Ürəyimin dərinliklərindən)
Bu sözlərimi çox sevdiyim bir musiqinin sedaları altinda yazıram..Düzü həyacanlıyam çünki yazdığım yazıların çox görsənməyini sevmirəm.Çox təsadüfi hallarda oxuyaram və ya bəhs edərəm..Desəzki nə yazacam heç özümdə bilmirəm sadəcə yazıram.Bəzən çox sevinçli zamanlarda bəzən qəmgin bəzən özümü çox tənha hiss etdiyim anlarda ürəyimin dərinliklərinnən gələn sozləri kağıza tökürəm..Sonda oxuyanda ele təəccüblənirəmki bu sözləri mənmi yazmışam ?? deye..
![http://legend.az/uploads/posts/2014-07/1405348096_84816287203366949223.gif]( "http://legend.az/uploads/posts/2014-07/1405348096_84816287203366949223.gif")
"Bəzən böyüklərimiz söylüyürki körpə dünyaya gələndə ailəsini özü seçir..Düzü bu sözə çox inanmıram..Bəzən körpələr elə ailələrdə dünyaya gəlirki o körpəni tanımayn insan belə oturub o körpənin talehinə ağlıyır..Bəziləri atanın sərxoş olduğu ailəde,bəziləri atanın kimliyi belə bilinmiyən ailədə,bəziləri isə ya atadan yarım yada anadan yarım olan ailədə.."
![http://legend.az/uploads/posts/2014-07/1405348096_84816287203366949223.gif]( "http://legend.az/uploads/posts/2014-07/1405348096_84816287203366949223.gif")
Böyüyür sevgiyləmi ?? Bilmirəm..Sadəcə ətrafında olanları hiss etmədən böyüyür.Kaş gələcəyində başına gələnləri hiss edərək ilk cümləsi "bu dünyaya niyə gəldim ?" olsa..Ancaq hələ bu cümləni işlədən körpə olmuyub.İllər keçir..Bir göz qırpımında baxırsanki artıq yetkinlik yaşına çatıb,və ilk həyacan ilk sevgi həyatına qonaq gəlir..O hələdə sehrli yuxudadır..Həyatın başına gətirəcəyi oyunlardan xəbərsizkən xoşbəxt kimi görünübdə xoşbəxt olmuyan həyatında gülümsəyir..Və həyatdan aldığı ilk zərbə..O yerə yıxılır dizləri qanayır və ağrıyır..Ancaq hiss edir bu qan və ağrı uşaq ikən yixilanda olan agrıdan və qandan fərqlənir.Bu ürək qanaması və qelb ağrısıdır..Ağlayır gücsüz olduğunu sanır "Mən bacara bilmiyəcəm" deyir.Özü-özünə sual verir belə tezmi yıxılacaqsan?? qalx ayağa sən güclüsən..Güclü olmuyan qəlbinə və ürəyine yeritməyə çalışırki sən güclüsən..Qalxır daşlı kəsəkli yolunda getməyə davam edir..Artıq bir dəfə basib yıxıldığı yerlərə diqqət edir artıq ağıllandıgını düşünür..Aylar keçir həyat ona pis üzünü göstərərək yenə yixir..
![http://legend.az/uploads/posts/2014-07/1405348096_84816287203366949223.gif]( "http://legend.az/uploads/posts/2014-07/1405348096_84816287203366949223.gif")
Bəs ilk yıxıldığındakı kimi ağrıyırmı canı ? xeyr..İllər keçir o artıq alışır..Həyatın onu yıxdığı yerlərə birdə basmammağa çalışır çünki o təcrübə topluyub.Çünki o indi həqiqətən güclüdür..Bir cümləni xatırladım analarımızın biz uşaq vaxtı yıxılanda en çox işlətdiyi cümlə "Qalx ayaga,yııxıla-yıxıla böyüyəcəksən" illər sonra bu cümlə həyatın bizə soyləməsiylə əvəzlənir..Sözümü tamamlıyım çox uzatmadan.Əslində hər birimiz dünyaya gələrkən güclü olaraq gəlirik.Ancaq o güc qəlbimizin və beynimizin dərinliklərində gizlədilmiş olur..Edəcəyimiz tək şey onu tapıb sahiblənməkdir.Öyrəşməliyik hər şeyə özümüzü hazır etməliyikki 2 dəqiqə sonra qarşımıza çıxan uçurumu asanlıqla def ede bilək..Və ən sevdiyim cümlə "Bu həyatda əsla olmaz əsla mümkün deyil əsla bacarmaram kəlimələri cümlələri yoxdur,sən istəsən esla olmaz olarla,mümkün deyil mümkünlə,bacarmaramı bacardım sozləriylə əvəz edə bilersen :)" YƏNİ HER ŞEY SƏNIN ÖZ ƏLİNDƏDİR
"Bəzən böyüklərimiz söylüyürki körpə dünyaya gələndə ailəsini özü seçir..Düzü bu sözə çox inanmıram..Bəzən körpələr elə ailələrdə dünyaya gəlirki o körpəni tanımayn insan belə oturub o körpənin talehinə ağlıyır..Bəziləri atanın sərxoş olduğu ailəde,bəziləri atanın kimliyi belə bilinmiyən ailədə,bəziləri isə ya atadan yarım yada anadan yarım olan ailədə.."
Böyüyür sevgiyləmi ?? Bilmirəm..Sadəcə ətrafında olanları hiss etmədən böyüyür.Kaş gələcəyində başına gələnləri hiss edərək ilk cümləsi "bu dünyaya niyə gəldim ?" olsa..Ancaq hələ bu cümləni işlədən körpə olmuyub.İllər keçir..Bir göz qırpımında baxırsanki artıq yetkinlik yaşına çatıb,və ilk həyacan ilk sevgi həyatına qonaq gəlir..O hələdə sehrli yuxudadır..Həyatın başına gətirəcəyi oyunlardan xəbərsizkən xoşbəxt kimi görünübdə xoşbəxt olmuyan həyatında gülümsəyir..Və həyatdan aldığı ilk zərbə..O yerə yıxılır dizləri qanayır və ağrıyır..Ancaq hiss edir bu qan və ağrı uşaq ikən yixilanda olan agrıdan və qandan fərqlənir.Bu ürək qanaması və qelb ağrısıdır..Ağlayır gücsüz olduğunu sanır "Mən bacara bilmiyəcəm" deyir.Özü-özünə sual verir belə tezmi yıxılacaqsan?? qalx ayağa sən güclüsən..Güclü olmuyan qəlbinə və ürəyine yeritməyə çalışırki sən güclüsən..Qalxır daşlı kəsəkli yolunda getməyə davam edir..Artıq bir dəfə basib yıxıldığı yerlərə diqqət edir artıq ağıllandıgını düşünür..Aylar keçir həyat ona pis üzünü göstərərək yenə yixir..
Bəs ilk yıxıldığındakı kimi ağrıyırmı canı ? xeyr..İllər keçir o artıq alışır..Həyatın onu yıxdığı yerlərə birdə basmammağa çalışır çünki o təcrübə topluyub.Çünki o indi həqiqətən güclüdür..Bir cümləni xatırladım analarımızın biz uşaq vaxtı yıxılanda en çox işlətdiyi cümlə "Qalx ayaga,yııxıla-yıxıla böyüyəcəksən" illər sonra bu cümlə həyatın bizə soyləməsiylə əvəzlənir..Sözümü tamamlıyım çox uzatmadan.Əslində hər birimiz dünyaya gələrkən güclü olaraq gəlirik.Ancaq o güc qəlbimizin və beynimizin dərinliklərində gizlədilmiş olur..Edəcəyimiz tək şey onu tapıb sahiblənməkdir.Öyrəşməliyik hər şeyə özümüzü hazır etməliyikki 2 dəqiqə sonra qarşımıza çıxan uçurumu asanlıqla def ede bilək..Və ən sevdiyim cümlə "Bu həyatda əsla olmaz əsla mümkün deyil əsla bacarmaram kəlimələri cümlələri yoxdur,sən istəsən esla olmaz olarla,mümkün deyil mümkünlə,bacarmaramı bacardım sozləriylə əvəz edə bilersen :)" YƏNİ HER ŞEY SƏNIN ÖZ ƏLİNDƏDİR
