βuz υə $u

Hindli bir qoca usta yanında işləyən oğlanın həmişə nədənsə şikayət etməsindən bezmişdi. Bir gün oğlanı duz almağa göndərdi. Oğlan qayıdanda qoca usta bir istəkan suya duz töküb oğlana içməsini deyir. Oğlan ustanın dediyini edir və içdiyi kimi hamısını yerə tökür.

Usta dadı necə idi soruşanda, oğlan “acı” deyə cavab verir.

Sonra usta oğlanı qolundan tutub bir gölün yanına aparır və gölə bir ovuc duz tökür. Oğlana göldən içməsini deyir. Oğlan gölün suyundan içir. Qoca usta yene soruşur dadı necə idi? Oğlan cavabında “fərəhləndirici” deyə cavab verir.

“Duzun dadını hiss etdinmi?” deyə soruşur qoca usta

“yox” deyə oğlan cavab verir.

Qoca usta oğlanın yanına oturub deyir:

“ Həyatdakı acılar duz kimidi, nə azdı, nə çox. Acının miqdarı həmişə eynidi. Ancaq bu acının acılığı, nəyin içində olmasına bağlıdır. Ona görə də istəkan olmağı burax, göl olmağa çalış.”


Qeyd: Həyatda kiməsə acı yaşatmısız və etdiyiniz hərəkətdən peşmansınızmı??