- Köhnəlmiş payız..
Mən uşaqlıqda dalğaları ürək döyüntüsnə bənzədirdim. Və bir gün atam məni dəniz kənarına apararkən dalğaların olmadığını görüb üzüldüm.
Atam üzümdəki bu kədəri görüb söylədi: Qızım üzülmə o dalğada küləyin gəlməsini gözləyir.
Mən: Necə yəni ata küləyə nə ehtiyacı var onun?
Atam: Sən olmasan yaşamağıma nə ehtiyacıım var mənim?
- Süleyman Əliyev