şeyin olmasına razılıq etmə.
Qədərə müqəddərata boyun əymə.
61
Rizvan - 1.Cənnət, cənnətin gözətçisi və qapıçısı olan mələyin adı. 2.Razı qalma, xoşhallıq, məmnunluq
Roman - 1.Möhkəm, bərk (Yunancadan). 2.Rimli, Romalı (Latınca "romanius" sözündən).
Romeo - Zəvvar (Latın).
Roza - Zanbağ ve ya qızılgül (Macar), qirmızı gül.
Rövnəq - 1.Parlaqlıq,gözəllik, bəzək. 2.Müştərisi çox olan; rəvac. 2.Gülaçma çıçəklənmə.
Rövşən - İşıqlı, nurlu, aydın, açıq.
Röya - (Ər.) 1.Yuxu əsnasında görülən şey, arzu. 2.Xəyal, ümid.
Ruhan - (Fars.) Gözəl iy verən, gözəl qoxulu.
Ruhcan - (Tür.) Ruh və can adlarından mürəkkəb ad.
Ruhi - (Ər.) Ruhsal, ruhla ilgili.
Ruhiddin - (Ər.) Dinin ruhu, özü.
Ruhnəvaz - (Fars.) 1.Ruh oxşayan. 2.Türk musiqisində bir məqam.
Ruhnur - (Fars.Ər.Tür.) Nurlu, aydınlıq üzlü.
Ruhişən - (Fars.Ər.Tür.) Şən, nəşəli, canlı kimsə.
Ruhsal - (Tür.) Ruhla ilgili olan, ruhi.
Ruhugül - (Ər.) Gözəl, təmiz, lətif kimsə, gül ruhlu.
Ruhullah - Allahın ruhu.
Ruxsar (Ruhsarə) - (Fars.) Yanaq. üz, çöhrə.
Rumani - (Ər.) Nar dənəsi.
Rumiyə - Bizans imperiyası hökmdarının qızı.
Rumiyyə - Gözəl, incə qiz.
Ruslan - Şir, aslan.
Rusif - Bu adın mənasını tapa bilmədiyimdən öz şəxsi variantımla kifayətləndim. Farsca "ru"-nun mənası
"üz" deməkdir. "Sif" isə, birinci insan olan hz. Adəmin 3-cü övladının adıdır. Onda mənası belə olur: "Sifin
üzü" və ya "Sif üzlü". Kimin bu adla məlumatı varsa, xahiş edirəm bu ünvana : [email protected] göndərsin.
Ruzgar - (Fars.) 1.Zaman, dövr. 2.Dünya, aləm. 3.Taleh.
Ruzi - (Fars.) 1.Gündüzə aid, gündüzlə əlaqədar. 2.Ruzi, azuqə, qismət, nəsib, tale, bəxt, bərəkət.
Ruziyə - (Fars.) Gündüzə aid, gündüzlə əlaqədar.
Rübeydə - Yumşaq addımlarla gedən.
Rüfət - Yüksək, uca, tanınmış.
Rüxsarə - Üz, sifət, yanaq.
Rüstəm - Enlikürək, boylu-buxunlu, çox böyük.
Rüveydə - (Ər.) Xoş, incə, nəzakətli, Rüveydə.
Rüveyhə - (Ər.) Zəriflik, incəlik.
Rza - Məmnuniyyət, razılıq.
S
Sabah - (Ər.) Gündüzün ilk saatları, günün başlanğıcı. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
62
Sabahəddin - (Ər.) Dinin gözəlliyi.
Sabahnur - (Ər.) Səhər işığı, nuru.
Sabbar - (Ər.) 1.Çox səbirli. 2.Atlas çiçəyi. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Sabi - (Ər.) Yeddinci.
Sabih - (Ər.) Gözəl, şirin, qəşəng.
Sabihat - (Ər.) 1.Gəmilər. 2.Ulduzlar. 3. imanliların ruhları.
Sabihə - (Ər.) Gözəl, lətif, şirin.
Sabina - Qədim Italiya mədəniyyətinin nəticəsidir, Sabin tayfası(Latın).
Sabir (Sabirə) - (Ər.) 1.Səbr edən, dözən, təhəmmül edən, səbirli, çətinliyə qatlaçan. 2.Tələsməyən.
Sabit - (Ər.) 1.Dəyişməyən, tərpənməyən, möhkəm, igid, etibarlı. 2.Sübut edilmiş, aydın.
Sabitə - (Ər.) 1.Hərəkət etməyən ulduz, planet olmayan ulduz. 2.Riyaziyyat düsturunda dəyəri dəyişməyən
miqdar.
Sabiyə - (Ər.) Kiçik qız uşağı, kiçik qız.
Sadədil - (Ər.Fars,İbr.) 1. Təmiz ürəkli. 2. Saf, sadəlövh.
Sadəgül - (Ər.Fars,İbr.) Bir gül qədər sadə, təmiz və gözəl.
Sadəru - (Ər.Fars.İbr.) Gənc, dəliqanlı, sadəüzlü.
Sadiq(Sadıx) - 1.Doğruluq, səmimiyyət,doğru,düz. 2.Doğruçu düzdanışan. 4.İmam Cəfərin epiteti
Safi - (Ər) 1.Qatışıqsız, qatqısız, xalis, təmiz. ən yaxşı dost. 2.Yalnız, sadəcə, sırf. 3.Kəsintilərdən sonra
qalan qisim, dəqiq.
Safigül - (Ər.Fars,İbr.) Gül kimi, qatqısız, saf, duru, təmiz.
Safinaz - (Fars.) Çox nazlı, çox naz edən.
Safinur - (Ər.) Çox nurlu, çox işıqlı, təmiz kimsə.
Safir - (İbr.) Mavi rəngli, qiymətli bir bəzək daşı, meteorit. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Safirə - (Ər.) 1.İncə, güzel səs. 2.fit.
Safiyə - (Ər.) Qatışıqsız, qatqısız, xalis, təmiz. Saf, xalislik.
Safiyət - (Ər.) Saf, təmizlik, məsumluq.
Safiyəddin - (Ər.) Dini təmiz, dini pak.
Sağcan - (Tür.) Sağlam kimsə.
Sahib - 1.Yoldaş.
Sahibə - (Ər.) 1.Yiyə, sahib. 2.Həmdəm. qoruyan, nəzarət edən. 3.Bir iş görmüş olan. 4.Hər hansı bir
xüsusiyyəti olan.
Sahin (Sahinə) - (Ər.) 1.Qadın. 2.Tez. 3.Qatı. 3.Çox.
Sahir - (Ər.) Gecə yatmayan, yuxusuz.
Sahirə - (Ər.) 1.Gecələri yatmayan, yuxusuz. 2.Cadugər, ovsunlayıcı gözəl.
Sahur - (Ər.) 1.Gecə oyanıqlığı, yuxusuzluq. 2.Ramazanda şəfəqdən əvvəl yeyilən yemək. 3.Ay
tutulmasının meydana gətirdiyi kölgə.
63
Sahurə - (Ər.) Sahur vaxtı doğulan qız uşaqlarına verilən bir ad. (Sahur - Ramazanda şəfəqdən əvvəl
yeyilən yeməkdir.)
Saxir - Ayıq, sayıq olan.
Sakib - Meteor, kameta, uçan ulduz.
Sakit (Sakitə) - (Ər.) 1.Hərəkətsiz olan, durğun, Sükut edən, səssiz, səssiz-səmirsiz, dinc, oynamayan.
2.Rəvan, öz halında yavaş olan. 3.Bir yerdə yerləşən, oturan. 4.Həyacanı ve ya qızğınlığı olmayan.
Saqir (Saqirə )- (Ər.) Uşaq, balaca.
Saqiyə - (Ər.) Diqqətli..
Salah - (Ər.) 1.Düzəlmə, yaxşılaşma, yaxşılıq. 2.Sülh, ədalət. 3.Dinə olan bağlılıq.
Salahəddin - (Ər.) Dininə bağlı kimsə, ədalət İnançı.
Salam - Sülh, salamatlıq.
Salamat - (Ər.) Sağlamlıq. Hər cür qorxu, dərd və təhlükədən uzaq, təhlükəsizlik içindəolma. Xilasolma,
qurtuluş. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Salaməddin - (Ər.) Dinin qurtuluşu.
Salamullah - (Ər.) Allahın salamı.
Salatın - (Ər.) Sultan, səcdə olunan.
Salavat - Dualar.
Saleh - (Ər.) 1.Yararlı, yaraşan, əlverişli, uyğun. Səlahiyyəti olan, səlahiyyətli. 2.Dinin əmr və qadağanlarına
uyğun gələn, yaxşı əxlaq sahibi
Salih - Mömin.
Salihə - (Ər.) 1.Yaxşı, xoş. 2.Dinin əmr və qadağanlarına uyğun gələn, yaxşı əxlaq sahibi (qadın). - (Bax
Saleh).
Salman - (Tür.) 1.Özbaşına adam, sərbəst, azad. 2.Barış içində olmaq, dinclik, sülhsevər, sakit, dinc.
Sami - (Ər.) 1.Eşidən, duyan dinləyən, dinləyici. 2.Yüksək, uca.
Samid - 1.Yüksələn, başını qaldırıb sinəsini qabardan. 2.Heyrətdə qalan. 3.Qafil.
Samin - (Ər.) Səkkizinci.
Samir - 1.Səmərəli, bar verən. 2.Həmsöhbət, söhbəti dəstəkləyən. 3.Yol yoldaşı arxadaş.
Samirə - Dost, rəfiqə, yoldaş, həmsöhbət.
Samiyə - (Ər.) Yüksək, uca.
Samiyyə - Uca, hündür.
Samur - Birlik, güc.
Sani - (Ər.) 1. İkinci. 2.Edən, işləyən, meydana gətirən. 3.Təmtəraqlı. 3.Yaradan. Allahın adlarından.
Sanih (Sanihə) - (Ər.) Zehin və düşüncədə meydana gəlib çıxan, fikrdən doğulan.
Saniyə - (Ər.) 1.Bir dəqiqənin və ya dərəcənin altmışta biri. 2.İkinci dərəcədə mülki rütbə.
Sani - 1.Öyünən. 2.Parıldayan.
Sara - 1.Şahzadə xanım. 2.Var-dövlət. 3.Xalis, qatqısız, təmiz. 4.Rəngi dəyişmiş olan su. 5.Hz. İbrahimin
xanımı.
64
Sarac - (Ər.) 1.Qoşqu, yəhər düzəldən və ya satan kimsə. Meşin üzərində bəzək işləri görən kimsə. 2.Sirac
sözünün dəyişikliyə uğramış şəkli.
Sarıçiçək - (Tür.) 1.Sarı rəngli çiçək. 2.Artvində və ətrafında oynanan bir növ xalq oyunu.
Sarıgül - Sarı rəngli gül.
Sarvan - (Tür.) 1.Karvanbaşı,dəvənin başını çəkən,dəvə sürən. 2.Dəvə saxlayan, dəvəci. 3.Basçı, lider
Savalan - Əzəmətli, böyük.
Savər - (Tür.) Sağlam, gümrah, güclü kişi.
Sayğın - (Tür.) Hörmət görən, sayılan, xətirli. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Saygül - (Tür.) Nadir, bənzərsiz gül, saylı gül.
Sayxan - (Tür.) Ədalətli rəhbər, hökmdarların ədalətlisi, ölçülüsü.
Seid - Ağa, basçı.
Selda - (Tür.) Sel, daşqın su.
Seldağ - (Tür.) Dağları aşan sel, coşğu.
Seldanur - (Tür.) Nur seli.
Selmi - (Ər.) Barışla ilgili, barışcıl.
Selmin - (Ər.) Sülh tərəfdarı, sülh və sevgi hissi ilə dolu.
Selnur - (Tür.) Nur seli, ışıq seli.
Selva - (Ər.) 1.Bal. 2.Böyük bildirçin. Tih çölündə olduqları müddətcə, İsrail Allah tərəfindən qüdrət halvasıyla
birlikdə, qarınlarını doyurmaq üçün göndərilən quş. 3.(İsp.) Ekvator da tez balta görməmiş meşə.
Sera - (Fars.) 1.Saray. 2.Böyük sahib. 3.Köşk.
Seval - (Tür) Sevərək al, həmişə sev.
Sevan - (Tür.) Sevərək al, saxla, xatırla. -Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Sevay - (Tür.) Sevimli ay.
Sevcan - (Tür.) Sevimli insan, sevimli. - Kişi və qadın adı olaraq istifadə edilir.
Sevda - (Ər.) 1.Bir şeyə qarşı hiss edilən şiddətli arzu. 2.Şiddətli sevgi, məhəbbət, eşq. 3.Həddindən artıq
istək, həvəs. 4.Qara sevda, xülya. 5. Hüzn, kədər.
Sevəngül - (Tür.) Sevimli gül, sevgini xatırladan gül.
Sevər - Sevən.
Sevginaz - (Tür.) Çox nazlı, sevimli.
Sevil - (Tür.) Hər zaman sevilən, bəyənilən biri olmaq tmənnası. qoy məni sevsinlər.
Sevilay - (Tür.) Ay kimi hər zaman sevil.
Sevinc - (Tür.) Bir haldan məmnun olmanın doğurduğu həyəcan.
Sevnaz - (Tür.) Ka. - Çox nazlı sevgili.
Sevnur - (Tür.) Sevgi nuru, işığı, aygınlığı.
Seydulla - Məınim cənabım.
Seyfəddin - (Ər.) Dini qoruyan, dinin qılıncı. inamın qılıncı.
Əvvəlki Xəbər Növbəti Xəbər
RƏY ƏLAVƏ ET
Bilgilendirme
Yorum Ekleyebilmeniz için Sitemize Kayıt Olmanız Gerekmektedir.