Bizə dəyərli olan

Bir gün New York'da bir qrup iş yoldaşı yemək fasiləsin də şəhəri gəzməyə çıxır.
Dostlardan biri qızıldərili olur. İnsan kütləsi, siqnal səsləri, yoldakı iş maşınlarının çıxardığı səs-küy içərisində irəliləyərkən, qızıldərili qulağına cırcırama səsinin gəldiyini söyləyərək onu axtarmağa başlayır. Yoldaşları bu qədər səs-küyün arasında bu səsi eşidə bilməyicini, ancaq onun elə zənn etdiyini söyləyib yollarına davam edir. Aralarından biri inanmasa da, qızıldərililə qalıb, onun axtarmağına kömək edir. Qızıldərili daha da diqqətlə ətrafı dinləyərək, yolun qarşı tərəfinə keçir. Yoldaşı da onu təqib edir. Nəhayət, binaların arasındakı kolluqda həqiqətən də bir cırcırama görür. Yoldaşı ona:


— Sənin qeyri-adi güclərin var. Bu səsi necə eşitdin? — deyə soruşur. Qızıldərili cavabında:

— Bu səsi eşitmək üçün fövqəlbəşər güclərə sahib olmağa ehtiyac yoxdur — söyləyir.

Yoldaşının ona inanmadığını görüncə, qızıldərili onu təqib etməsini söyləyir. Səkiyə keçirlər və qızıldərili cibindən çıxardığı dəmir pulu yerə atır. Yoldan keçən hər kəs qəpik səsi eşidən kimi səsin gəldiyi tərəfə baxaraq, onun ciblərindən düşüb düşmədiyini yoxlayır. Qızıldərili gülümsəyərək yoldaşına deyir:

— Önəmli olan, nələrə dəyər verib, əhəmiyyətli hesab etməyindir. Hər şeyi buna görə eşidər, görər və hiss edərsən.