Sən də getmə! 31 bölüm (hekayə)

Anar...
Çırpılan əşyaların səsinə aşağı düşmək istəsəm də, fikrimi dəyişmişdim...Günahkar idim.. Həm də çox.. Yenə eyni şeyi etmişdim.. Dənizin heç bir günahı olmaya-olmaya yığılan bütün əsəbimi ona tökmüşdüm... İstəməzdim belə olsun, sadəcə zamanlama pis idi...Bu gün həyatımın ən pis günlərindən biri idi...Başımı əllərimin​ arasına alıb etdiyim hərəkətin peşmançılığın çəkirdim...Onu incitmək, həyatdakı son istəyim idi.... Yenə hər şeyi korlamışdım...
-Yerde eyni vəziyyətdə qalıb ağlamağa davam edirdim... Əlimə keçən nə varsa, çırpıb sındırmışdım... Gözlərimi bir nöqtəyə zilləyib Anarın niye bele etdiyin anlamağa çalışırdım... Dünənə görə belə etdiyini düşünsəm də, bu axmaq bir fikir idi...Niye axı bele davranır?!..Niye mene bu qeder ezab verir?!..Başqa bir şey vardı..Birden-bire ona ne olmuşdu axı?!...
Ayaga qalxıb Anarın üçün hazırladıgım süfreni eteyinden tutub dartmışdım...Stolun üstünde ne varsa, hamısı sınıb çilik-çilik olmuşdu...Onun bele sessiz qalması meni deli edirdi...Ayaga qalxıb tam getmek isterken şüşe qırtılarından biri ayagıma batmışdı...Canım yandığından qışqırıb ayagımı tutmuşdum...Şüşeni çıxarıb kenara atmışdım...Axsaya-axsaya pillelere teref gedib otagıma qalxmaq isteyirdim...
-Denizin sesin eşidib başımı qaldırmışdım...Otagdan çıxıb aşagı düşmüşdüm...Ayagının qanadıgın görüb elim ayagima dolasmisdi...
-Deniz, ayagin...-Toxunuma!!..Anarın elin iteliyib otagıma qalxmışdım..Qapini arxadan kilidleyib hamama kecmisdim..Yara elede derin deyildi, temizleyib temiz parcayla sarimisdim...Ayagim incitse de, ureyim verdiyi aci qeder incitmirdi..Bu gunumude aglayarag basa vurmusdum...Yatagima girib yeni umidlerle gozlerimi yunmusdum...Anar haqqinda cox seyi bilmesem de, boksu sevdiyini bilirdim..Telebe vaxti boksla mesgul olsa da, sonrada bu hobbyni atmisdi...

Seher gozume dusen isiq sefeqlerinin tesirinden uzumu tursudub ayaga qalxmisdim...Anar daimi idmanla mesgul oldugu ucun ozu ucun burda idman salonu kimi bir otag duzeltmisdi...Hec vaxt ora girmemisdim..Anarda meni tembehlemisdi ki, o qapinin yanindan da kecmeyim...Vurdugu zerbelerinden tesirinden az qalirdi ev sirkelensin...Hamama kecib el-uzumu yumusdum...Eynimi deyisib asagi dusmusdum...Anar boynunda desmal terin sile-sile yanimdan vurub kecmisdi..Hec uzumede baxmamisdi...Basdanxarab!!..Okuz!!...Son hadiselerden sonra Anara qarsi icimde kin yaranmisdi...Meni umidlendirib yeniden yixmamali idi...Metbexe kecib ozume cay suzub icmisdim...Seher-seher eselerimle oynamisdi yene...Anarin asagi dusduyun gorub uzune baxmadan divanda oturub Tv ni yandirmisdim..Qapinin cirpilmagindan Anarin getdiyin bilmisdim..Dunen sinan suse qirintilarin temizlemisdi..Onu tanimasam meni dusduyunden etdi dusunecem...Kobud!!..Heyvan!!..Etrafi temizleyib seher yemeyin yedikden sonra otagima qalxmisdim...
Butun gunu evde gah TV ye baxib, gah da kitab oxuyub vaxti oldurmeye calisirdim...Axsam yaxinlassa da,yemek hazirlamamisdim..Anar ucun bundan sonra elimi agdan qaraya vurmaq fikirim yox idi...Bu eve kocduyumuz gunden beri bir defe de olsun,evi duz-emmeli gezmemisdim...Onden hovuza acilan qapiya yaxinlasib qapini acib bayira cixmisdim..Anarin mene qadagan etdiyi otagi gormek istiyirdim..Butun gunu icimdeki marag hissini yox etmeye calissam da, alinmamisdi..Hovuzun basindan firlanib evin diger terefine kecmisdim..Hava cox tutgun idi..Cox, guman ki, yagis yagacaqdi..Elimi desteye atib iceri daxil olmusdum...Boyuk bir salon ..Icinde idman etmek ucun muxtelif cihazlar qurulmusdu..Anarin boks elceklerine toxunub diger terefe kecmisdim...Gorduyum menzere qarsisinda gozlerim boyumusdu...Etraf cirilmis, bukulub atilmis sekillerle dolu idi...Yerdeki sekillerden birine gozlerim satasmisdi...Sekilden qadin cox gozel idi..Dil cixardib poza vermisdi..Bu hali ile cox sirin gorsenirdi...

Gözlərim dolmuşdu...Anarin sevdiyi qadın budu..Indeye qeder bosu-bosuna ne vaxts sa, meni seveceyine ümid beslemisem...Buna gore, menimle bele kobud davranırdı...Belke..belke, mene görə ayrılıblar..Anar menimle evləndiyi üçün ayrilblar..Tutuqusu kimi eyni sozleri təkrarlayıb aglamamaga çalışırdım..Yere eyilib tam sekili götürmək isterken eşitdiyim sesden yerimde donub qalmışdım...
-Toxunma!!..Elini cek!!...-Anarin sesin eşidib qorxudan canima üstümə düşmüşdü...Uzumu ona teref cevir qorxa-qorxa uzunu baxmışdım..Esebden qıpqırmızı olmusdu, boynun damarlarından ne qeder esebi oldugu bilinirdi...
-Sənə ne demisdi?!..He?!..Bura yaxınlaşma deməmişdim!!...
-Anar, men...-Danisma!!...-Qolumdan tutub meni cole çıxarmışdı...
-Burax incidirsen!!...
-Sen ne vaxt menim sözümə qulaq asacaqsan he?!!..Burnunu her yere soxma demədim?!...
-Anarin əlindən qurtulub eve teref qalmışdım..Qapını acib birbaşa otağıma qacmışdım..Ozumu yatağa atib hicqira-hicqira ağlamağa başlamışdım...
Yatağdan qalxib elimin tersiyle üzümü silib Aynanin onune keçmişdim...O qadının siması gözümün önündə getmirdi...Turumonun önündeki əşyalarımı bir defeye qolumla eseble itələyib yere tökmüş dum..Axmaq Deniz!!!...Özünə bax!!,Senin onun qeder gözəl deyilsen!!..Olada bilməzsən!!Anar onu sevir!!..Seni hec vaxt sevmeyecek!!..Sevmeyecek!!...Dizlərim uste yere çöküb eyni sözləri tekrarlayirdim..
-Dənizin qolundan buraxdiqdan sonra sanki özümə gəlmişdim..Men neynirdim?!...Lənətə gəlmiş qadin!!..Sevil!!..Bu defe de həyatımı mehv etməyinə icaze verməyəcəm!!...Onu sevirem!!..Seni sevmədiyim qədər sevirem!!..Ayagimla dipceklere zərbələr endirib əsəbimi soyutmağa çalışırdım...Denizin arxasından gedib birbasa otağına girmişdim...Onu yere cokub ağlayan gördüyüm an icim parcalanmisdi..Axi niye dəyərsiz bir qadina gore sevdiyimi incidirdim?!!..Onun ne gunahi var axi?!...Dənizin ciynine arxada yavaşca toxunub onu qaldırmaq istəyirdim...
-Toxunma mene!!..Sene nifret edirəm!!..Çıx get!!

-Dəniz, men bele olsun istəmirdim...Seni incitmek istədiyim en son şeydi...
-Besdi!!..Bezdim senin bu davranışlarından!!..Ne istediyini bilmeyen adam mene lazim deyil!!..Bir gün Xoş uz göstərib səhər burnumdan tökürsən!!..-Əlimlə anarin sinesine doyeceyleyib isterika qaldirmisdim...Ne istəyirsən he?!!..Ne?!..Eyni sheyleri yaşamaqdan bezdim daha!!...Sene bu qeder işgəncə verirəm?!..Onu bu qeder cox sevirsən?!..Yaxşı boşanaq sende sevdiyle xosbext ol!!
-Sen ne danışırsan?!..Ne sevgisi?!..
-Oyun oynamağı sevirsən,deyesen!!..Ona gore üstümə qışqırdın "toxunma"deye!!
-Dinle meni...Sen hec ne bilmirsen..Sen o qeder saf, temizsen ki, o şəkilə toxunub kirlenmeyini istəmədim..
-Bos-bos sözlərini eşitmək istəmirəm..Arxami çönüb getmek istərkən Anarin dediyi soze yerimde sanki donub qalmışdım...
-Onu cox sevmişdim...-"Sevmişdim" demeli, onu sevmir...Anar dərindən nefes alib yatağda əyləşmişdi..Tez-tez nefes alib-vermeyinden danisacaqlariin onun üçün çətin olacağı hiss olunurdu...
Yatağın diger terefinde oturub gözümü yere zilləyib ona qulaq asmağa başlamışdım..Ürəyimi yeyib-bitiren suallara cavab tapmaq istəyirdim...
-Men balaca olanda Moskovaya köçmüşdü...-Boynumda ki sepe toxunub gözlərimə baxmışdı...
-Bunu o vaxt men sene taxmisdim..Hec getmek istəmirdim..Belke de, basima gələcəklər ürəyimə dammışdı..Atamin işleriyle əlaqədar oraya köçüb yaşamağa başlamışdıq...Iller belece kecib getmişdi...Mende oz gəncliyimi yaşayırdım..Əyləncələr,şənliklər, gəzintilər..Onunla ilk defe təsadüfən qarşılaşmışdıq...Ona ilk baxışdan vurulmuşdum..O gunden sonra onu ağlımdan çıxara bilmirdim...Moskova kimi boyuk şəhərdə təsadüfən gördüyün birini ikinci defe görmək qeyri mümkün idi...Her gun qarşılaşdığımız məkana gedib,belke, onu görərəm deye düşünürdüm..Amma her dəfəsində məyus olub geri qayıdırdım...Orda universitetə qebul olmuşdum..Artiq III kursda oxuyurdum..Atam islerini Bakıya köçürməyə məcbur olmuşdu...

Buna gore adimi Bakıdakı universitetlərdən birine yazdırmışdı...Derse ilk getdiyim gun onunla yeniden qarşılaşmışdıq...Ve o an bu qiz menim qismətim di demişdim...Adini soruşub uzun tekidlerden sonra nömrəsini almışdım..Sevil...Həyatımı zeher eden qadın...Meni mehv eden şeytan...O gündə sonra danışmağa başlamışdıq..Ona olan sevgin günü gündən artirdi...Ətrafımda o qeder qiz vardi..Amma mənim gözüm ondan başqasını görmürdü...Dərsdə bir oglanla tanış olmuşdum ..Cabbar..Aslandan sonra qardaş deyib canimi verecek qədər cox istədiyim insan..Onun Seville tanis oldugunu öyrənmişdim..Amma bu meni hec narahat etmirdi...Nehayet, IV kursu bitirib əsgərliyə yollanmışdım..Gedərkən onu Cabbara tapşırmışdım..Aslanla aramız yaxşı deyildi..Onun Sevilden ilk gunden xosu gelmirdi...Sevilin meni gözlədiyini bilirdim, onun sevgisinə özüm qeder emin idim..Ya da, men ele bilirmisem..Əsgərlikdən qayıtdıqdan sonra şirkətdə ise başlamışdım adam qocaldığı üçün işləri men idare edirdim...
Seville aramiz cox yaxsi idi...Anar Agayevin sevgilisi ve gələcək heyat yoldaşı kimi menimle butun tedbirlere qatılırdı...Onunla evlənmək istediyimi deyəndə atamgil qarsi çıxmışdı..Hetta Aslani vurmuşdum da..Aradan iki il keçmişdi..Nisanlanmisdiq...Bir gun içkili vaxtımda Seville beraber olmuşdum..Men içkili olsam da, Sevil qarsi cixmamisdi...Aradan bir hefte sonra hamile olduğunu öyrənmişdik...
-Daha eşitmək istəmirəm!!..Suus!!..Xahiş edirəm,Anar...
-Dəniz, özümdə bu gucu toplamisken icazə ver axıra kimi danışım...
-Başımı aşağı salib susmusdum...Sevdiyim adamin dilindən bu sözləri eşitmək ürəyimi parcalayirdi...
-O vaxt ata olmağın sevincindən bu işin anormalliginin fərqinə varmamisdim...O qədər sevinirdim ki, toyu tezləşdirib sevdiyim qadınla bir ömür xoşbəxt olmaq istəyirdim...Yoxlanlislara getmek istəsəm de, Sevil icaze vermirdi...Onunla eyni evde yaşamağa başlamışdıq..Bir gun Sevil oyanmamis şirkətə yola düşmüşdüm...Evden unutduğum senedler üçün geri qayıtmışdım...

Açarla qapini acib eve girdiyimde gördüyüm mənzərə qarşısında dilim qurumuşdu...Sevil ve Cabbar eyni yataqda ..Bir qardaş dediyim insan, biri canımdan çox sevdiyim qadin...Yerimde donub qalmışdım..Cabbar meni görən kimi qaçıb getmişdi..Gec ayilmisdim, yoxsa əlimdə qalacaqdi...Sevilin üstüne gedib onu vurmaq istesem de, ayaqlarıma düşüb yalvarırdı...Sirf körpəm üçün dayanmışdım..Arxama baxmadan evi terk etmişdim...Özümü içkiyə verib içimdeki yangini söndürməyə çalışırdım...Bir neçə gun sonra qonşular zeng edib Sevili xəstəxanaya apardiqlar demişdilər...O vecimə də deyildi, körpə ucun getmişdim..Adamlarıma Cabbari tapmaqlarini tapşırmışdım..Onu əlimdən hec kim ala bilmezdi..Həkim körpənin 3 ayliq olduğunu demişdi...Sanki yuxudan ayılmışdım..Bu ola bilməzdi..O uşaq mənim deyildi..Sevili tutduğum evden bayıra atmışdım..Usagin Cabbardan olduğunu demişdi...Sonradan öyrənmişdim ki, Sevil meni aldatması..O həyatındakı ilk kisi men deyildim..Bunu nece anlamamisdim bilmirəm..
Cabbardan sonra onun həyatında belke, yüzlərlə kişi olmuşdu...Sevdiyim qadin tam bir f... İdi..İnun istədiyi yalniz mənim soyadim ve pullarim idi...Silaha el atmışdım..Adamlarim Cabbari tapdıqdan sonra aldığım silahi götürüb çıxmışdım..Qarşımda diz çöküb yalvarsa da, gözünün yasina baxmamışdım..Silahi ona tuslayıb iki defe vurmuşdum..Yene Aslan mənə mane olmuşdu..Yoxsa, butun gülləni onun mundar bədəninə yagdiracaqdim...Polisler meni tutub aparmışdı...Bu hadiseden sonra anam,atam tamam yıxılmışdı..Atamin sayesinde mene iki il is vermişdilər...Yüz ilde versəydilər vecimə deyildi,istədiyim sadece ölmək idi...Amma sırf anama,atama gore yaşamışdım...Hepsxanada keçirdiyim gunleri hec cür unuda bilmədim..Çıxdıqdan sonra bele çəkdiyim aci gunleri yuxuda görürdüm..Cabbar məndən el çəkməmişdi..Bir gun qızdırmalı olduğum vaxt ağrıkəsici deye həbleri mene vermişdilər..Atdığım bir həbdən sonra her gun istəməyə başlamışdım..Bütün bunlar Cabbarin işi idi..

Meni o dərəcəyə getirib çıxarmışdı ki, ayaqlarına düşüb yalvaracaq vəziyyətdə idim..Narkotik madde bütün vücudumu əsirinə çevirmişdi. ...Dəmir barmaqlıqlar arasında ağrıdan qivrildigim günlər hələdə gözümün önündən getmir..Her gün yalvarirdim ki, o heblerden mənə versinler..Hepsxanada onu tapmaq çətin idi..Bütün sərvətimi parca-parca onlara verirdim sirf bu acilardan bir-iki saat qurtulmaq üçün..Hepsxanadan çıxdıqdan sonra bu maddəni tapmaq mene asan olmuşdu...Pulun varsa, problem deyildi..Atamgil öyrənmişdi..Atam menim dərdimdən şəkər xəstəliyinə tutuldu...Anam ayaqlarıma düşüb yalvarırmisdi, sirf xəstəxanada yatim deye...Orda keçirdiyim günlər en pis günlərimdi...Tam bir il dörd divar arasında acılar içində qivrila-qivrila ömrüm getdi..Həkimin ayaqlarına düşüb yalvarırdım, meni bu acilar
dan xilas etsin deye...Orda qaldığım müddətdə, psixolji yardım almışdım..Əsəblərim tamam pozulmuşdu..O zehrimardan canım qurtulmusdu...Xəstəxanadan çıxdıqdan sonra yerimə tamam başqa bir Anar gəlmişdi...
Bütün qadınlara nifrət edirdim..Cabbarı tapmaq istəsəm de, onun öldüyünü öyrənmişdim..Mafiyaya borcu olduğu üçün onu öldürmüşdülər..Hec vecimə də olmamışdım..O gunden sonra hamı meni daş ürək, qəddar Anar kimi tanıyırdı..Taki atam senin şəklini mənə göstərəne kimi..-Dəniz..
-Başımı qaldırıb Anara baxmışdım...Onun gözündən yaş axırdı..Barmağımla gözündən axan yaşı silib üzünə baxmışdım...
-Dəniz, sən de getmeyeceksen hə?!..Meni buraxıb getməyəcəksən hə?!...
-Anara sarılıb ağlamağa başlamışdım...-Heç vaxt getməyəcəm..Heç vaxt!...