Pəncərələr
Yenə səs saldı küləkdən acılan pəncərələr,
Bu küləklər şəhərindən asılan pəncərələr..
***
Oğul itkin, ana tənha bu onun taleyidir,
Bir təsəlli ona öz övladının köynəyidir.
Gözü yollarda qalan bir ananın eynəyidir,
Şüşəsindən çölə həsrət dağılan pəncərələr..
***
Gözü yollarda qalan var uzun illər boyu tək,
Nə gələn var, nə gedən var, boş ümiddir bu demək.
Açilib bağlanır hey xatirə dəftərləri tək,
Neçə illərdi ümidlə baxılan pəncərələr..
***
Elə bir qəlbi evim var ki, baxıb gəl marağa,
Pərdələr qəm libasından biçilib künc-bucağa.
Sanki daşlaşmış ürəklərlə tikilmiş otağa,
Qoyulub dərd ağacından yığılan pəncərələr..
***
Elə bil ki, bu divarlar daralır ildən ilə,
Bürüyüb dərd içimi ruhuma yer yoxdu belə.
Necə ruhum bədənimdən çıxacaq, bir gün elə
Çıxacaq çərçivəsindən sıxılan pəncərələr..
***
Yiyəsiz qalsa əgər at, gecə gündüz çapılar,
O qədər var ki igidlər, ata sahib tapılar.
Bu səbəbdən çoxalır dəstəyi yüngül qapılar,
Itirilmiş kişilikdən tapılan pəncərələr..
***
Azmışam dar küçələrdə, nə giriş var, nə çıxış,
Mənə bu köhnə qaranlıq küçələr gəldi tanış.
Ama xatırlamıram, hər dəfə yağdıqca yağış
Silinir tarixi tozla yazılan pəncərələr..
Azer Nesibli