Ölüm mələyim

Ölüm MəLəYiM.....

Haralardasan görəsən? Görürsənmi məni olduğun yerdən?...Bax halıma...Gör bir SEVGi

məni nə hala saldı...Ahh...Mələyim, bir bilsən onu necə sevdim mən...O isə mənə kədər

verdi sadəcə....Bu rəvadırmı?....Bir gün onu itirəcəyimi bilsəydim heç sevərdimmi?....Onu

aldın yanına..Nə olar məni də apar özünlə....Məni onsuz buralarda qoyma...Yalvarıram

sənə....Belə etmə....Onun canını mənim qollarımda aldın....Onun gözlərini mənim əllərimlə

qapadın...Onun əllərini mənim əllərimdən alıb qara, soyuq torpağa verdilər....Bax, indi

mənə...Gör hardayam?...SeVDiYiMiN, SEVGİLİMİN yanında......Bax, nə etsəndə bizi ayıra

bilmədin....Onu deyil də, torpağını qucaqlamaq cox ağırdı...Amma yenə də mən

onunlayam....Darıxma, EZİZİM, gələcəm yanına....Belə tez canını qurtara bilməzsən

məndən...Hələ məni atıb getməyinin hesabını verəcəksən mənə....Unutma sevgilim,

bədənlər torpaq altında çürüsə də, dillər unutsa da bu sətirlərə həkk olunmuş gözlərin

daim yaşayacaq....Yalnızlıq anbarından bir tutam SEVGİNİ dodaqlarıma dəydirib sənə

gəlirəm...Səni səndə yaşamağa gəlirəm....Yanına gəldiyimdə zəhər olub dolaşsan

damarlarımda....Gülüşlərin imkansızlığına basdırılmaqdansa quru torpaqlar olsun

məzarım....Üşüdünmü torpağın altında? Qucaqlayaram səni bir uşağın anasını qucaqladığı

kimi....Hə, ÖLÜM MƏLƏYİM, indi bütün şəhərimin işıqllarını söndür və şah damarıma çək

kor bıçaqlarını....Bir qurtum xoşbəxtliyin həzzində vur məni...Sevdiyim, gözlərim

gözlərindən başqa yurd bilməsin..Zəhər olub dolaşsın damarlarımda kəskin baxışların..Nə

olar sus, ÖlüM MəLəYiM....Dizlərinə əyilsin ürəyim....Sənin əllərindən ölmənin mükafatını

sinəmin sol tərəfinə taxım....Həəə.....zəhər olub dolaş damarlarımda....Əzrailin qollarına

sənin əllərindən qanadlanım.....