((¯`»`·.,¸¸,.·´↕A↕Ş↕ K↕Seni Sevmek Nedir Bilirsenmi↕A↕Ş↕K↕`·.,¸¸,.·´«´¯ ))

Ağlamaq,bəzən də gülmək istəyirəm.Bəzən də suallarla dolur səni sevən bu qəlbim.

Bu yolun axırı hara gedir deyə,sonumuz nə olacaq deyə?Heç çıxmır bu suallar beynimdən.

Həmişə sənə deyirəm: Sən mənim hərşeyimsən.



Amma indi hərşey sənsizdi,hər yer sənsizdi.İndi mənə qalan sadəcə xatirələrdi və 5-10 saatlıq yatdığım yuxularımda mənlə olan sevgilimdi.

Hər gün ağlayıram,oyuncağı əlindən alınmış uşaq kimi. Bəlkə də dünyaya gələrkən bu qədər ağlamadım heç.

Yoxluğun bəs deyilmiş kimi səsini eşitməmək daha da çox əzab verir mənə.



Hər şeyim var,ama elə bil nəysə çatışmayan 1 şey var.

Hə tapdım çatışmayan 1 tək sən varsan. Böyük bir SƏNSİZLİK var.

Ey bezdim artıq hər gün eyni həyatdan,hər gün hələ doğmamış olan günəşə sabahın xeyir deməkdən,hər gün darıxmaqdan. Bezdim Sənsizlikdən.



Gəl hərşeyim gəl ki, mənim ol.Gəl ki,bir sabah oyandığımda sən ol yanımda.Gəl,sənin üçün çox darıxan biri var.

Çünki Səni çox sevən biri var, çünki Səni çoooox sevən mən varam.


Çünki Həyat yaşanması çətin,yaşanmaması ondan da çətin bir yoldur.Bu yolda təklik də gördüm,tənhalıq da. Həm sevildim,həm sevdim, həm ağladım,həm güldüm,çox bir-birindən fərqli günlər gördüm.

Elə anlar oldu ki, təkliyi,elə anlar da oldu ki, tənahlığı sevdim.Amma hər anımda daima sevdiyim birisi var: O da sənsən.



Mənim HƏRŞEYİM.Səni çox sevirəm sevgilim.

2 kəlimə ilə səni sevmək nədir bilməzsən bəlkə də.Nə hiss etdiklərimi də boş vərəqə yaza bilmərəm ki.

Çünki yazsam da başa düşmərsən.Sənə olan sevgimin kəliməsi çoxdu, amma yazsam da bitməz qəlbimdəkilər.


Sadəcə 2 kəliməni bilirəm: Səni sevirəm çunki, SƏN MƏNİM HƏRŞEYİMSƏN..