Hər qorxan qaçmaz. Amma hər qaçan, qorxaqdır.
ya yanımda qal; tort bişirək, kitab oxuyaq, şərab içək ...ya da get şeir ol..
Sən bir küçə çalğıçısı olsan,mən isə küçə ədəbiyyatı,
Kimsəsiz küçələrdə tapsaq bir-birimizi ..
Dünyanı boz görüb,rəngli sevirdim mən,
Sonra 1 cüt qəhvəyi dəniz görüb,rəngləri unutdum ..
İndi rəngsiz görüb,qəhvəyi sevirəm ..
İnsanlar niyə intihara meyilli ruh daşıyar ki içində?.
Hərgün yaşamaq,başlı başına bir ölüm deyil mi ki?
Hərgünə gözünü açmaq,ölümə gözünü yummaq deyil mi ki?
Hansı intihardan danışırsız siz ?!.. Yaşayaraq ölən insanlar intihar etməz ..
Yorğunsan.
Danışmaqdan deyil, susmaqdan.
Yaşamaqdan deyil, yaşamamaqdan.
O qədər yorğunsan.”
Çiyələk qoxan xəyallarım,siqaret qoxan əllərdə qırıldı.
İndi hər ikimiz xəyanət qoxuruq ..
"Göyüzünü xatırladan gözləri yox idi ama kitab qoxusu qədər sevərdim onu"
Bir çay istə bizə,
Sonra? Sonra otur bə Adam daha çox sözüm var sənə ..
Üzlərindəki maskanı parçalayıb
ayna qarşısında utandırmaq istəyirdim hamısını. Bəlkə o zaman anlarlardı nə qədər iyrənc varlıqlar olduqlarını.
Amma bu mənim üçün çətin idi. Və mən onlarla mübahisə edəcək qədər güclü deyildim.
Yalnız başımı çevirə bildim
Hər qorxan qaçmaz. Amma hər qaçan, Qorxaqdır.
