Ölüm Simfoniyası ~ 7-ci hissə (Gedirəm)
7-ci hissə (Gedirəm)
Sәhәr saat 07:05.
aşım ağrıyır sanki beynimi kimsә içәrindәn sıxırdı gözlәrimi açdım birdәqiqәlik sükut yarandı mәn bura necә gәlmişәm ? mәni bura kim gәtirib ?
bu iki sualima cavab axtarırdım ki, anamla bir hәkim otaqa daxil oldu.Mәn
deyәsәn xәstәxanada idim, danışmaq istәdim danışa bilmәdim elebil
danışmağı unutmuşdum anama tәrәf baxdım anam әllәri ilә saçlarımı
oxşadı.Anam ağlamışdı mәnә bildirmәk istәmirdi ağladığını amma mәn
әmin idim ağlamışdı..gözlәrindә mәnә acıyan,mәni istәmәyәrәk tәrk edәcәk
göz yaşlarını görürdüm o göz yaşları istәmәyәrәk anamın gözündәn damcı-
damcı düşürdü mәn çox pis oldum anamın göz yaşlarını görәrkәn.Mәnә nә
olmuşdu ? sualını vermәk istәdim, cәht etdim amma boşuna idi çünki
danışa bilmirdim, anam mәnә baxaraq dedi:
- Qızım sәni bura mәn gәtirmişәm sәn 3 gündü oynamadan yatırsan sәn o
gündәn bәri danışmırsan niyә belә oldu Nәrgiz sәnә nә oldu belә ?...
Anam sözünü bitirdikdәn sonra yenidәn ağladı mәn anamın ağlamasına
dözә bilmәdim, pәncәrәyә baxıb içdәn ağladım...
Hәkim anama tәrәf üzünü tutub dedi:
- Bugündә dәrmanlarını verdik çox gümanki bir neçә günә qızınız düzәlә
bilәr.
Mәnim hәlәdә bura niyә gәldiyim haqqında heç bir fikirim yox idi...
5 gün sonra.
ir neçә günüm xәstәxanada keçdi vә bugün evә qayıdırıq.Ayaqqabılarımıgeyindim,çantamı götürdüm vә maşına minib yola düşdük.Maşının
pәncәrәsindәn çölә baxırdım hәlәdә çöldә güclü şaxta var idi.Pәncәrәdәn
baxaraq fikirlәşmәyә başladım mәnә nә olmuşdu ? mәn niyә gözümü
açanda xәstәxanda gördüm özümü ? suallarıma cavab tapa
bilmәmişdim.Bir neçә saatlıq yol getdik amma dayan deyәsәn sәhvlik var
biz niyә evә getmәdik ? ana ana biz niyә bura gәldik ? biz yenicә
xәstәxanadan çıxmışdıq axı niyә yenidәn xәstәxanaya gәldik ? anam
danışmadı amma danışmaqını göz yaşları әvәz elәdi anam ağlayan zaman
mәn bir anlıq sakit durdum anama baxdım anam sanki istәmәyәrәk nәyisә
edirdi.Biz xәstәxananın hәyәtinә daxil olduq.Bura Psixologia Xәstәxanası idi
biz bura niyә gәlmişdik ? anamdan soruşmaq istәdim amma yenә soruşa
bilmәdim çünki bilirdim anam bu sualımada cavab vermәyәcәk.Anam
maşının arxasından mәnim çantamı götürdü vә әlimdәn tutub
xәstәxanadan içәri keçdik.Anamla bir otaqa daxil olduq bu otaqda uşaqlar
üçün hәr şey var idi çoxlu oyuncaqlar,televizor,uşaq paltarları bura mәnim
evdәki otaqıma bәnzәyirdi.Mәn anamla otaqda oturdum danışmadıq nә
mәn anama sual verdim nәdә anam mәnә amma anam hәlәdә istәmәdәn
ağlayırdı ah kaş bunun sәbәbini bilsәm anam niyә ağlayır durmadan ?
beynimә pis fikir gәldi yoxsa yoxsa mәn ölәcәm ??.
Bir saat otaqda sakitçilik hökm sürdü bu sakitçiliyi hәkim Raul
pozdu.Hәkim Raulu tanımırdım sadәcә geyiminin üzәrindәki vizit kartında
adı yazılmışdı.Anamla salamlaşıb mәnә yaxınlaşdı.
- Hәkim: Salam balaca qız adın nәdir sәnin?
- Mәn: Nәrgiz..
- Hәkim: Hә lap yaxşı bilirsindә bura niyә gәlmisәn ?
Mәn isә başımı sağa sola fırladım bilmirәm dedim.
Anam ayaqa qalxdı göz yaşlarını sildi vә dizlәri üzәrindә oturdu mәnә
baxaraq dedi:
- Nәrgiz mәnim indi edәcәyim şey sәnin hәyatıvı necә dәyişәcәk bilmirәm
amma hәrşey sәnin xoşbәxtliyin üçün edirәm.
Anamın sözlәrini başa düşmәdim hәmin an ele bil mәn hal-hazırda bu
mәkanda deyildim ürәyim dondu,beynim anamın dediyi sözlәri qәbul
etmәdi istәmirәm deyәrmiş kimi imtina etdi.
- Nәrgiz bağışla mәni bağışla..
Anamın bu sözü mәni hәyatdan küsdürdü sanki anam bilәrәkdәn әlimdәn
yarı yolda buraxdı vә bu an göz yaşlarım mәndәn icazәsiz gözlәrimdәn
üzümә axmaqa başladı..danışa bilmәdim sadәcә dediyim bir söz oldu yalnız
bir söz.
- Anaaaaa buraxma mәni anaaaaa...
Rәna ağlayaraq arxasını Nәrgizә çevirib xәstәxana otaqını tәrk etdi.Bәlkәdә
bu Rәnanın hәyatında etdiyi әn böyük vә silinmәz günahı oldu...
Müəllif: Bahlul Hasanli