Doğulmamış körpədən anaya məktub
Əziz anam!!!
Hələ görə bilmədim səni, ancaq səsindən tanıyıram. Elə görmək istəyirəm ki, səni. Səsindəki mehribanlığı eşitdikcə; '' Mən doğulanda məni də çox sevəcək anam '' deyə düşünür, xoşbəxt oluram. Böyük qardaşlarıma, bacıma şirin şirin nağıl danışırsan, gecəni gündüzə qatıb fədakarlıqlar edirsən, daha səni görmədən bağlıyırsan məni özünə.
Bəzən eşitdiyim səslər artır, kimisi tanış, kimisi yad... Bu səslər, suallar verirlər sənə.
Sən də: '' Heç hazır deyildim, vaxtsız oldu'' deyir, susursan. Sonralar xəcalət hissi ilə danışırsan. Getdikcə kəsilir şən söhbətlərin.
"Hazır deyildim" nə demək anacan? Mən təsadüf qonağamsa, bu gözəl təsadüf deyilmi?!
Bəs atam, niyə görə hər dəfə "buna" baxa bilmərik deyə cümlələr qurur? Allahın verdiyi ruzini niyə mənimlə bölüşmək istəmir? Axı mən,Allahın sizə göndərdiyi bir hədiyyəyəm!!!
Bilirsənmi, gözəl anam çox qorxuram...Sənin peşiman olacağından çox qorxuram...
Bəzən ağladığını eşidirəm...Allahdan güc və ətrafdakı insanların qəlbinə mərhəmət hissi verməyini istəyirsən.Dualarının qəbul olması üçün " Amin" deyirəm.
Azacıq səbr et, Anam! Qoy mən dünyaya gəlim,hər şey gözəl olacaq. Allahım ruzimi özümlə göndərəcək.Sizlərə maddi çətinlik yaşatmayacağam.
"Dolanışıq ucbatından uşaqlarınızı öldürməyin. Biz onların da, sizin də ruzinizi veririk. Onları öldürmək, həqiqətən, böyük bir günahdır. "(İsra, 17/31); ayəsi cingildəsin qulaqlarında.
"De ki: "Gəlin sizə Rəbbinizin haram buyurduqlarını oxuyum: Allaha heç bir şeyi şərik qoşmayın. Ana-ataya yaxşılıq edin. Kasıblıq üzündən uşaqlarınızı öldürməyin; Sizə də onlarıa da biz ruzi veririk. Əməllərin aşkarına da, gizlisinə də yaxınlaşmayın. Allahın öldürülməsini haram buyurduğu cana qıymayın. Allah, ağlınızı istifadə edəsiniz deyə sizə bunları əmr etdi". (Ənam, 6/151)
Ətrafına de ki, "Mən ağlımla düşünüb, Rəbbimin əmrinə tabe olmağı seçirəm.
Mənim həyatım sənin üsyan qərarınla son tapmasın, gözəl anam... Doğulub sənin gözlərinə baxmaq, qucağında yatmaq, bağrına basılmaq duası ilə...
Görüşərik Anacan!!!
