Heç olmasa bunu mənə çox görmə
Bir yoxmuşam kimi rəftar etmə mənə...
səndən əvvəl də yaşayırdım, səndən sonra da həyata davam edəcəm...
əlbəttə ömürlükdür sevgidən gözləntim, bu da alınmırsa, dadmağı da sevirəm...
![Heç olmasa bunu mənə çox görmə]( "Heç olmasa bunu mənə çox görmə")
İlk dəfə görmədim meşəni, dənizi...
səndə olan o soyuqluğu, hər anında hiss etdirdin bu yoxluğunu...
Səndənmi öyrəndim ürəkli olmağı...? Hər anında
köməyə ehtiyacı olanlara əl tutmağı,yardım etməyi...
![Heç olmasa bunu mənə çox görmə]( "Heç olmasa bunu mənə çox görmə")
Səndən əvvəl öyrəndi ürəyim sevməyi...
Acıyı, xəyanəti, sevgini, dostluğu... Sən isə mənə gedişindən
qalan xatirələri unutmağı öyrədirsən,amma yoxxx...heç bunu da bacarmırsan...
![Heç olmasa bunu mənə çox görmə]( "Heç olmasa bunu mənə çox görmə")
Sahilə çırpınan dalğaları ürəyimdə yaratmağı öyrətdin...
susmağı, dalğalara səssizcə seyr etməyi öyrətdin...
Artıq mən rahatlıq axtarışındayam, inan daha yorulmuşam...
2 gün əvvəl yenə rahatlığımı pozmağa cəhd etdin, amma yox
daha bacarmazsan... Getməyi sən, tərk edilməyi isə mən seçdim...
![Heç olmasa bunu mənə çox görmə]( "Heç olmasa bunu mənə çox görmə")
Getdin, bəs nə oldu...?
İtirən sən, qazanan isə mən oldum...
Geri dönüşünə cəhd, sənin itirdiyini göstərdi...yox artıq gecdir,
həm də çox gecdir...artıq nəyə isə cəhd göstərmə, bacarmazsan...
Unudacağımı düşünmə, buna əmin ol... çünki unutmuşdum,
amma sən rahatlığıma fırtına qatmasaydın...
Geri dönməklə özünün acizliyini göstərdin,məğlub oldun...
![Heç olmasa bunu mənə çox görmə]( "Heç olmasa bunu mənə çox görmə")
Bilirəm, bu yazını indi oxuyursan...
inanıram ki, bir də səhvlərinə səhv qatıb geri dönmək üçün cəhd etmiyəcəksən...
ARTIQ MƏN SƏNSİZLİYƏ ÖYRƏŞMİŞƏM, HEÇ OLMASA BUNU MƏNƏ ÇOX GÖRMƏ...
səndən əvvəl də yaşayırdım, səndən sonra da həyata davam edəcəm...
əlbəttə ömürlükdür sevgidən gözləntim, bu da alınmırsa, dadmağı da sevirəm...
İlk dəfə görmədim meşəni, dənizi...
səndə olan o soyuqluğu, hər anında hiss etdirdin bu yoxluğunu...
Səndənmi öyrəndim ürəkli olmağı...? Hər anında
köməyə ehtiyacı olanlara əl tutmağı,yardım etməyi...
Səndən əvvəl öyrəndi ürəyim sevməyi...
Acıyı, xəyanəti, sevgini, dostluğu... Sən isə mənə gedişindən
qalan xatirələri unutmağı öyrədirsən,amma yoxxx...heç bunu da bacarmırsan...
Sahilə çırpınan dalğaları ürəyimdə yaratmağı öyrətdin...
susmağı, dalğalara səssizcə seyr etməyi öyrətdin...
Artıq mən rahatlıq axtarışındayam, inan daha yorulmuşam...
2 gün əvvəl yenə rahatlığımı pozmağa cəhd etdin, amma yox
daha bacarmazsan... Getməyi sən, tərk edilməyi isə mən seçdim...
Getdin, bəs nə oldu...?
İtirən sən, qazanan isə mən oldum...
Geri dönüşünə cəhd, sənin itirdiyini göstərdi...yox artıq gecdir,
həm də çox gecdir...artıq nəyə isə cəhd göstərmə, bacarmazsan...
Unudacağımı düşünmə, buna əmin ol... çünki unutmuşdum,
amma sən rahatlığıma fırtına qatmasaydın...
Geri dönməklə özünün acizliyini göstərdin,məğlub oldun...
Bilirəm, bu yazını indi oxuyursan...
inanıram ki, bir də səhvlərinə səhv qatıb geri dönmək üçün cəhd etmiyəcəksən...
ARTIQ MƏN SƏNSİZLİYƏ ÖYRƏŞMİŞƏM, HEÇ OLMASA BUNU MƏNƏ ÇOX GÖRMƏ...
