Gəl Deyə Deyil, Sev Deyə Deyil, Sadəcə Bil Deyə

Gəl deyə deyil. Sev deyə deyil. Sadece bil deyə..!
Yanımdaykən uzaqlardasan. Yaxınlaşmaq istəyirəm icazə vermirsən. ürəyimi ürəyinə saxladım halbuki bilmirsənmi?
Yanındaykən yaxın ola bilmədim indi gedirəm. Artıq yanında da ola bilməyəcəyəm. Fərq edəcəksənmi yoxluğumu, hiss edəcəksənmi ürəyindəki ürəyimin atışlarını..
Bir ümid idi bəlkə sənə olan duyğularım; bəlkə sevərsən ümidi.. əslində hər keçən günün sonunda bu ümidim bir az daha tükənirdi, istehlak edirdin.
Bir az daha əzilirdim söylədiklərinlə ya da söyləmədiklərinlə...
Nə çox istəyərdim o ürəyin mənim üçün çarpmasını, ürəyindəki sevginin mənim üçün olmasını, o sevgini qarşılıqlı yaşamağı...
Amma hanı söz vardır ya "Mən səni sevdim, sən məni sevməsəndə olar. Onsuz da eşq budur.."
Daha ilk gündən ümidsiz idi bəlkə mənim sevgim. Amma tək günahkar mənəmmi?. Sənin heçmi qatqın olmadı bu ürəyə…
Sən heç bir zaman sonu olmayacağını bildiyim halda sevdiyim, ürəyimi verməkdən qorxmadığımsan..
Günah olduğunu bildiyim halda işlədiyim Günahımsan..
Amma sən mənim üçün hələ canım, canımdan kənar həyatım, canımın içi, böyük körpəm, nəzər muncuğumsan....
Sevirəm bu sevginin səninlə bitməyəcəyinə inanacaq qədər
Gəl deyə deyil, sev deyə deyil. Yalnız bil deyə.

R.t..Zemichka