O qədər gözəl uyuyurdun ki, əllərim üzünü sığallamaqdan, barmaqlarım nəfəsinlə rəqs etməkdən özlərini saxlaya bilmirdilər..
O qədər səmimi gülümsəyirdin ki, utana-utana şalvarımın cibində sıxdığım əzik yüzlük əlimi yandırırdı…
O qədər incə öpürdün ki boynumu, gözlərimi yumanda kirpiklərim Cem Adrianın mikrofona yayılan ecazkar səsi kimi titrəyirdilər…
O qədər ehtirasla sevişirdin ki, kənara atılmış ütülü paltarlarım dırnaqlarınla cızılmış tərli bədənimə paxıllıq edirdilər…
O qədər gözəl uyuyurdun ki, əllərim üzünü sığallamaqdan, barmaqlarım nəfəsinlə rəqs etməkdən özlərini saxlaya bilmirdilər.
Bu dünyadakı savablarımızın mükafatı o dünyadakı hurilər imiş. Görəsən o dünyada nə savab işim olacaq ki, Tanrı sənin kimi hurini bu dünyada hədiyyəm etdi?
O qədər ürkək baxırdın ki gözlərimə, “getməliyəm” deməyə dilim çönmədi. Məcbur yalan danışdım: “Bu gecə səndə qalmağa gəldim”.
