Hərdən-hərdən…
Nəyim varsa – mən payladım dostlara,
O dosta ki, onun yoxdu, mənim çox.
Hərdən – hərdən mən də umdum dostlardan,
O dostdanki onun çoxdu, mənim yox.
Dara düşdüm darda görsəm dostumu,
İçimdəcə həzin – həzin ağladım.
Öz yaramın sarığını açıb mən,
Dostlarımın yarasını bağladım.
Qaça – qaça , uça – uça yaşadım.
Kim bilir , mən niye belə incəldim,
Kimse dostun sərvətini bölüşdü,
Mən dərdini bölüşəndə dincəldim.
İçim – çölüm çox oxunan kitabdır,
Düşünməyin: “yerin – göyün sirri o”.
Tanış olun dost sandığım dostlarla:
Biri odu, biri odu, Biri – o…
Müəllif: Rafiq Hümmət
O dosta ki, onun yoxdu, mənim çox.
Hərdən – hərdən mən də umdum dostlardan,
O dostdanki onun çoxdu, mənim yox.
Dara düşdüm darda görsəm dostumu,
İçimdəcə həzin – həzin ağladım.
Öz yaramın sarığını açıb mən,
Dostlarımın yarasını bağladım.
Qaça – qaça , uça – uça yaşadım.
Kim bilir , mən niye belə incəldim,
Kimse dostun sərvətini bölüşdü,
Mən dərdini bölüşəndə dincəldim.
İçim – çölüm çox oxunan kitabdır,
Düşünməyin: “yerin – göyün sirri o”.
Tanış olun dost sandığım dostlarla:
Biri odu, biri odu, Biri – o…
Müəllif: Rafiq Hümmət