Dostum...
Dost bəzən kiçik bir quş bəzən var olmayan sevgili, bəzən saxsıda bir çiçəkdir, amma əsl dost səni səndən çox sevəndir.Dünyada bir çox insan vardır. Kimi xoşbəxt, kimi bədbəxt, kimi ağlayıb, kimi gülür amma gözəlliklərə və xoşbəxtliyə layiq bir insan var ki, o da bu an bu mesajımı oxuyur.Dost dediyin dəniz kənarındakı daşlara bənzər, əvvəl bir-bir toplarsan, sonra yavaş yavaş atmağa baslarsan. Lakin bəzilərini atmağa qıya bilməzsən, sən atmağa qıya bilmədiklərimdənsən.Günəşə bağlandı qorxuyla əvvəl insan. Sonra atəşə, suya ... Ay batdı su qurudu gün bitdi.. Amma sevgi, qardaşlıq, dostluq idi əbədi qalan.can dostuma.Dostluqlara məskən bu ürək asklara deyil sevgilinin gözlərinə deyil dostun sözlərinə, salamına möhtacdır bu ürək
Klometrlərlə uzaqlıqlarda gizlənmiş olsa da dostluğumuz, eyni səmanı paylaşdığımız müddətcə dostuq!Sevgində ölçülü ol ey könül, sevdiyin düşmənin olar bir gün, düşmənlikdə qatı olma ey könül, düşmənin dostun olar bırgün...Dəniz dərindir dayanılmaz, dostluq əbədidir unudulmaz.Dostlar arasına həsrət uçurumu girdiyində, ulduzlarla vüsal körpüsü qurduq ürəkdən ürəyə. Könülümüzün həsrət gündəliyinə unutmağı və unudulmağı heç yazmadıq.Duyğular vardır anladılması mümkün olmayan , sevgilər vardır ürəklərə sığmayan, dostluqlar vardır heç cürə yıxılmayan. Bizim dostluğumuzu heç kim və heç cürə yıxa bilməz.Heç kim bir yoldaş itirəcək qədər zəngin deyil. Hələ mən heç deyil.
