Adı var sənsizLiyin
Yoxluğunda nə ağrılar çəkdim mən... ...ürəyim yetim qaldı gedişinlə... Həsrətin qorxu kimi, kabus kimi çökdü gecələrimə... Sənsizlikdə nələr çəkdim bilərsənmi ..?Neçə gecə adın dilimi parçaladı, düşünürsənmi ...? `Sən` heç düşündünmü məni...?... Heç soruşdunmu özündən?...Məni bu qədər sevə biləcək biri varmı deyə?... Heç soruşdunmu `Bu mənsiz nə edər?` deyə?...
Mən`i görmək üçün yatdınmı? Mən yatdım...Günlərlə bir saniyə səni görmək üçün, görüb də sarılmaq üçün, sənə `Səni sevdiyimi` qışqırmaq üçün...Heç olmasa yuxularımda sev məni...
..
Amma həmişə üzünü çevirib qaçdın... ...arxandan ağlayardım...... Günlərlə, saatlarla, sonra...Oyanardım ağlayaraq...~ Gözümdəki yaşı qurudana qədər, səhraları isladana qədər, daşları yumşaldana qədər .... Sən heç gecənin alaqaranlığında, qapı qarşısında gözlədinmi?...Yox...Bilmədin.. Gözləmədin.....AMma mən gözlədim...Məni pəncərədə gözləmə ehtimalını gözlədim...
