Bağışla həyat!
Bağışla həyat! Bilmədim, başqa cürə izah etdilər səni mənə, həmişə yaxşı tərəflərini söylədilər Həmişə başqa idin mənim üçün.
Əvvəl getməyi öyrəndim. Fikirləşdim ki, güvən içində ailəmə doğru gedəcəyəm. Halbuki getmək başqa yerlərə də getməyi gözə almaqmış... Yavaş yavaş sözlər deməyə başladım. Əvvəlcə ana dedim. Danışmaq gözəldir deyə düşünürdüm. ..Ana sözü ilə başlayan danışığım, bir gün bəzilərinin qəlbini qıracağını hardan bilə bilərdim... Məgər danışmaq susmağı öyrənmək deməkmiş. Zaman sözlərimin mənalarını dəyişdirdi ,qarşı çıxa bilmədim...
Mən səni ürəkli bilirdim, qəlbimə dəyməzsən deyə düşünürdüm.. Həmişə güləcəkdi üzüm ağlamaq nədir bilməyəcəkdim. Sənə gözlərimi açdığımda ilk və son ağlayışım olacağını düşünürdüm. Halbuki sən çox açıq sözlüymüşsən, məni ağladaraq qarşıladın, sən hər şeyi izah etdin, mən başa dümədim...
Həmişə gülərək baxacaqdım sənə, gözlərim sevinc göz yaşları ilə dolacaqdı,doyunca yaşayacaqdım səni çətinlik nədir bilməyəcəkdim. Belə demişdilər mənə. ..Ümudum mənimlə qalacaqdı həmişə, səninlə çox şey bacaracaqdıq biz. Gecələri xoşarzularla yumacaqdım gözlərimi. Yaxşıkı varsan həyat səni sevirəm deyəcəkdim sənə. Sən o qollarını mənə açıb, gecən xeyrə qalsın deyəcəkdin.
Olmadı. Edə bilmədim. Sən mənə səhv izah edildin. Mən səni həmişə başqa cür fikirləşdim. Sən həmişə açıq sözlü oldun mən aldandım. Sən həmişə mərd idin...BAGIŞLA HƏYAT! .Sənə söz vermişdim tuta bilmədim. Sənlə dolu olacaqdı içim həmişə, halbuki sən məndən çoxdan getdin... Sən qəlbimə dəydin kədər nədir öyrəndim...
Həyat sadəcə sevinc və xoş arzulardan ibarət deyil.Həyatın hər üzünü yaşayaraq görəcəyik,bəzilərimiz isə görməyəcək.Sonda hər birimiz həyatımıza,yaşamımıza bir ad qoyacayıq...Hər birimizin həyat kitabının adı fərqli olacaq...
Həyatınız bir kitab olsa,o kitabın adını nə qoyardınız?
Əvvəl getməyi öyrəndim. Fikirləşdim ki, güvən içində ailəmə doğru gedəcəyəm. Halbuki getmək başqa yerlərə də getməyi gözə almaqmış... Yavaş yavaş sözlər deməyə başladım. Əvvəlcə ana dedim. Danışmaq gözəldir deyə düşünürdüm. ..Ana sözü ilə başlayan danışığım, bir gün bəzilərinin qəlbini qıracağını hardan bilə bilərdim... Məgər danışmaq susmağı öyrənmək deməkmiş. Zaman sözlərimin mənalarını dəyişdirdi ,qarşı çıxa bilmədim...
Mən səni ürəkli bilirdim, qəlbimə dəyməzsən deyə düşünürdüm.. Həmişə güləcəkdi üzüm ağlamaq nədir bilməyəcəkdim. Sənə gözlərimi açdığımda ilk və son ağlayışım olacağını düşünürdüm. Halbuki sən çox açıq sözlüymüşsən, məni ağladaraq qarşıladın, sən hər şeyi izah etdin, mən başa dümədim...
Həmişə gülərək baxacaqdım sənə, gözlərim sevinc göz yaşları ilə dolacaqdı,doyunca yaşayacaqdım səni çətinlik nədir bilməyəcəkdim. Belə demişdilər mənə. ..Ümudum mənimlə qalacaqdı həmişə, səninlə çox şey bacaracaqdıq biz. Gecələri xoşarzularla yumacaqdım gözlərimi. Yaxşıkı varsan həyat səni sevirəm deyəcəkdim sənə. Sən o qollarını mənə açıb, gecən xeyrə qalsın deyəcəkdin.
Olmadı. Edə bilmədim. Sən mənə səhv izah edildin. Mən səni həmişə başqa cür fikirləşdim. Sən həmişə açıq sözlü oldun mən aldandım. Sən həmişə mərd idin...BAGIŞLA HƏYAT! .Sənə söz vermişdim tuta bilmədim. Sənlə dolu olacaqdı içim həmişə, halbuki sən məndən çoxdan getdin... Sən qəlbimə dəydin kədər nədir öyrəndim...
Həyat sadəcə sevinc və xoş arzulardan ibarət deyil.Həyatın hər üzünü yaşayaraq görəcəyik,bəzilərimiz isə görməyəcək.Sonda hər birimiz həyatımıza,yaşamımıza bir ad qoyacayıq...Hər birimizin həyat kitabının adı fərqli olacaq...
Həyatınız bir kitab olsa,o kitabın adını nə qoyardınız?
Resaktə etdi:SabiNa
