Qayıt SevgiLim qayıt! Qayıt ki bir daha getməyəsən!
Bir zaman səni qəlbimin gözləri ilə gorub,butun varligimla sevmişdiM!!!
Yer vermişdim sənə canimda.Sən urəyimə gözlərindən daxil olmusdun.
Ayrilarkən de urəyimi bərk bərk sixib səni gözlərimdən damla damla çıxardıM.
Bəbəklərimdən axan her bir damla goz yasimda sənden bir parça var idi.
Bir zamanlar sevə-sevə qəbul etdiyim ve sənin mene gülə-gülə bəxş etdiyin o opuşlərini goz yaslarim yanaqlarimdan yuyub aparib...
Sən getdiN...
Qayıt Sevgilim qayıt! Qayıt ki bir daha getməyəsənSəndən yalnız mənə sənsizliyim qalıb və otagimin soyuq divarlarindan asdigim bir neçə solgun
şəkillərin yadigar qoyub getdiyin səkillərinde gulur mene. Sən GetdiN...Tənhaligim qayitdi...
Yoxlugumla baslayan gecələrdə səni əvəzləyən tenhaligimi sənin xeyalinla bogmaga çalişdim.
Sən demə xəyallarında sənin kimi gücsüz və aciz imiş...
Unudummu?Unudummu səni?Axi necə?Axi mən sən deyiləm...
Mən otəri sevgilərə və saxta məhəbbətə alışmamşam...
Mən hər urəkdə bir parça sahibsiz sevgi qoyub gedənlərdən deyiləm.
Amma sən getdin...Indi sənsizlik sənden yaxindir mənə...Vidalasmadan getdin...
Son dəfə üzümə baxmadan,sənsizlik qorxusu ilə titrəyən əllərimi ovcunda tutmadan...
Son dəfə mənə bir ayriliq opusu bexs etmedən getdin...
Feqet men bu ayriliga uzulmurem.Axi bu senin ne ilk, ne de son gedisindi.
Hər gedişində 1 qəxil qayıdışı var...
Her defe qaranquslar kimi menden ayrilirsan...
Və bir muddət sonra fəsiller tək qayidirsan.Qayidarkən də novbəti ayriliğa hazirlasirsan...
Lakin mən artiq oyrəşmişəm...Hər dəfə bax beləcə seni goz yaslarimla yola salib usaq kimi sevinə - sevinə qarsilayiram...
Qayit Sevgilim Qayit!
Qayit ki bir daha getməyəsəN...