İbrətamiz bir hekayə...

Evliliklərinin ilk günündə, ər və arvad qapını heç kimə açmamağa qərar verib razılaşırlar.
İlk olaraq elə həmin gün, ərin ana-atası gənc ailəni ziyarətə gəlirlər. Qapı döyülür, ər-arvad bir birinin üzünə baxır. Ər qapını açmaq istəsə də arvadi ilə elədiyi razılaşma yadına düşür və qapını açmaqdan vaz keçir.
Valideynlər bir müddət qapını döyürlər, açılmadığını görüb naəlac çıxıb gedirlər.Bir neçə saat sonra gəlinin valideynləri gəlir, qapını döyürlər. Gənc ailə yenə bir birinin üzünə baxır, gəlin göz yaşları içində "edə bilməyəcəm" deyə pıçıldayıb, qaçıb qapını açır.Kişi yoldaşına heç bir kəlmə də demir.Aradan illər keçir. Gənc ailənin dörd oğlundan sonra bir qız övladı dünyaya gəlir.
Atası qızının doğulmağı şərəfinə böyük qonaqlıq tərtib edir və bütün qohumlarınıda məclisdə iştirak etməyə dəvət edir.
Biraz sonra təəccüblü halda yoldaşı ərindən, niyə oğlanları üçün belə qonaqlıq etmədiyini, sadəcə qızı üçün etdiyini soruşur.Əri isə cavabında, "Cünki, sadəcə qızım mənə qapını açacaq" deyir..

Qızlarımız bizim üçün göndərilmiş mələklərdirlər..Allah onları qorusun. Allah heç bir ailəni qız övladsız qoymasın. Amin!