.\.\.\.Geri Dönüş./././.
Hayatımın altı ayını çalan öküzü nihayet unuttuktan sonra eski halime dönebildim.Eskisi gibi güler,hareket eder oldum.Şimdi önümden çıksa ne yaparım diye düşünmüyorum artık.Altı aylık aşığım ben,köpek gibi seviyorum olaylarından sonra özüme dönünce yaptığım ilk şey aldığım o salak kıyafetlerin hepsini atıp eskisi gibi rahat kıyafetler aldım kendime.Kısacası özüme döndüm sonunda.
Geçen gün böyle üzerimde ki tüm stresi atmış gezerken yün satan bir dükkanın önünden geçtik arkadaşlarla ve gözüme vitrindeki o mükemmel mavi yün çarptı.Aşık oldum ama öyle böyle değil.Girdim dükkana.Benim arkadaşlar şaşırdı tabi çünkü normal hayatta ben ayakkabımın tekini bile beş dakikada bağlarım.Aldım o mavi yünden iki tane iki tanede şiş aldım.Atkı örmeye karar verdim.Bir iki ay kadar geç kalmış olsam da kararlıyım.Eve geldim internetten atkı modellerine baktım,başlattım babaanneme.Biraz ördükten sonra bana verdi.Ben bir gayretle örmeye başladım ama kendimden geçmişim.Ta ki "Allah'ın beceriksizi" diye cırtlak bir sesi duyana kadar.Ben ilmikleri kaçıra kaçıra o atkının ortasında kara delik açmışım resmen.Üç parmağım giriyor o derece.Bende sinirlendim tabi ipi koparayım derken ip elimi kesti.Ben daha da sinirlendim ve gittim odadan makası aldım.Atomlarına ayırdım o yünü.Tabi sonra babaannemin bir bakışını gördüm ki içime böyle sıkıntı çöktü. Bakışlarında resmen nasıl bu hale getirdiysen öyle burayı temizleyeceksin bakışı var ki sıkıyosa yapma.O sinirle bir de elektirik süpürgesi açtım ama yünleri almıyo o salak süpürge.Onları elimle topladım bir de.Bundan sonrada elime şiş,yün almamaya tövbeliyim.Atkı öreyim derken işkence çektirdim resmen kendime.
