Mən insanları bağışlayanda sadəcə onların varlığını unuduram...

07 Ağustos 2015
2 467
0
Mən insanları bağışlayanda sadəcə onların varlığını unuduram...
Mən insanları bağışlayanda sadəcə onların varlığını unuduram...


Yalnız kənardan elə görünür ki, hər şeyin dəyərini pulla ödəmək olar...
Elə şeylərdə var ki, onları qəlbimizin bir parçası ilə ödəyirik...

Hava soyuduqda insan kölgə verən ağacları unudar...

Bəzən fırtınalar yaxşı gəlir insana, gəmini bir az köhnəldər amma göyərtəndə heç pislik qalmaz! Gözlərim yaşlı, ürək qəmli, dilim ahla dolu, Nə biləydim ki, çətinmiş bu qədər eşq yolu.

Mənim ürəyimdə öləndən sonra, Kimin ürəyində doğulacaqsan?
O qədər önümdə kiçilmisən ki, Halına ağlasam, boğulacaqsan...

İki səbəbdən insanlara güvənməm;
ya güvənəcək qədər tanımıram,
ya da güvenmeyecek qədər tanıyıram..

Onu nə qədər sevdiyini digər insanlara anlada bilərkən, gedib ona anlada bilmir insan... Sizi incidən bəzən sözlər deyil , sözləri kimin söylədiyidir...

Etdiyi onlarca yaxşılığın tək yalnışda unudulduğunu görüncə,
insan istər-istəməz soyuyur, ən yaxınlarından belə...

Bir gün səsim gəlsə lap uzağlardan, kövrəlmə pis olma xatırla məni.
Әgər çıxıb getsəm mən buralardan,sevgimə sadıq ol xatırla məni..

Tanıdığım kimi qalsaydın,düşündüyün kimi sevərdim səni....

Gözlər və sözlər ikisidə bir şeylər gizlər...
Sözlər nə qədər inkar etsədə gözlər hər şeyi bir bir soylər..

Mən insanları bağışlayanda sadəcə onların varlığını unuduram...


Əvvəlki Xəbər Növbəti Xəbər
RƏY ƏLAVƏ ET
Bilgilendirme
Yorum Ekleyebilmeniz için Sitemize Kayıt Olmanız Gerekmektedir.