Mən heç nə bilmirəm

Tanıya bilmirəm. . .Özümü. . .Güzgüyə baxıram əvvəlki məni görmürəm. . .Nə etdiyimi bilmirəm. . .Niyə etdiyimi. . .Pislik dolu fikirlər məni həyatdan uzaqlaşdırır. . .Acı, qəzəb, qisas. . .Yaşamaq mənasız gəlir insana. . .Hər şey təkrar. . .Gün-gündən keçir sən isə heç nə əldə etmirsən. . .Nəsə etmək istəyərsən, içindəki o sənə mane olar. . .İnsanlara əzab vermək istəyirsən. . .Hər kəs sənin kimi olsun istəyirsən. . .Günlər yalnız gecələrdən ibarət olsun istəyərsən. . .Qaranlığı sevərsən. . .Həyatda xoşbəxtlik deyilən bir şeyin olmamasını istəyərsən. . .




İllər keçir. . .Hər şey olduğu kimi. . .Eyni dərd, eyni acı, eyni əzab, eyni insanlar. . .Bir tək dəyişən sən olarsan. . .Gün keçdikcə içindəki o ruh qocalmağa başlayar. . .Artıq əldən düşər. . .Həyatla mübarizədən əlini üzər. . .Hər günü son gün kimi yaşayar. . .Bezmiş bir şəkildə gözləyər. . .Gözləmək yaxşı da. . .Əgər o boşuna isə. . .Səbr də yaxşı da. . .Bəs o da boşuna isə. . .Xoşbəxtlik də varda. . .Əgər onu yaşamıramsa. . .Gözlədim, səbr də etdim, amma xoşbəxtliyi yaşaya bilmədim. . .Sadəcə adını eşitdim. . .O isə deyirdilər ki, səbr etsən, xoşbəxt olacaqsan. . .İndi də deyəcəklər ki, səbrə davam et. . .Mən bugün o acını yaşayıram. . .Və çəkdiyim o acıdan danışıram. . .Sabahlar çoxdu əlbəttə. . .Lakin o sabahların birində gözümü bədbəxt biri kimi də yuma bilərəm. . .Və beləcə həyatım boyu xoşbəxtliyi əldə etməmiş biri olaram. . .