Həyat acımasızdı. . .

Bilmirəm nədən yazım. . .Dərdləri necə deyəm. . .Elə dərdlərim də var ki, nə kiməsə deyiləsidi, nə də qələmə alınası. . .İnsanı yandıran budur. . .Hər gün içində yaşayarsan. . .O acıları. . .Həmin anları yaşayırsan. . .Yenidən çəkərsən o acıyı. . .Gözdən yaş süzülər. . .Dərindən ah çəkərsən. . .Sonra təbəssüm yaranar o nəmli simanda. . .Artıq xəyallar qurarsan. . .Hərdən elə olar ki, sanki həmin xəyalı yaşayırsan. . .Xəyalda da olsa xoşbəxt olarsan. . .Amma insan hər zaman xoşbəxt xəyallar qurmaz. . .İnsan bəzən acı çədiyi xəyallar da qurar. . .Bu zaman dərindən ahh çəkərsən. . .
Həyat acımasızdı. . .



Xəyallar qurduğun zaman elə içdən istəyərsən ki, xoşbəxt olmağı. . .Amma nə fayda ki. . .Adamın içi yanır xoşbəxt olmaq istəyib də olmadığım zaman. . .Xoşbəxtlik üzünə həsrətəm. . .Xoşbəxt olduğum zamanlarda vardı. . .Amma nə edirəm o xoşbəxtliyi. . . Əgər o xoşbəxtlikdə yalan və saxtakarlıq var idisə. . .Həqiqəti öyrəndiyin zaman isə peşman olarsan onları yaşadığına. . . Vaxtı ilə səni xoşbəxt edən səbəblər heç olmasaydı deyirsən. . .
Bax həyat belə acımasızdı. . . Daim bizi kaş ki`lər içərisində çarəsizcə buraxır. . .