Bir sigaret yandırıb Boş Ver deyirəm..
- Ən son nə zaman həqiqətən yaşadığını hiss etmisən ?+ Dostlarımla bərabər balığa getdiyimdə..Gecə oyaq qalıb musiqi dinlədiyimdə vəya film izlədiyimdə..Sabah məcburən etməli olduğum bir şeyi etmədiyimdə..Ümumiyətlə hər kəsin etdiyi şeyləri etmədiyimdə...
- Bu fərqlilikdir axı.
+ Həə.. Deməli yaşamaq fərqli bir şeydir..
Kaş yanımda olardın..Olsaydın nəmi edərdim ? Nə etməzdim ki ?
Möhkəm qucaqlayardım səni. Elə möhkəm ki, sümüklərin qırılacaqmış kimi hiss edərdin..
Sonra, başqasının əllərini tutan əllərindən tutardım..
Başqasını öpən dodaqlarından öpərdim..
Və əvvəl sənin, sonra da öz alnıma bir güllə çaxardım..
Bizi, başqasına qurban etdiyin üçün..
Hərdən musiqi qoşub gərçəkləşməyəcəyini bilərək xəyal qururam..Bəzən unuduram özümü, üzümdə gicbəsər bir təbəssüm yaranır..Bir nöqtədən sonra heçnəyi vecinə almırsan..Bu, beynindəki həbsxanadan çıxışdır..
İllərdir , səndə heçkəs səhv tapmasın deyə yaşayan sən..
Əslində , başqalarının fikri üçün etdiklərinin ən böyük səhv olduğunu dərk edirsən..
Bir nöqtədən sonra, səhvdir deyə düşündüklərinin doğru olduğunu anlayırsan..
Bu, yaşamağa başlamaqdır..
Getdiyin yollar kimidi damarlarım..Xeyli Kəsilmiş , Xeyli küskün..
Və getdiyin adam yıxdığında bir gün xəyallarını..
Bir kənarda oturub səni xoşbəxt etdiyim günləri düşün..
Məni nə qədər çox sevirsən,-deyə soruşduqda sus.Heç nə demə.
Sadəcə qucaqla.
Hiss etdirə bildiyindən artığı söz oyundur sadəcə.
Gəvəzəlikdir.
Bəzən ikimiz barəsində xəyallar qururam..Nə bilim ?? Bu xəyalları qurmaq belə mənə yasaq. İnsanıq, yasaqlara can atarıq..İkimizi bir yerdə qucaqlaşıb yatan düşünürəm..
Sonra düşünürəm. Bir sigaret yandırıb Boş Ver deyirəm..
