Mən həmişə ağladım

Mən həmişə ağladım
İşığım olmadın qaranlıq gecələrimdə
qanayan yarama məlhəm olmadın
'gəl' dedim, "qayıt" dedim
heç bir çağırışıma cavab vermədin
sən səssiz qalmağı seçdin
dərdimə dərman olmadın
əksinə dərdimə dərd əlavə etdin
mən həmişə ağladım.
Mən həmişə ağladım!
Mən həmişə ağladım
yaraşdirmadilar mənə gözyaşlarını
məndə bu sənsizliyi özümə yaraşdirmadim
mən həmişə ağladım
silmədim heç gözyaşlarımı silənimdə olmadı
həmişə axışına buraxdım
mən həmişə ağladım. Nə desəm bilirəm səni mənə gətirməz
bu dəli könülüm bir sənə yandı
ağlamam inləməmdə fayda etməz
sevinc başqa bahara qaldı
və məndə bir səndə qaldım
səninsə vecinə belə olmadı
Mən həmişə ağladım.
Mən həmişə ağladım!

Ey məni gözyaşına sürgün edən yar...
Ey məni ən dərindən incidən yar
inşallah sən heç ağlamazsan
düşməzsən quru sevdaya da inciməzsən
inşallah həmişə səni tapar xoşbəxtliklər..
Məni düşünmə qismətim bu
Həmişə ağlamaq və layiq olmadığım ayrılıqlar
Mən həmişə ağladım!

Sən getdin...
Gedişinlə hər şeyi silindi itdi..hərdən yollarda gəlirik üz üzə..
Sən mənə baxırsan mən sənə...Sən həmən yolunu dəyişirsən...

Mən həmişə ağladım!

Hərdən qəmli gözlərlə məni süzürsən...Söylə...!
Söylə nə hiss etdiyini...Özün bilirsən ən azından.
Sən getdin gedişinlə xəyallarım da səninlə getdi.
Sənli arzular da.Könlümsə səni sevən qəlbim də küsüb getdi..
Bir şey öyrəndim bu sevgidən mən...
Sevgi yalanmış yalanlar da səninlə getdi.
Xəyallar da tükəndi arzular da bitti...

Mən həmişə ağladım!
Artıq günlərim günlərdən uzun gecələrim gecələrdən tək səni
sevdiyimdən bu yana hər ağrını daddım hər əziyyəti gördüm
həyatın hər cilvəsinə alışdım tək sənin yoxluğuna alışa bilmədim
indi anlayıram ağrıdan həsrətdən gözyaşından başqa
heç bir şey verməmisən mənə yıxılan xəyallarıma yox
olan keçmişimə itən gələcəyimə
Mən həmişə ağladım!
Ağladım,ağladım uşaqlar kimi ağladım..!