Sağ ol demə!
Getmək istəyirsən. Buyur qapı ...!
Bütün yaşanmışlığı buraxa bilər mənə... Yalanlarını al yalnız!
Və bir də ürəyimdə yandırdığı atəşə bir stəkan su tök zəhmət olmasa...
Qapını gedərkən sürətli çarp səssiz olmasın gedişin... dönməyəcəyini bilim.
Sifətimə çarpar kimi...
Küfredər kimi...
Heç sevməmiş kimi..!
İndi sənə bəslədiyim tək duyğu: Nifrət!
Ağlamaq istəmirəm. Tez get.
Gözlərinə baxsan get deyə bilmərəm.
Yalanımı anlarsan nifrət edə bilmərəm
Sağ ol demə!
Görüşərik deyə ümidlənərəm "Əlvida!" de.
"Gedişimin dönüşü yoxdur." de.
Hər şeyin hazır güle güle.
Getmə (sən)?
Bitmə (sən)?
Qal desəm?
Yenə də gedirsən.
Bu da vicdanıma qapaq olsun...!
