٠•●♥ Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ ♥●•٠вυ güη вιяιηι göя∂üм, ѕəηə σχşαуαη.. ѕəηιη тəк güℓüмѕəуιя∂ι.. уα ∂α ѕəη ι∂ιη.. уα∂ıм∂α ∂єуιℓѕəη αятıq..˙·٠•●♥ Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ ♥●•٠·
-Çıxart əynindən kədəri, rəngi yaraşmır gözlərinin rənginə.
bu gün birini gördüm, sənə oxşayan.. sənin tək gülümsəyirdi.. ya da sən idin.. yadımda deyilsən artıq..
asaram özümü buruq saçlarından. onsuz da o qıvrım tellərində tutulub qalmadım mı ?
-bilirsənmi ? ` dedi qadın . `göyüzünü ayaqlarıma sərsən belə , gecələri məni ağlatdın deyə bağışlaya bilmərəm səni ...
ve qadın getdi.
adamın yanında qalıb tarix olmaq varken.
Şeir olub getmeyi seçdi...
mən, göyüzünəm sənin, elə bilirsən itəcəm haçansa?
annesini ya da babasını kaybetmiş bir insan, kaç yaşında olursa olsun sizden büyüktür...
durub - durub səndən yazıramsa , vardır bir sevgi`m ♥
- necə idi o . sevəndə itiririk yoxsa itirəndə sevirik ?
Allahın barmağı yoxdu ki , basıb gözüvü çıxarda .. mənə aid olan gözlərdə başqasını axtardığın üçün!
-Əllərim belə bir-birini qısqanardı bilirsən ?
saçına hansı dəyərdisə o biri siqaret yandırardı .
tanrı xoşbəxtliyi sanki onun səs tellərinə sığışdırmışdı.
-Mən şair deyilem. sevə-sevə çoxaltdiğim səni, yaza-yaza bitirirəm.
- bütün işıqları söndürüb sadəcə siqaretin közünü görürsən . bir də paramparça olmuş xəyalları ...
-kiçik intiharlar idi , ağlamamaq üçün udqunmaq .
sən dedi; intihar kimisən, həm hər kəs tərəfindən bir dəfə belə olsun düşünülən həm də cəsarət edilməyən...
Üzmə məni adam . hər teli xatirələrlə dolu saçlarımı kəsdirmə mənə ...
-yenidən mənim ola bilərsən qadın ? yenidən doldura bilərəm səni iliklərimə ? sevəbilərsən məni ? bİr gün biz yan yana ikən dayanarmı zaman ? ... salamlarımızın , əlvidaya dönüşməməsi diləyi ilə ...
- bəzən həyat kor adamın işıq pulu ödəməsi üçün dilənməyi qədər mənasızdır
- və gecə , çox gecə ... və artıq əlinizdə yalnız hüzünlü mahnılar , şeirlər və bir bardaq dəmli çay qalar .
Şair`lər şeir`lərdə vəda edərmiş. heç kimin bilmədiyi misralarda...
mən səni ruhundan öpüm , sən məni intiharlarımdan ...
sən öp.
keçməzsə,o da yaramın eyibi..
yazdıqlarımı burax , sildiklərimi də boş ver . divarlara nələr danışdım , bir bilsən ...
gözlərim vardı, sözləri anlatan.. İndi içi qırmızıdı , yuxusuzluqdan ..
-men şair deyilem.
seve-seve çoxaltdiğim seni,
yaza-yaza bitirirem.
və əsərin sonunda qəhrəman məni qurtarmağın yerinə öldürməyi seçdi ...
sən axı bilmirsən..
Üzünnən iraq-
İt kimi darıxmaq nə təhər olur...
bu gün birini gördüm, sənə oxşayan.. sənin tək gülümsəyirdi.. ya da sən idin.. yadımda deyilsən artıq..
asaram özümü buruq saçlarından. onsuz da o qıvrım tellərində tutulub qalmadım mı ?
-bilirsənmi ? ` dedi qadın . `göyüzünü ayaqlarıma sərsən belə , gecələri məni ağlatdın deyə bağışlaya bilmərəm səni ...
ve qadın getdi.
adamın yanında qalıb tarix olmaq varken.
Şeir olub getmeyi seçdi...
mən, göyüzünəm sənin, elə bilirsən itəcəm haçansa?
annesini ya da babasını kaybetmiş bir insan, kaç yaşında olursa olsun sizden büyüktür...
durub - durub səndən yazıramsa , vardır bir sevgi`m ♥
- necə idi o . sevəndə itiririk yoxsa itirəndə sevirik ?
Allahın barmağı yoxdu ki , basıb gözüvü çıxarda .. mənə aid olan gözlərdə başqasını axtardığın üçün!
-Əllərim belə bir-birini qısqanardı bilirsən ?
saçına hansı dəyərdisə o biri siqaret yandırardı .
tanrı xoşbəxtliyi sanki onun səs tellərinə sığışdırmışdı.
-Mən şair deyilem. sevə-sevə çoxaltdiğim səni, yaza-yaza bitirirəm.
- bütün işıqları söndürüb sadəcə siqaretin közünü görürsən . bir də paramparça olmuş xəyalları ...
-kiçik intiharlar idi , ağlamamaq üçün udqunmaq .
sən dedi; intihar kimisən, həm hər kəs tərəfindən bir dəfə belə olsun düşünülən həm də cəsarət edilməyən...
Üzmə məni adam . hər teli xatirələrlə dolu saçlarımı kəsdirmə mənə ...
-yenidən mənim ola bilərsən qadın ? yenidən doldura bilərəm səni iliklərimə ? sevəbilərsən məni ? bİr gün biz yan yana ikən dayanarmı zaman ? ... salamlarımızın , əlvidaya dönüşməməsi diləyi ilə ...
- bəzən həyat kor adamın işıq pulu ödəməsi üçün dilənməyi qədər mənasızdır
- və gecə , çox gecə ... və artıq əlinizdə yalnız hüzünlü mahnılar , şeirlər və bir bardaq dəmli çay qalar .
Şair`lər şeir`lərdə vəda edərmiş. heç kimin bilmədiyi misralarda...
mən səni ruhundan öpüm , sən məni intiharlarımdan ...
sən öp.
keçməzsə,o da yaramın eyibi..
yazdıqlarımı burax , sildiklərimi də boş ver . divarlara nələr danışdım , bir bilsən ...
gözlərim vardı, sözləri anlatan.. İndi içi qırmızıdı , yuxusuzluqdan ..
-men şair deyilem.
seve-seve çoxaltdiğim seni,
yaza-yaza bitirirem.
və əsərin sonunda qəhrəman məni qurtarmağın yerinə öldürməyi seçdi ...
sən axı bilmirsən..
Üzünnən iraq-
İt kimi darıxmaq nə təhər olur...