Mən Səni olduğun kimi sevdim
Oldugun kimi...Deyisilme..Qal bele..Cunki men bele sevirem seni...
Mən səni olduğun kimi sevirəm.Mən səni əsəbli halınla sevirəm...Niyə? demə mənə..Cünki sən əsəbi olanda sevgini görürəm səndə...
Səni dəliliyinlə sevirəm..Niyə? demə mənə..Çünki sən dəli olsan heç kim məndən başqa sevməyəcək səni...Heç kim səni istəməyəcək amma ki mən istəyəcəm,həmişə sevəcəm...
Səni kitablarınla,xasiyyətlərinlə sevirəm mən...Bilirəm bəlkədə inanmırsan mənə düşünürsənki uşaqdı...Nə bilir sevgi nədir,duyğu nədir...amma ki mən demişdim sənə mən 1 dəfə sevəcəm 1 dəfə odaki sən oldun...Mən heç bilmirdim...Səni sevəcəm...Heç bilmirdimki sənlə olmaq məni bu qeder xoşbəxt edəcək.qorxuram...Səni itirməkdən qorxuram...Səni itirməyi fikirləşmək belə mənə acı verir.Görünürkü sənlə olmaq,sənin olduğunu hiss etmək məni çox sevindirir...Məni sənsizliklə buraxma...Belə yazıram lap Fizulinin ''LEYLI VƏ MƏCNUN'' əsəri yadıma düşdü.bəlkədə məndə dəli olub düşərəm səhralara...
Biliremki hisslerimi gostere bilmirem sene ammaki sevirem seni canimdanda cox...Heyatimi sensiz dusune bilmirem.Sen menim heyatimsan.Senden tek bir isteyim tek bir xahisim var ''MENI SENSIZ QOYMA''
Men seni qarsiliqsiz sevmeye raziyam.Ammaki tek sensiz nefesinsiz qoyma...Belkede esl sevgi qarsiliqsiz sevgidir...Ammaki men seni dogurdanda cox sevirem.Omrumun sonunadekde sevecem.Menim ucun hec kim sen ola bilmeyecek cunki sen menim ucun teksen..Senin varligindi meni yasadan...
Mən səni olduğun kimi sevirəm.Mən səni əsəbli halınla sevirəm...Niyə? demə mənə..Cünki sən əsəbi olanda sevgini görürəm səndə...
Səni dəliliyinlə sevirəm..Niyə? demə mənə..Çünki sən dəli olsan heç kim məndən başqa sevməyəcək səni...Heç kim səni istəməyəcək amma ki mən istəyəcəm,həmişə sevəcəm...
Səni kitablarınla,xasiyyətlərinlə sevirəm mən...Bilirəm bəlkədə inanmırsan mənə düşünürsənki uşaqdı...Nə bilir sevgi nədir,duyğu nədir...amma ki mən demişdim sənə mən 1 dəfə sevəcəm 1 dəfə odaki sən oldun...Mən heç bilmirdim...Səni sevəcəm...Heç bilmirdimki sənlə olmaq məni bu qeder xoşbəxt edəcək.qorxuram...Səni itirməkdən qorxuram...Səni itirməyi fikirləşmək belə mənə acı verir.Görünürkü sənlə olmaq,sənin olduğunu hiss etmək məni çox sevindirir...Məni sənsizliklə buraxma...Belə yazıram lap Fizulinin ''LEYLI VƏ MƏCNUN'' əsəri yadıma düşdü.bəlkədə məndə dəli olub düşərəm səhralara...
Biliremki hisslerimi gostere bilmirem sene ammaki sevirem seni canimdanda cox...Heyatimi sensiz dusune bilmirem.Sen menim heyatimsan.Senden tek bir isteyim tek bir xahisim var ''MENI SENSIZ QOYMA''
Men seni qarsiliqsiz sevmeye raziyam.Ammaki tek sensiz nefesinsiz qoyma...Belkede esl sevgi qarsiliqsiz sevgidir...Ammaki men seni dogurdanda cox sevirem.Omrumun sonunadekde sevecem.Menim ucun hec kim sen ola bilmeyecek cunki sen menim ucun teksen..Senin varligindi meni yasadan...
