...TeSelli...

"səmadan gələn o nurun kölgəsində qala qala yazılar yazmaq qədər boş şey yoxdu.."

Hərdən yazmağa məcbursan..Məcbursan,çünki danışa bilmirsən..Danışa bilməzsən də..Niyə danışırsan ki?Ya da sualı düzgün qoyaq , niyə danışmalıyıq ki?-Anlamırlar- artıq çox bəsit cavabdı..eqodu..təsəllidi bir tərəfdən.

.Təsəlli sözünü işlədən ilk adamın nə cür dərdi olub görəsən?onun dərdi yoxuydu əslində, o aciziydi..aciziydi, çünki danışa bimirdi. bəlkə də o zamanlar söz qıtlığı vardı..bəlkə də sözlər o qədər çox idi ki, yalnış anlaşılırdı hər cümlə.

.hərdən də o qədər istəyərsən ki, yalniş anlaşılmağı..demək istədiyimiz şeylər demədiklərimizdə gizlənir, bax onda təsəlli-söz qıtlığı-hər nə zibilsə onların hamısı girir ortaya..girər də.çünki həmişə bizə çətin gələn o yol dikilir qabağımıza..və təbii ki, bu da bir təsəllidi..hər cümlədə hiss edilə bilinən növdən..)

..Yazmaqla danışmaq arasındakı tək fərq bəlkə də yazanda birinə ehtiyac duymamamdı..əslində duyursan ama yanında olması şərt deyil.
.niyə şərt qoyulsun ki, bu ki bir düşüncədi..əsassız , içi boş, üstü bəzəkli..