Mən sadəcə səni sevdim

-Mən yalnız səni sevdim ..Səni elə saf bir sevgiylə sevdim ki; bir gülün ləçəklərinini yumşaqlığıyla, qarın ilk enişiylə, günəşin ilk işıqlarıyla. .Mən gözlərinə vuruldum. .Hansı ki min bir məna daşıyan gözlərinə. Bəzən mənasız baxan bəzən mənə bütün çiçəkləri bağışlayan o gözlərini sevdim. ..Seni elə dəli tərəfindən sevdim ki. ..Gecə mələk idin yuxularımda, səhər bir fincan çayı naharımın, məktəbdə fəlsəfə kitabım idin, gecələri ulduzum idin. ..Seni sığdıra bilmədim yerlərə, göylərə. Sözlər çatmazdı səni, sevgini təyin etməyə. Bir çay idin; bəzən yatağını cırmaq istəyərcəsinə dəli tərəfindən axan, bəzən sərin bir rifahlıq verən bir durğunluqla rəqs edən çay idin.
..Sən olmadığın zaman günəş çatmazdı dünyamı işıqlandırmağa.... Peyvəndim idin, suyum idin, qanım idin, nəfəsim idin, anam idin, atam idin, sən yalnız mənim eşqim idin; başqa kəslərin deyil. ..Göy üzü maviliyindən, gülün qırmızısından, gecənin qarasından, küləyin əsintisindən qısqanardım səni. ..Sənin üçün yalnız mən mahnı söyləyə bilərdim, yalnız mən şeir yazı yaza bilərdim, yalnız gecəyə adını mən pıçıldaya bilərdim. ..Senin safını, təmiz və mənfəətsiz sevgini, dünyaya əvəz gözlərini, yanağındakı gülünü, o yumşaq təbəssümünü, yalnız gözlərini istifadə edərək hər şeyi izah etməyini sevdim. ..Əl-ələ gəzmək istədim bütün səhər boyu şeirlər söyləmək istədim gözlərinə baxaraq "səni sevirəm" deyə qışqırmaq istədim. . ..Səni səmanın mavisində sevdim. Buludlar qədər saf gülüşündə tapdım dünyanı, yağış damlasında içdim eşqini doyana, fırtınalarla, şimşəklərlə izah etdim sevgimi sənə...

Mən səni elə bir sevgiylə sevdim ki; mən ölsəm belə bu sevgi gəzəcək dillərdən dilə, utanacaq Leyli və Məcnun, çaşacaq Fərhad və şirin. ..Hər kəs qibtə edərək baxacaq bizə. ..Sən yoxkən belə səni mənliyimdə yaşatdım, sənin içində sənsizliyi, sənsizliyin içində səni yaşatdım...

Bax mən səni belə bir eşqlə sevdim. ..Mən yalnız səni sevdim. ..AMA SƏN ANLAMADIN!!!!