Xəyanətim bağışlanacaqmı? (Bölüm 7)

17 Şubat 2015
2 116
0
Xəyanətim bağışlanacaqmı? (Bölüm 7)
Xəyanətim bağışlanacaqmı? (Bölüm 7)

Hemin günü Nazlı ve Kamran sinifde tek idiler...45 deqiqelik yemek vaxtı olduğu üçün uşaqlar dostları ile bayıra çıxıb yemek yeyib, söhbetleşerdiler...Nazlı ise heç kimle yaxın olmadığı üçün, belke de her kesden qaçdığı üçün yemeyini yeyib sinife qalxardı...Sinife girende Kamranı öz yerinde oturmuş, kitabına baxarken görür...
Kamran: -Salam necesen? Dersler nece gedir?
Nazlı: -Salam çox saol sen? Hemişeki kimi eynidi...sen de bes?
Kamran: -Yaxşıyam çox sağ ol...Heleki yaxşı gedir...Sen böyüyende ne olmaq isteyirsen Nazlı?
Nazlı: -Bilmirem deqiq...ama mühasibat işine hevesim var....sen bes?
Kamran: -Hekim böyük ehtimal ya da mühendis....
Nazlı o an 1 şeyi xatırlayır...Sinif yoldaşları, başqa uşaqlar Kamrandan dinini soruşanda Kamran qısa cavab vermezdi uzun-uzadı nese danışardı... sadece maraqdan üzünü ona tutub soruşaraq...
Nazlı: -Dinin nedi Kamran?
Kamran: -Immm bilirsen men ele de din terefdarı deyilem...
Nazlı: -Nece yeni? Dinin yoxdu??? ALLAHA inanırsan?
Kamran: -Yox inanmıram....
Nazlı: (ESTAĞFURULLAH)Niye inanmırsan ki? Ailende inanmır?
Kamran: -Aha onlar da inanmırlar...
Nazlı sadece bir sual vermek istedi ve cavabı onun üçün çox maraqlı olduğundan uzatmayıb....
Nazlı: -Bes yaxşı dünya nece yaranıb? Bizler nece yaranmışıq?
Kamran: -Bilirsen düşünürem ki çox zaman evvel bu dünya sadece atom parçasından yaranıb...Heminatom parçası partlayıb, böyüyüb ve dünya yaranıb...
Nazlı Kamrana qulaq asarken onun el hereketleri de nezerinden qaçmamışdı...Sanki her şeyi bilercesine, yegane ağıllı insanmış kimi danışması, Nazlının eseblerine daha da toxunmuş, gözlerinden alov püskürürdü sanki...Nifretiaydın görmek olardı baxışlarında Nazlının...
Nazlı: (- Bu uje ağlını itirib neyi başa salacam ki...disem yaxşı bu dediyin atom parçası hardan çıxıb? başdıyacaq nağıl danışmağa...Eşiii!) –Hmm başa düşdüm Kamran...
Beli hemin günden sonra Nazlı Kamrandan bacardığı qeder uzaq durmuş, yalnız salam sağ ol münasibetini saxlamışdı....
Fesiller 1-1ni evezleyerken artıq İyun ayı da gelmiş, Nazlının imtahanlarına bir neçe hefte qalmışdı...Nazlı sebirsizlikle bu imtahanları gözleyirdi çünki imtahanların bitmesi, birde bu mektebe ayaq basmaması demek idi...Tebii ki bundan gözel xoşbextlik ola bilmezdi Nazlı üçün...Ama bundan sonra nolacaqdı? Sonrasını düşündükce Nazlı bir az narahat olsa da her şeyi zamana buraxmışdı...
16 İyun..............
Bu gün Nazlının son riyaziyyat imtahanı olacaqdı...Diger fennlerde dil problemi olduğu üçün imtahanlara girmemişdi...Onun üçün yalnız resm ve riyaziyyat imtahanlarını vererek mekteble tamamile işini bitirir...Son defe İyul ayının 3-ü son zenge gede bilerdi ama özünü orada rahat hiss etmeyeceyini bildiyi üçün getmemek qerarına gelir...
Nazlı imtahan bitdikden sonra kompda vaxt keçirmek üçün teleserek eve yollanır...Yarım saat sonra eve giren kimi ayaqqabı, sumkasını 1 kenara ataraq kompu yandırır...Tez agente girerek Röyanın orda olub olmadığını yoxlayır...onu orada görmediyinde üzülerek hemişe getdiyi sayta daxil olur...Bu saytda cox sevdiyi bir qız varıydı...Fatime....Gözel, dinine bağli hicablı qız idi...Nazlıdan 6 yaş böyük olsa da Nazlını kiçik bacısı kimi görer, hemişe ezizleyerdi...
Fatime: -Balaca meleyim gelende yaz mene...İmtahan nece keçdi gel danış....
Nazlı Fatimenin mesajını oxuyunca üzü gülümseyir...
Nazlı: -Bacı Salam...geldim...pis keçmedi cavablar belli olanda mektub vasitesile bildirecekler...goreyde nolur...
Fatime: -Heç olmasa bu fennlerden keç imtahanları yoxsa öldürerem seni...
Nazlı: -Eyş yaxşı da bacı elimnen geleni etdim men.....
Fatime: -Bilirem balacam inşALLAH yaxşı olacaq...Gör ne deyirem...Cevahir mene agent açdı belke orda da dostluq atasan he? ( Cevahir Fatimenin 6 illik en yaxın dostudu)
Nazlı: -Bıy ne yaxşııı....Olartebii ki niye olmur?!
5 deqiqe sonra.....
Nazlı Fatimeni dostluğuna daxil etmiş, onunla danışarken seyfesine daxil olub dostlarına nezer salırdı...Texmin etdiyi kimi yalnız Cevahir idi dostluğunda...Maraqla Cevahirin de dostluq siyahısına nezer salır....ve O AN.....Ümidi görünce...
Nazlı: -Aman ALLAHIM heyatımda bele qeşeng gülüşe sahib olan yaraşıqlı oğlan görmemişdim....Ümid Bunyadzade... 1.84 boylarında, balaca gözlü, sert baxışlı bir oğlan idi...
Demeli bu yaraşıqlı oğlanın adı Ümiddi...27 noyabr 15 yaş??? Hele 4 aydan sonra 16 olacaq??Ola bilmez yaşından çox böyük görsenir axı... Belke sehvlikle yazıb...
Nazlı Ümidin bütün şekillerine nezer salır...özününde xeberi olmadan dodaqlarına tebessüm qonmuş, gözleri parlayırdı sanki
Nazlı: -Özüve gel Nazlı...Neyi qeşeydi e buna bax ALLAH bilir günde 1 qızla danışır...ay kaş sevgilim olaydı...çox seveydi meni...offf gicdeme gicdemee mümkün deyil bu xeyallar qurmaa...
Nazlı heç özü de hiss etmeden yarım saatdan çox olardı ki tekrar-tekrar Ümidin şekillerine baxırdı... Bunun ferqine varanda üzündeki axmaq tebessümü yox ederek Fatimeyle sağollaşıb kompu söndürür...
Saatlar keçse de Ümidin üzü, gülüşü, baxışları Nazlının ağlından çıxmır defelerle yeniden Ümidin şekillerine baxmaq istese de özüne hakim olub başını qatmağa çalışırdı...
1 hefte sonra...

Ardı var..
Əvvəlki Xəbər Növbəti Xəbər
RƏY ƏLAVƏ ET
Bilgilendirme
Yorum Ekleyebilmeniz için Sitemize Kayıt Olmanız Gerekmektedir.