Ona toxuna bilmirəm..

Ona toxuna bilmirəm.. Ürəyim istəyəndə qucaqlaya bilmirəm.. Düşündüklərimi söyləyə bilmirəm.. Qoxusunu yenə duymaq istəyirəm... Yanında ola bilmirəm.. Əllərini

tuta bilmirəm, amma onu sevirəm.. Səbəbi yoxdur!.. Səbəbi olsaydı mənası olmazdı.. Onu sadəcə sevirəm.. Bəzən ağrı verir, amma sevməkdən vaz keçmək

istəmirəm.. Onu sadəcə çox sevirəm. ...

Həsrətin nə olduğunu astaca qapını döydüyündə hiss edərsən.. Telefonun harda olduğunun əhəmiyyəti olmaz.. Qulaqların karmış kimi gələn başqa zəngləri duymazsan..

Bəlkə də sevilməkdən çox başa düşülməyi istəyirdim.. Bəlkə də elə sadəcə sonsuzadək ancaq sevilməyi.. Bəlkə də təkcə Onu....


Gecələr telefonuna “Gecən xeyrə yuxun şirin olsun” yazıb göndərməyə cəsarət etməyib yaddaşda saxlamağın adı nədir bilinmir.. Həsrət budur deyəsən.. Onun bir

mesajını gözləməkdir həsrət.. Deyirlər a “O bir dəfə yazar, sən min dəfə oxuyarsan”. Sonra bir mahnı çalar hıçqırtıların içində gizlənər.. “Darıxmışam” deyirəmsə bil

deyə deyil..

Gəl deyədir...