Sən də getmə! 41 bölüm (hekayə)
-Anar, yaxşısan..al bu suyu ichh..
-Özümü lazımsız bir əşya kimi hiss edirem..Hem xeste, hem de...-Sözler boğazımda duyunlenmishdi..Başımı ashagi salib ellerimle tutmuşdum...
-Sen tam olarag xeste deyilsen..Bir az gecikmişik...
Amma tezlikle Sağala bilərsən...Her şey düzelecek..Sen nelerden keçmədim..Guclu ol...Bele asan teslim olma..
-Selim beyin elini çiynimə qoyub sakit sesle dediyi sözlərə bashimi qaldırıb baxmışdım...
-Indi get...Sabah gel..Müalicəyə başlayaq..Istediyin kimi heleki gizli saxlanılacaq..Tezlikle her kese desen yaxshi olar, ailənin desteyine ehtiyacin olacaq...
-Her shey üçün chox sag olun...
-Sen sağlığına qovuşa mene besdi...
-Ayaga qalxib qapiya yaxinlashmishdim..Dərindən nefes alib uzume gucle suni gulush alib chixmishdim...
-Anar, yaxshisan?!..Hekim ne dedi?!..
-Sakit ol...Her shey yaxshidi..Gedek...
-Anarin araxasindan hereket edib mashina minmishdim...Nese gizledirdi..Hiss edirdim..Gozlerini qachiraraq dediyi sozler buna subut idi...Anar hemishe gozlerime baxaraq danishirdi..Indi ise qabaqda gedib mashina eyleshmishdi...Sanki men yoxmusham kimi..Bu hereketi qelbimi incitse de, hech bir soz dememishdim...Eve chatdiqdan sonra meni mashindan endirib ozu surub getmishdi...
Gözlərim dolsa da, aglamayacaqdim..O da insandi, həmişə nazimla oynayacaq deyildi ki..Belke, işlə bagli problemi var...Dilim bu sozleri dese de, ürəyim bele demirdi..Anarin nəvazişli davranışlarına ele öyrəşmişdim ki, kichik bir hərəkətinə inciyirdim...Aradan bir neche gun keçmişdi..Bu günlərdə Anar chox deyishilmishdi...Axşamlar chox gec gelirdi..Üzümə bele baxmırdı, bu günlərdə bir defe de olsun sufre arxasında oturmamishiq...-Divanda oturub onu gözləyirdim...Boğazımdan bir tike de keçmirdi..Süfrəni yığışdırıb uzanmışdım...Geceden keçmişdi..Qapının açarla açılmasından Anarin geldiyin eşidib ayaga qalxmışdım...
-Anar...
-Sen hele oyagsan?...
-Seni gözlədim niye gec geldin?..
-Islerim var idi..-Pillələrə uz tutub yuxari qalxmışdı...Bu ishler her gun bele idi..Ağlıma axmaq fikirlər gelse de, Anarin mene xəyanət edəcəyini düşünmək bele istəmirdim...Bir az oturub ozumu toplamağa çalışırdım...Ayaga qalxib otagimiza uz tutmushdum...Qapini achib icheri kechmishdim..
Anar yatagda ustuchiq uzanib yatigi qucaqlamishdi...Eynimi deyishib yataga yaxinlashmishdim...Ustunu ortub yatagin diger terefine kechib uzanmishdim..Kureyini mene chevirib yatmaga chalishirdi, deyesen...Nefes alish-verishinden oyag oldugunu bilirdim...Gozlerimi yumub yuxulamaq istesem de, alinmirdi..Qeherden sanki bogulurdum...Her an dolu yagacaq hava kimi idim...Ureyimin acisi bir terefden meni incidirdi..En azindan uzunu mene chevirib yata bilerdi...Gozumden axan yashlari silsem de, gozlerim sozume baxmirdi...Elimle agzimi tutub Anarin eshitmesin istemirdim...Onun uchun ele darixmishdim ki...Anari arxadan qucaqlayib etrini burnuma chekmishdim...Agladiqca gozumden axan yashlar gilelenib boynuna dushurdu..Yerinde terpenmeden dayanmishdi...Onun bu cur laqeydliyi meni chox incitmishdi...Hichqiriqlar ichinde cumleleri gucle qurmushdum...
-Anar...niye bele soyuq davranirsan he?!..Meni sevmirsen?!..Daha istemirsen hee?!...
-Denizin agladigin eshidirdim...Ureyim paramparcha olmushdu..
Buz olub dayanmaq istesem de, onun aglamagina daha doze bilmirdim...
-Uzumu chevirib onu qucaqlamishdim...-Deniz..Meni sevirsen?...
-Buu..ne sualdi..Seni her sheyden chox sevirem...
-Onda aglama...Mende seni chox sevirem...-Qoxusunu ciyerlerime chekib onu berk-berk qucaqlamishdim..Her sheyi senin yaxshiligin uchun edirem bunu unutma...
-Men hech ne istemirem..Sen meni sev besimdi...
-Aglamaa...-Elimle gozunun yashini silib dodaglarindan opmushdum..Uch gun mene uch il kimi gelmishdi...Men onsuz nefes bele ala bilmirdim, ayrildiqdan sonra neyneyecekdim...-Qollarimda aglayarag yuxuya getmishdi...Sachlarina sigal chekib opmushdum...Gozlerimi yumub yuxuya getmishdim...Seher yuxudan durduqdan sonra vekile zeng edib shirkete getmishdim...Neche gundu qelbimin agrisina baxmayarag, vekile zeng edib boshanma senedlerin hazirlamagin istemisdim...Hekimimle her sheyi danishmishdim...Xesteliyim yeterince irelilememishdi...Mualice olunsam, sagala bilerdim..
Bunun uchun bezi verdishlerimden uzaqlashmali idim..Ara sira urekbulanma, qarinda agrilar, bash gicellenmesi, ishtahsizliq olacagin bildirmishdi...Hele ki, dermanlarla muaileceye bashlamishdiq...Bu xesteliyin yalniz qanla keche bileceyin bildirmishdi...Denize kechme ehtimali az idi...Amma men onun heyatin riske ata bilmezdim...Iradeli olub ona toxunmaq istemirdim..Denizse onu istemediyimi, sevmediyimi dushunurdu...-Vekille gorushub senedleri almishdim..Mashini eve surub heyete daxil olmushdum...Yarama koz basib icheri daxil olmushdum..Soze nece bashlayacagimi bilmirdim..Bu gun her sheyi bitirmeli idim...Ozumde guc toplayib divanda eyleshmishdim..Ashagi dushduyun gorub gozlerimi qachirmishdim..Onun gozlerine baxaraq defelerle tekrarlayib ezeberlediyim sozleri deye bilmezdim...
-Anar..ne tez gəlmisən?..Nese olub haransa ağrımır ki?!..
-Üzümə, alnıma toxunub telashlanmishdi..O bele etdikcə ürəyimdəki agri meni daha chox sixirdi..
-Deniz..yaxşıyam..Danishmaliyiq...
Mee..en boshanmaq isteyirem..Boğazımda düyünlənmiş cümləni zorla deyib gözlərimi yunmushdum...
-Nee?!...Men yuxu gorurem...-Seen ne danışırsan..Ayaguste gucle dayanmışdım..Divanin qırağından tutub yere chokmushdum...
-Her şeyden əvvəl seni sevdiyimi bil..Amma bele davam ede bilmez..Men senin xoşbəxt olmani istiyirəm..Menimle omrunu, gencliyini çürüd istəmirəm...
-Senn deli olmusan?!!..De ki, bu zarafatdi?!..Ne xoşbəxtliyi?!..Men senden ayrılıb nece xoşbəxt ola bilərəm?!...
-Dilim bu sözləri dese de, ürəyimdə Denizin yanımda olmagin, meni buraxmamagin isteyirdim..Indi her kəsdən chox ona ehtiyacım var idi...-Ağlama...
-Sen meni ele salmısan?!..Toxunmaa..Uzaq durr!!...Sen delisen?!..Boşanaq deyirsen, amma aglama deyirsən...Niye?!..Başqa si var?!..Məndən bu qeder tez bezdin?!..
-Deniz...
-Nee?!..Nee?!..Tutuquşu kimi eyni sozleri tekrarlama...
-Qəhərdən sozler boğazımda duyunleshmishdi..Kişiler ağlamaz, deyirlər..Amma men ele bir veziyyetde idim ki...
Sanki bogulurdum...Gözlərim dolmuşdu..Deyəcəyim sözlərdən sonra Dənizin elimi buraxmamagin istəyirdim...Bu axmaqliq idi..Başımı aşağı salib gözümden axan yaşı elimin tersiyle silmishdim...
-Me..enn ata ola bilmeyecem...
-Ne?!...-Anarin dediyi sozden sonra ne qeder udgunsam da, bogazim sanki susuz sehra olmuşdu...
-Men ata ola bilməyəcəm...Sen chox gəncsən..Men sene qiya bilmərəm..Evlenersen, xoşbəxt olarsan..Ushaqlarin olar...Seni bu hissden məhrum ede bilmərəm..Menim kimi lazimsiz bir adamla heyatini puch etmee...-Bu sozleri bir Allah bilir nece demishdim...Canim yansa da, dozmeli idim..Men ne vaxt xoshbext oldum ki, indi olam..
-See..enn ne dediyini bilirsen?!!...Bunun uchun boshanmaq isteyirsen?!!..Bashqasi ile evlenim?!!..Xoshbext olum?!...Sen meni hech tanimamisan...Mene bunlari nece deye bilərsən he?!..Ushaqimiz ola bilməyəcək deye ayrilaq deyirsen?!...
-Senin xoşbəxt olmağını istəyirəm...
-Bu sozlerinle menim bədbəxtliyimi istəyirsən!!...
Men yalniz senin yaninda xoşbəxt ola bilərəm...Ushaqimiz olmur deye senden ayrilan deyilem...Ata, ana sevgisine ehtiyacı olan o qeder uşaq var ki, ovladliq goturerik..Her şeyin çaresi var, sen istəmirsənsə, yaxshi...
-Deniz...
-Anar..Indi her sheye chare var..Belke, Allah bize o xoşbəxtliyi nesib etdi...Problem mende olsaydi, məndən boshanacaqdin?!..Ushagimiz olmur deye meni atacaqdin?!..Demek ki,meni heç vaxt meni sevmemisen...Boşanmaq hee?!...-Anarin əlindəki kağızları alib cirmishdim...Kağızları parcha-parcha edib əsəbimi söndürməyə chalishirdim...Men seni sevirem..Başa düşdün sevirem?!!..Seni nece varsansa, ele sevirem...Ellerimle Anarin sinesine chirpib ichimdeki acini yox etmek isteyirdim...
-Deniz...ya hech vaxt olmasa?!...
-Olmasin..Istemirem!!...
-Sakitleshh..Qurban olum aglama...-Denizi qucaqlayib onunla birge mende aglamishdim...Gulmeli idi, amma men onun bu cur reaksiyasina ele sevinmishdim ki, sevincden aglayirdim...
-Men boshanmaq istemirem..
Senden bashqa kimim varki?!..Hara gederem..Neyniyerem?!..Sensiz nece yashayaram hee?!..
-Bağışla...Daha istəmirəm...Her sheyi sene gore istiyirdim..Ele bilirsen mene bunlari demek asandi...En çox sene ehtiyacim var...
-Her şeyin öhdəsindən birge gələcəyik...
-Yaxshii..Sen nece istiyirsen ele olsun...-Dənizə xəstəliyim barede demek istesem de, fikrimi dəyişmişdim...Yeterince aci çəkmişdi..Birde bunu deyib menim dərdimi çəksin istəmirdim...Hələ ki gizli saxlayacaqdim...
-Anarla hemin gunu bir-birimize sarilib derdleshmishdik...Eshitdiklerime pis olsam da, men umidimi itirməmişdim..Ushagimiz olmasa da, men həmişə onun menim yanimda olmağın istəyirdim...Aradan iki aya yaxin vaxt keçmişdi..Yazin isti nefesi yavash-yavash duyulurdu...Anarla hekime getmişdik..O günden sonra müalicəyə başlamışıq...Menimle soyuq davranıb incitmese de, onun hallari meni qorxudurdu..Gözlerimin onunde sanki solub gedirdi...Yaxşıyam dese de, bezen onda bash veren hallar meni narahat edirdi...
Üstüne getmek istəmirdim...Seher həmişəki adetimle süfrə hazırlayıb yemek yedikden sonra Anari ishe yola salmışdım..Her gun onu güler uzle yola salib, qarshilayardim..Menim desteyim onun üzündəki gülüşü geri gətirmişdi...Divanda oturub kitab oxuyurdum..Evde vaxtımı hech cürə keçirə bilmirdim...Telefonumun zeng çaldığını eşidib götürmüşdüm...
-Anar?..
-Mələyim neynir?...
-Hech ne kitab oxuyuram...
-Özünü çox yorma..Sürücü göndərəcəm şirkətə gel...
-Niye?!..Nese olub?!..
-Yoox..Narahat olma..Seymur bey, babanın vəkili səninlə görüşmek istiyir burdadı..
-Nee?!...Yaxşı...-Yarim saat sonra sürücü gelib meni aparmışdı...Neçə ay sonra bu adam mənimlə niye görüşmek istiyirdi ki?!..Şirkete daxil olub yuxari qalxmışdım...Bir neche defe Anar meni ozu ile gətirmişdi bura..
-Aaa Deniz..Sen burda neynirsen?...
-Nur, canim..Bilmirəm Anar çağırıb...
-Hee..Gel sene kabineti göstərim Aslanda ordadı...
-Icheri daxil olub qapını ortmushdum...
-Deniz xanim, necesiz?...
-Yaxşıyam, siz?..
-Çox şükür mende...-Əvvəlcə Anar beyle danışdım...
-Anarin yanında əyləşib heyecanlanmishdim..Məndən bashqa hami gülümsəyirdi...
-Açık danışın..
-Babaniz bütün mirasın size vesiyyet edib Bakida olmadığım üçün size bu məsələni gec dedim...
-Nee?!...Men bunu qebul ede bilmərəm...
-Babanızın neyi varsa, sizindi...Istiyirsiz kimese bağışlayın, xərcləyin ozunuz bilersiz...
-Meen..o pullari istəmirəm..O pullar anamla,atami məndən aldi...
Her sheyi Aslan ve Anar beye həvalə edirem...
-Deniz?...
-Aslan Xahiş edirəm..Fikrimdən dönən deyilem..Çox hissesini xeyrine fonduna bağışlayıram...Her şey sizlikdi...
-O zaman men sened işlərin hell edim..
-Yaxşı, Seymur bey, görüşmek üzrə..
-Sag olun...
-Seymur bey çıxdıqdan sonra Anarla, Aslanın qəzəbli baxışların gülmüşdüm..
-Ele baxmayın..Menim şirkət işlərindən, mal-mulkden başım çıxmır ne bilirsiz edin...
-Bele olmaz..Hesab yaradacam..Istediyin kimi pullarını xercleyersen..
-Offf...Anar..men getdim..Bir şey olsa Nurun yanındayam
-Bu qiz bir gun məni deli edəcək...
-Medya üçün ela xəbərdi..Anar Agayevin milyorder arvadi...
-Heç bir medya bunu bilməyəcək..Hele Denize bir metr yaxinlashsinlar, başlarına yıxaram her şeyi..
-Oyy..yaxshii..Men qaçdım..Gedim gorum bu Cadılar yene ne qarışdırır...
-Sevgiline de, menim mələyimin başın doldurmasin..
-Kim kimin başın doldurur...
-Get..gettt...
-Anarin kabinetindən çıxıb hərəkət etmeye başlamışdım..Off bu pullar hardan chixdii...Zamanında anami sevimli pullarina gore ovladliqdan chixarmamishdin?!...Ölənin arxasından men ne danışıram..Offf..Pul insana çox şey vere biler, amma her shey yox...Bu pulların mene bədbəxtlik gətirəcəyini bilsəydim, bir qəpiyin de qebul etməzdim
