Mən hər şeyi boşverə bilirəm əslində.
Mən hər şeyi boşverə bilirəm əslində.
Bəzən düşünməməyə çalışıram və işə yarayır bir müddət sonra.
Amma səni boşver vermirəm.
Səni yaşadıram içimdə günlərdir.
Sözlərini istifadə edirəm bəziləriylə danışarkən.
Beynimdən silinməsi bu dəqiqə üçün o qədər də mümkün görünməyən danışmalarımızdan replikler yazıram arada.
Fərqinə varmırlar təbii. Gərək də yox əslinə baxsan.
Mən ən çox neyə kədərlənirəm bilirsənmi sevgilim?
Sən həmişə səhv anladın məni.
Boş yerə qırıldın.
Sevmirəm sandın, ya da sıxıldığımı düşündün iştə hər nədirsə.
Halbuki yox idi elə bir şey.
Mən səni özümdən çox sevdim.
Mən bir sənə güvəndim.
Bitməsi lazımdır demək bitsin istəyirəm demək deyil hər vaxt.
Heç olmasa bizimkində mənim "bitməsi lazımdır"ımın mənası bu deyildi.
Düz bi şəkildə bitməsi lazım olduğunu izah etmək istəmişdim.
Bizim bi gələcəyimiz yox.
Səhv başladı çünki.
Və mən səni səhv bir şeyə daha çox bağlanmağına icazə verməyəcək, bizdəki bəzi qüsurların sənə acı verdiyini və buna baxmayaraq sevməyə davam etdiyini söylədiyində bəhs etdiyin ağrını göz ardı etməyəcək qədər çox düşünürəm.
Bizimki başlamadan bitsə, heç olmasa daha da irəliləmədən, daha az yanar canımız deyə düşündüm.
Bizim üçün ən yaxşı olanı etməyə çalışdım.
Müvəffəqiyyətli ola bildimmi, çox bilmirəm. Amma peşmansan mı desən içdən bir "BƏLİ! "im var sənə.
İndiki ağılımla olsaydı sonuna qədər gedərdim.
Gələcəyi var ya da yox.
Getdiyi yerə qədər.
Olduğu yerə qədər.
Biz bi şəkildə oldurardıq.
Bunun da geç fərqinə vardım məsələn.
Fərq etmək ayrımı yazılardı birləşmiş mi?
Sən mənalara diqqət yetirərsən hərçənd çox əhəmiyyətli hesab etməzsən bu tip şeyləri.
![Mən hər şeyi boşverə bilirəm əslində.]( "Mən hər şeyi boşverə bilirəm əslində.")
Bəzən düşünməməyə çalışıram və işə yarayır bir müddət sonra.
Amma səni boşver vermirəm.
Səni yaşadıram içimdə günlərdir.
Sözlərini istifadə edirəm bəziləriylə danışarkən.
Beynimdən silinməsi bu dəqiqə üçün o qədər də mümkün görünməyən danışmalarımızdan replikler yazıram arada.
Fərqinə varmırlar təbii. Gərək də yox əslinə baxsan.
Mən ən çox neyə kədərlənirəm bilirsənmi sevgilim?
Sən həmişə səhv anladın məni.
Boş yerə qırıldın.
Sevmirəm sandın, ya da sıxıldığımı düşündün iştə hər nədirsə.
Halbuki yox idi elə bir şey.
Mən səni özümdən çox sevdim.
Mən bir sənə güvəndim.
Bitməsi lazımdır demək bitsin istəyirəm demək deyil hər vaxt.
Heç olmasa bizimkində mənim "bitməsi lazımdır"ımın mənası bu deyildi.
Düz bi şəkildə bitməsi lazım olduğunu izah etmək istəmişdim.
Bizim bi gələcəyimiz yox.
Səhv başladı çünki.
Və mən səni səhv bir şeyə daha çox bağlanmağına icazə verməyəcək, bizdəki bəzi qüsurların sənə acı verdiyini və buna baxmayaraq sevməyə davam etdiyini söylədiyində bəhs etdiyin ağrını göz ardı etməyəcək qədər çox düşünürəm.
Bizimki başlamadan bitsə, heç olmasa daha da irəliləmədən, daha az yanar canımız deyə düşündüm.
Bizim üçün ən yaxşı olanı etməyə çalışdım.
Müvəffəqiyyətli ola bildimmi, çox bilmirəm. Amma peşmansan mı desən içdən bir "BƏLİ! "im var sənə.
İndiki ağılımla olsaydı sonuna qədər gedərdim.
Gələcəyi var ya da yox.
Getdiyi yerə qədər.
Olduğu yerə qədər.
Biz bi şəkildə oldurardıq.
Bunun da geç fərqinə vardım məsələn.
Fərq etmək ayrımı yazılardı birləşmiş mi?
Sən mənalara diqqət yetirərsən hərçənd çox əhəmiyyətli hesab etməzsən bu tip şeyləri.
