Ölüm Simfoniyası ~ 10-cu hissə (Qaranlıq Kölgəm)
10-cu hissə (Qaranlıq Kölgəm)
Zamanın tәlәsdiyi bir şәhәrdә günәş çıxmırdı, sәssiz qaranlıqda itirirdi kölgәmi...
әbr edә bilmirdim artıq xәrçәng xәstәliyinә bәnzәyirdi sıxıntım, bütün bәdәnimiәhatә edirdi sanki. Küçәdә sürәtlә keçәn maşınların sәslәrinә fikir vermәdәn aynanın
qarşısında islaq saçlarımı darayırdım. Saçlarımı daradıqca aynada nәqәdәr
yaşlandığımı görürdüm, bu mәn ola bilәrdim ? Yox, deyәsәn bu mәniydim.
Gözlәrimin altı biraz şişmiş vә birazda bozarmışdı deyәsәn yuxusuzluq mәni mәhv
etmәyә davam edirdi...
Altı saat sonra;
Sonuncu әn sevdiyim paltarıda çantama qoydum, içimdәn ağlamaq istәdi ürәyim
amma gözlәrim buna icazә vermәdi taqәti bitmişdi gözlәrimindә ağlamaqdan.
Çarpayı tәrәfdәki pәncәrәmi açdım güclü külәyin nәfәsi pәncәrәni açan kimi otaqa
әsәbi şәkildә daxil oldu oda bu otaqın qonaqı idi mәnim kimi...
Atamın 7 yaşımda mәnә hәdiyyә etdiyi ürәk formasındakı saatı açdım, sol hissәdә
atam vә mәn idim gülürdük o vaxt bunların olacağını bilmirdim hәyatdan xәbәrsiz
yaşayırdım sadәcә bir xoşbәxtlik bәs edirdi o zaman mәnә atamın yanımda
olması.Saatın sağ hissәsindә dәqiqәlәrә baxdım artıq getmәliyәm...
Gecә idi, әtraf sәssiz qaranlıqın işıqsız hökmünә bürünmüşdü, hәzin külәk әsir, mәni
sağa sola yırğalandırırdı. Külәk güclü olmasada hava qanımı donduracaq qәdәr
soyuquydu. Bir müddәt yeridikdәn sonra taqәtimin bitdiyini hiss etdim. Nәfәs almağ
çәtinlәşir, sinәm ağrımağa başlayırdı. Çantamı yerә atıb diz çökdüm tez ön ciblәrini
qurcaladım amma yox dәrmanımı götürmәk yadımdan çıxmışdı. Zaman hәmin an
dayanmışdı saatda idi deyәsәn yalnışlıq deyәsәn saat işlәmirdi dayanmışdı. Başım
dönürdü amma belә olmamlı idi әtrafdada insan deyilәn bir varlıqdan әsәr әlamәt
yoxuydu. Əllәrim öndә, dizlәrim üstә sürünmәyә başladım 20 metr qabaqda işıq
dirәyi var idi ona tәrәf süründüm ora çatan zaman isә sanki qaranlıq gözlәrimә köç
etdi....
Müəllif: Bahlul Hasanli