Bezdim qaranlıq dünyamda işıq axtarmaqdan...
Bezdim qaranlıq dünyamda işıq axtarmaqdan...Bezdim hər şey yaxşıdır deyib yalan danışmaqdan...
Hər keçən gecəni gözü yaşlı; hər açılan səhəri məcburi gülüşlə qarşılamaqdan bezdim...
Bezdim gözdən yaş gələ-gələ gülümsəməkdən ...
Bezdim yollara baxan həsrət dolu baxışlardan...
Bezdim yalanlardan ..qəm-qüssədən..keçməyən kədərdən...
Bezdim üzümə gülüb arxamca danışan insanlardan..
Bezdim arxadan vurulan zərbəyə Həyatdır ..bunları yaşamasam addımlamaram Deməkdən...
Çirkli havanı udmaqdan, nəfəs almaqdan belə Bezdim ...
Nalayiq hərəkətləri, Yaxşılığı itirən Böyük kiçik yerini bilməyən insanları ,görməkdən Bezdim.....
Gözə girmək üçün bəndənin önündə yaxşı olmağı, ALLAHın qabağında isə günahkar olmağı seçən qullardan Bezdim...
Bahar arzusunda olub bütün fəsillərimi ancaq Qış kimi keçirməkdən Bezdim....
Kimsəsiz uşaqların bir nəvaziş üçün ağlamaqlarını eşitməkdən Bezdim....
Sevgi boş şeydir deyib, sevgiyə görə qürurlarından keçən ağılsızlara gülməkdən Bezdim....
Acı amma həqiqətlər ilə dolu olan səhv yollarda addımlamaqdan Bezdim ...
Üzümdə gülüb içimdə ağlamaqdan Bezdimmmm...
Qədir bilməz insanların qarşısında əyilməkdən Bezdim...
Həyatıma bənzəyən kədərli mahnıları dinləyib hönkür-hönkür ağlamaqdan Bezdim...
Hər şeyi pulla ölçən pulu var deyə kasıbları saymayan alçaq insanlardan Bezdimmmm....
Yalanlardan Acılardan nankorlardan Bezdimm..
Bezməkdəndə Yaşamaqdanda bu Həyatdanda Bezdiiiimmmmmm Bezdiiimmmm...!
