İçimdə qəribə hiss var..

İçimdə qəribə hiss var...
Səbəbini bir tək mən bildiyim...

Beynim eşidər deyə dilimə belə gətirə bilmədiyim bir hiss var içimdə...

Amma bilirsən əslində heç mən də bilmirəm səbəbini...

Sadəcə axır göz yaşlarım...

Səbəbsiz və səssizcə axır...

Heç kimin görə bilməyəcəyi kimi tökülür damla-damla...

Axı niyə...

Səni bu qədər çox sevmişkən....

Sənə bu qədər çox güvənmişkən...

Bu oyunlar...

Bu yalanlar...

Bu ümidlər niyə???

Səbəbini bilmədiyim bu gedişin niyə??

Bilirsən Bu gün ayrılığımızın ilk günüdür Sevgilim...

Elə ölmək gəlir ki içimdən...

Axı səndən başqa nə ilə öldürə bilərəm ki bu ruhu...

Ən çox təsir edən bilirsən nədi...

Vidalaşmadan getməyin...

Səni necə sevdiyimi bilmədən getməyin...

Tək bir söz demədən getməyin...

Məni beləmi sevdin sən ???

Bir Əlvida sözünü qıymayacaq qədərmi çox sevmişdin məni ???

Amma bilirəm...

Sən də sevmişdin...

Ən az mənim qədər...

Bundan belə yarım bir canımız var...

Sən mənsiz mənsə sənsiz...

Amma bildiyim bir şey daha var...

Sənsizliklə birgə ölümsüzlüyə də qovuşdum mən...

Çünki ayrılığın ilk günü ölməyənlər...

Bir də heç vaxt ölməzlər bilirəm...