Xəyanətim bağışlanacaqmı? (Bölüm 5)
May ayının 15-i...
Bu gün Nazlının anadan olduğu gün idi...Bu il diger illerden çox ferqliydi...Hele Azerbaycanda iken her doğum gününde atasını yanında görmek isteyen Nazlının, bu il yanında atasından başqa heç kimi yox idi...Eslinde bir yandan da çox sevinirdi...Nazlının en deyerli varlığı idi atası...Amma bu il atası yanında olsa bele nedense özünü tenha hiss edirdi...Aile dostları, refiqesi de yox idi bu xoş gününü onunla bölüşmeye... Bunlara baxmayaraq Nazlı yene de şükr edirdi...Bütün ailesi, Günay ve Röya da tebrik etmişdi artıq Nazlını...
Axşam Mehdi işden bir az tez gelerek Nazlıya yemek bişirmekde kömek etmişdi...Paytaxt salatını Nazlı, aşı ise birlikde bişirmişdiler...Kiçik bir hazır tortla, gününü atası ile danışıb gülerek sonlandırmışdı Nazlı...Beli artıq Nazlının 15 yaşı tamam olmuşdu...Yeni yaş, yeni-yeni tecrübeler qazanmaq demekdir....Besbundan sonra Nazlı neler görüb öyrenecekdi?
Yay fesli gelmiş, şagirdler mekteblerden buraxılmışdılar...Nazlı bu yay tetilinde Azerbaycana gedib ailesini göreceyini düşünse de istediyi olmamışdı...Mehdi daha yenice, yeni 6 ay evvel Azerbaycandan qayıtdığı üçün yeterince xerci çıxmışdı ve qalıb bir az daha pul qazanmalı idi...En azından növbeti yaya qeder...GörünürNazlının bu yay tetilini de evde keçirmekden başqa çaresi yox idi...Mektebde Nazlıya bir neçe sinif yoldaşları bezen onlarla birge kinoya getmeye, eylenmeye devet etse de Nazlı qebul etmezdi çünki Nazlı hele de yeterince ingilis dilinde danışıb başa düşe bilmirdi ve qızların ona suallar verib, onun da başa düşmeyeceyindençekinirdi...Eslinde bu ölkede olan dostluqlar Nazlıya heç cüre çatmırdı...Nazlı üçün onların dostluğu, sadece eylenmeye, klublara, barlara tek getmesinler deye bir-birlerindenistifade etmesi demek idi...Yalnız öz menfeetlerini düşünmeleri...Belke de dostunun maddi ve ya menevi neyese ehtiyacı olsaydı da o qeder can yandırmazdılar...Nazlı onların dillerini bir gün bilseydi bele onlarla yene de esla dost ola bilmeyeceyini düşünerdi...Onların din, adet-enene, dünya görüşleri tamamile ferqliydi Nazlınkından...
Beli aylar bir-birini qovalayırdı artıq...Avqust ayının bitmesine bir neçe gün qalmışdı...Nazlı hemişeki kimi bu günde kompu yandıraraq meleyi ile danışmaq isteyir...Saytın ismarıc bölmesine girerek mesaj yazmağa başlayır:
Nazlı: -Salam meleyim necesen?
Röya: -Salam canım şükür sen necesen?
Nazlı: -Min şükür normalam...Her şey eynidi deyişik heç ne yoxdu ee şirinim...
Röya: -Imm gör ne deyirem...Belkesene agent açaq ne deyirsen? Burda adminler her yazışdıqlarımızı oxuma ixtiyarları var...Men de teze açmışam ora keçek orda danışaq...
Nazlı: -Olar heyatım deyişiklik olsun teki...
20 deqiqe sonra...
Nazlı proqramı yüklemiş artıq orada yazışırdılar...
Röya: -Canım bilirsen Sentyabrdan hazırlıqlarım başlayır ve çox vacib illerdir menim üçün...Atamın başını aşağı salmamalıyam...Hedefim yüksek bal toplamaqdı...
Nazlı: -Üreyim sen ağıllı qızsan yüksek bal yığacağıva eminem...inşALLAH yaxşı olar...Off bes men sensiz neyniyecem?
Röya: -Canım mecbur az-az gelecem buralara...Ama danışacıq da yene...
Nazlı: -Meni unutma onda((( Imm belke dost olaq?
Röya: -Nece yeni? Dost deyildik ki?
Nazlı: -Yeni realda dost olaq da))
Röya: -Can ta sensen de))) Sene şeklimi göstermişdim üreyim?
Nazlı: -Nç nç minnete bax...Yooox göstermemişdin...Gösterde...Sen şeklini gönderirsen ama menim heç şeklim yoxdu ee nifret edirem şekil çekdirmekden...
Röya: -Can boş ber narahat olma sen...Ne vaxt çeksen yollayarsan...Tez bir zamanda çeksen ama lap yaxşı olar)))
5 deqiqe sonra...
Nazlı: -Hiii uşşş...sen ne gözel, ne şirin imişseeen...tu tu tu tu göz deymesin)))
Röya: -Besdi terifledin...Burnumu görmürsen az)))
Nazlı: -Öl ele nolub burnuva kuklasan ee uşş...
Röya heqiqeten de çox gözel qız idi...1.60 boylarında, gözel qehveyi gözlü, qehveyi saçlı, makyajsızda gözel olan bir qız....
1 hefte sonra...
Beli avqust ayı bitmiş, yeni ders ili başlamışdı...Sentyabrın 5-i...
Nazlı hazırlaşıb derse yollanır...Yarım saat sonra mektebe çatır...Heç de darıxmamışdı bu mekteb üçün...Eksine her gün bezmeden yolda gelerken mektebe nifret etdiyini deyerdi...Sinifqapısını açıb, yerinde eyleşir...Az sonra sinif rehberi de sinife daxil olur ve:
Müellime: -Good morning Nazlah...How are you today? (Sabahın xeyir Nazlı...Necesenbu gün?)
Nazlı: -I'm alright thank you and you? (Yaxşıyam çox sağ olun bes siz?)
Müellime: -I'm pretty good thank you...Nazlah? (Olduqca yaxşıyam çox sağ ol...Nazlı?)
Nazlı: -Yes? (He?)
Müellime: -We have a new student who called Kamran...He is originally from İran but he lived in Azerbaijan since he was eight...He moved to England a few weeks ago and tomorrow he will be here...See you won't be alone...You'll have a new friend...(Kamran adında yeni bir şagirdimiz var. Eslen İranlıdı ama 8 yaşından beri Azerbaycanda yaşayıb...Bir neçe hefte evvel İngiltereye köçüb ve sabah burda olacaq...Bax tek olmayacaqsan...Yeni dostun olacaq..)
O an Nazlı heç ne demeden müellimesinin üzüne gülümsese bele üreyinde 3 türk sözü keçirdi...YAA NE DEMEZSİN...
Müellimesinin dediyine göre Kamran 5 dil bilirmiş...İngilis, rus, türk, fars ve azerbaycan dilleri...Tebiiki bu xeber bir az Nazlını qıcıqlandırmışdı...Paxıllıqdanmı ya evvelceden onun özünden razı olduğunu düşünmeyindenmi? Biliner tez bir zamanda...
Nazlı öz-özüne: -Pay atonnaaa men de 3 dil bilirdim de gerek yayaydım mektebe? 1-2 müellimden başqa heç kim bilmirdi ki...Bu gelmemiş uje bütün mekteb bildi...Lovğa..!!
Ardı var..
Bu gün Nazlının anadan olduğu gün idi...Bu il diger illerden çox ferqliydi...Hele Azerbaycanda iken her doğum gününde atasını yanında görmek isteyen Nazlının, bu il yanında atasından başqa heç kimi yox idi...Eslinde bir yandan da çox sevinirdi...Nazlının en deyerli varlığı idi atası...Amma bu il atası yanında olsa bele nedense özünü tenha hiss edirdi...Aile dostları, refiqesi de yox idi bu xoş gününü onunla bölüşmeye... Bunlara baxmayaraq Nazlı yene de şükr edirdi...Bütün ailesi, Günay ve Röya da tebrik etmişdi artıq Nazlını...
Axşam Mehdi işden bir az tez gelerek Nazlıya yemek bişirmekde kömek etmişdi...Paytaxt salatını Nazlı, aşı ise birlikde bişirmişdiler...Kiçik bir hazır tortla, gününü atası ile danışıb gülerek sonlandırmışdı Nazlı...Beli artıq Nazlının 15 yaşı tamam olmuşdu...Yeni yaş, yeni-yeni tecrübeler qazanmaq demekdir....Besbundan sonra Nazlı neler görüb öyrenecekdi?
Yay fesli gelmiş, şagirdler mekteblerden buraxılmışdılar...Nazlı bu yay tetilinde Azerbaycana gedib ailesini göreceyini düşünse de istediyi olmamışdı...Mehdi daha yenice, yeni 6 ay evvel Azerbaycandan qayıtdığı üçün yeterince xerci çıxmışdı ve qalıb bir az daha pul qazanmalı idi...En azından növbeti yaya qeder...GörünürNazlının bu yay tetilini de evde keçirmekden başqa çaresi yox idi...Mektebde Nazlıya bir neçe sinif yoldaşları bezen onlarla birge kinoya getmeye, eylenmeye devet etse de Nazlı qebul etmezdi çünki Nazlı hele de yeterince ingilis dilinde danışıb başa düşe bilmirdi ve qızların ona suallar verib, onun da başa düşmeyeceyindençekinirdi...Eslinde bu ölkede olan dostluqlar Nazlıya heç cüre çatmırdı...Nazlı üçün onların dostluğu, sadece eylenmeye, klublara, barlara tek getmesinler deye bir-birlerindenistifade etmesi demek idi...Yalnız öz menfeetlerini düşünmeleri...Belke de dostunun maddi ve ya menevi neyese ehtiyacı olsaydı da o qeder can yandırmazdılar...Nazlı onların dillerini bir gün bilseydi bele onlarla yene de esla dost ola bilmeyeceyini düşünerdi...Onların din, adet-enene, dünya görüşleri tamamile ferqliydi Nazlınkından...
Beli aylar bir-birini qovalayırdı artıq...Avqust ayının bitmesine bir neçe gün qalmışdı...Nazlı hemişeki kimi bu günde kompu yandıraraq meleyi ile danışmaq isteyir...Saytın ismarıc bölmesine girerek mesaj yazmağa başlayır:
Nazlı: -Salam meleyim necesen?
Röya: -Salam canım şükür sen necesen?
Nazlı: -Min şükür normalam...Her şey eynidi deyişik heç ne yoxdu ee şirinim...
Röya: -Imm gör ne deyirem...Belkesene agent açaq ne deyirsen? Burda adminler her yazışdıqlarımızı oxuma ixtiyarları var...Men de teze açmışam ora keçek orda danışaq...
Nazlı: -Olar heyatım deyişiklik olsun teki...
20 deqiqe sonra...
Nazlı proqramı yüklemiş artıq orada yazışırdılar...
Röya: -Canım bilirsen Sentyabrdan hazırlıqlarım başlayır ve çox vacib illerdir menim üçün...Atamın başını aşağı salmamalıyam...Hedefim yüksek bal toplamaqdı...
Nazlı: -Üreyim sen ağıllı qızsan yüksek bal yığacağıva eminem...inşALLAH yaxşı olar...Off bes men sensiz neyniyecem?
Röya: -Canım mecbur az-az gelecem buralara...Ama danışacıq da yene...
Nazlı: -Meni unutma onda((( Imm belke dost olaq?
Röya: -Nece yeni? Dost deyildik ki?
Nazlı: -Yeni realda dost olaq da))
Röya: -Can ta sensen de))) Sene şeklimi göstermişdim üreyim?
Nazlı: -Nç nç minnete bax...Yooox göstermemişdin...Gösterde...Sen şeklini gönderirsen ama menim heç şeklim yoxdu ee nifret edirem şekil çekdirmekden...
Röya: -Can boş ber narahat olma sen...Ne vaxt çeksen yollayarsan...Tez bir zamanda çeksen ama lap yaxşı olar)))
5 deqiqe sonra...
Nazlı: -Hiii uşşş...sen ne gözel, ne şirin imişseeen...tu tu tu tu göz deymesin)))
Röya: -Besdi terifledin...Burnumu görmürsen az)))
Nazlı: -Öl ele nolub burnuva kuklasan ee uşş...
Röya heqiqeten de çox gözel qız idi...1.60 boylarında, gözel qehveyi gözlü, qehveyi saçlı, makyajsızda gözel olan bir qız....
1 hefte sonra...
Beli avqust ayı bitmiş, yeni ders ili başlamışdı...Sentyabrın 5-i...
Nazlı hazırlaşıb derse yollanır...Yarım saat sonra mektebe çatır...Heç de darıxmamışdı bu mekteb üçün...Eksine her gün bezmeden yolda gelerken mektebe nifret etdiyini deyerdi...Sinifqapısını açıb, yerinde eyleşir...Az sonra sinif rehberi de sinife daxil olur ve:
Müellime: -Good morning Nazlah...How are you today? (Sabahın xeyir Nazlı...Necesenbu gün?)
Nazlı: -I'm alright thank you and you? (Yaxşıyam çox sağ olun bes siz?)
Müellime: -I'm pretty good thank you...Nazlah? (Olduqca yaxşıyam çox sağ ol...Nazlı?)
Nazlı: -Yes? (He?)
Müellime: -We have a new student who called Kamran...He is originally from İran but he lived in Azerbaijan since he was eight...He moved to England a few weeks ago and tomorrow he will be here...See you won't be alone...You'll have a new friend...(Kamran adında yeni bir şagirdimiz var. Eslen İranlıdı ama 8 yaşından beri Azerbaycanda yaşayıb...Bir neçe hefte evvel İngiltereye köçüb ve sabah burda olacaq...Bax tek olmayacaqsan...Yeni dostun olacaq..)
O an Nazlı heç ne demeden müellimesinin üzüne gülümsese bele üreyinde 3 türk sözü keçirdi...YAA NE DEMEZSİN...
Müellimesinin dediyine göre Kamran 5 dil bilirmiş...İngilis, rus, türk, fars ve azerbaycan dilleri...Tebiiki bu xeber bir az Nazlını qıcıqlandırmışdı...Paxıllıqdanmı ya evvelceden onun özünden razı olduğunu düşünmeyindenmi? Biliner tez bir zamanda...
Nazlı öz-özüne: -Pay atonnaaa men de 3 dil bilirdim de gerek yayaydım mektebe? 1-2 müellimden başqa heç kim bilmirdi ki...Bu gelmemiş uje bütün mekteb bildi...Lovğa..!!
Ardı var..
