Sevgi fədakarliq istəyir

Evli bir cüt vardı. Evləndikləri günün səhəri nahar edərkən, öz sevdiyi tərəfi, yəni çörəyin küncünü xanımına hörmət və sevgi ilə ikram etmiş evin bəyi..… Bu nəzakəti qarşılıqsız buraxmamışdır xanım... Bu davranış daha sonra, cütlüyün arasında bir vərdiş halına gəlmişdir. Kişi, çörəyin küncünü həmişə xanımına ikram etmişdir.

İllər sonra bir səhər kişi, çörəyin iç dilimini xanımına uzadar. Nahar bitincə, 'Bu gün gözəl doydum.' deyər xanım… 'Necə?' deyə soruşar kişi…

'-Bu gün ilk dəfə çörəyin iç hissəsini yedim, ona görə doydum. Hər səhər küncünü yeyirdim. Sən iç sevirsən deyə, mən dözürdüm əslində… Mən heç künc çörək yeyə bilmirəm. Amma sənin keyflə yediyini görüncə də qıya bilmirdim bir şey deməyə…'

Bundan heyrətə gələn kişi:

'-Doğurdanmı!' deyə udqunaraq; halbuki mən də sənə ən sevdiyim yeri verir və iç qisimini sənə fərq etdirmədən məcburən yeyirdim

.'