Leyla Əliyeva-dan yeni şeir.
Heydər Əliyev Fondunun vitse-prezidenti Leyla Əliyevanın növbəti şeirini yazıçı-publisist, tərcüməçi Mahir Qabiloğlu tərcümə edib. “Gözəllik” adlı şeiri:
Gözəllik, inan ki, sən
çox amansız qüvvəsən...
amma iş səndə deyil,
qarşında diz çökübən
yalvarış etdim sənə
amandı,
qarşı gəlmə
yaralı ürəyimə.
Getmə onun əksinə...
De, mənim ürəyimə
axı nə vermisən ki –
indi ala bilmirsən?
Açıqca, gözgörəsi
Onla cəngə giribsən..?
Axı gözüdoymazlıq,
səni məhv eyləyəcək...
Ancaq zülmət gecədə
maskanı çıxaranda
qəm-qüssədən yanırsan;
Gecəni tək-tənhasan...
Söylə, nə istəyirsən?
Sədaqətli ürəyə –
sevgi yarası almış,
pak və məsum ürəyə
sahib olmaq! –
azdımı?
“Bu nə gün-güzərandır?” –
deyib gileylənməklə,
bil ki, heç vaxt, heç yerdə,
razı qalmayacaqsan...
Bilirsən neynəyəcəm? –
Hələ heç vaxt yanmayan
kibritləri çaxacam,
Sənin divanə ağlın
alovlanıb yanacaq.
O gözəl, cazibədar
gözlərinin önündə
vərdişlərin kül kimi
havaya sovrulacaq...
Şeir dəftərlərini,
cırıb, tikələyəcəm.
Çünki acı həqiqət
əyir misralarını...
Hər sözünə çökübdür
ağrı, əzab, iztirab.
Ürəksə öləziyir
İncə, zərif əllərdə...
Ürək! Bir bax can verir,
Boyasız... ehtirassız...
Amma ehtirasda da
aman yox, qurtuluş yox..!
Yox, mən daha vermərəm
ixtiyarı iblisə...
Axı odur incidən
səni lap uşaqlıqdan.
Gözəllik, inan ki, sən
Çox amansız qüvvəsən.
Amma ki, gəl tələsmə
özünlə fəxr etməyə..!
İnsanın qəlbi, ruhu
əgər gözəl deyilsə,
üz-gözün gözəlliyi
dəyməz bircə qəpiyə...
Gözəllik, inan ki, sən
çox amansız qüvvəsən...
amma iş səndə deyil,
qarşında diz çökübən
yalvarış etdim sənə
amandı,
qarşı gəlmə
yaralı ürəyimə.
Getmə onun əksinə...
De, mənim ürəyimə
axı nə vermisən ki –
indi ala bilmirsən?
Açıqca, gözgörəsi
Onla cəngə giribsən..?
Axı gözüdoymazlıq,
səni məhv eyləyəcək...
Ancaq zülmət gecədə
maskanı çıxaranda
qəm-qüssədən yanırsan;
Gecəni tək-tənhasan...
Söylə, nə istəyirsən?
Sədaqətli ürəyə –
sevgi yarası almış,
pak və məsum ürəyə
sahib olmaq! –
azdımı?
“Bu nə gün-güzərandır?” –
deyib gileylənməklə,
bil ki, heç vaxt, heç yerdə,
razı qalmayacaqsan...
Bilirsən neynəyəcəm? –
Hələ heç vaxt yanmayan
kibritləri çaxacam,
Sənin divanə ağlın
alovlanıb yanacaq.
O gözəl, cazibədar
gözlərinin önündə
vərdişlərin kül kimi
havaya sovrulacaq...
Şeir dəftərlərini,
cırıb, tikələyəcəm.
Çünki acı həqiqət
əyir misralarını...
Hər sözünə çökübdür
ağrı, əzab, iztirab.
Ürəksə öləziyir
İncə, zərif əllərdə...
Ürək! Bir bax can verir,
Boyasız... ehtirassız...
Amma ehtirasda da
aman yox, qurtuluş yox..!
Yox, mən daha vermərəm
ixtiyarı iblisə...
Axı odur incidən
səni lap uşaqlıqdan.
Gözəllik, inan ki, sən
Çox amansız qüvvəsən.
Amma ki, gəl tələsmə
özünlə fəxr etməyə..!
İnsanın qəlbi, ruhu
əgər gözəl deyilsə,
üz-gözün gözəlliyi
dəyməz bircə qəpiyə...